Ben weer terug van een weekje Eifel.
Na gedane arbeid is het goed rusten, maar na een paar dagen begon het erg te kriebelen om er dan eindelijk toch eens de benen te strekken.
Hoewel het al 20.00 uur was en ik geen idee had waar ik naartoe ging.
Hier sta ik onderaan een berg en volg de weg….na een paar honderd meter is er een vers gekapte “weg” die stijl omhoog loopt en ik besluit daar een kijkje te gaan nemen.
Het was een stuk dennenbos, heel stijl en heel veel muggen. Er staan 3 reeën boven me…toen ik mijn camera aanzette vluchten ze razendsnel weg. ik loop door want ik was nieuwsgierig wat ik op de top te zien zou krijgen.
Bovengekomen kwam ik op een echt pad. En het uitzicht maakte de zware klim helemaal goed.
Verderop zag ik een vos midden op het pad staan, die koos uiteraard snel het hazenpad.
Recht voor me zakt de zon steeds verder….. ik heb geen idee waar ik me bevind en waar dit pad naartoe gaat maar ik vertik het om dezelfde weg terug te gaan…..
En dan zie ik in de verte het rode dak van ons huis…..nu krijg ik weer een beetje richtingsgevoel terug.
Als het te donker wordt kan ik altijd nog door de weilanden terug naar het dorp….maar voorlopig volg ik het pad nog even.
En dat is maar goed ook, het wordt mooier en mooier…..dat is echt genieten
Het lijkt erop dat dit pad weer in het dorp gaat uitkomen en ik ben gerust gesteld.
Ik kan nu voortdurend ons huis zien liggen….toch nog wel een eindje lopen….
En zo is het allemaal nog goed afgelopen en heb ik alvast 1 geweldig wandelroute in mijn hoofd geprent staan.
Welkom op Sandra's FOTOblog 