Archive for the ‘kollenberg’ Tag
Deze “tunnel” leidt naar ……

Ruimte, Stilte ….Rust….

Een weidse blik … 18 kilometer ver zie je zelfs de Claus-centrale in Maasbracht.



De rust op de Kollenberg, op naar Watersley.
Daar is het nu ook rustig, torenflat in aanbouw?

Ssssst. …. Stilletjes …. Heel lang genieten ….
Het einde nadert….

… Naar huis …

*******
Gisteren was de zonsopkomst heel erg mooi. Helaas zag ik dat door het raam tijdens mijn werk en daar kon ik dus helemaal niks mee.
Vandaag komt de zon op om 07.48 uur. Ik ben ter plaatse op de Kollenberg om daar getuige van te zijn in de hoop dat het wederom een spectakel zou zijn. Dat is het niet .. Er is geen wolkje aan de lucht vandaar. Wel is er een mooie kring te zien om de zon.

Het brengt een mooie warme gloed over het landschap.

Er is vrijwel meteen veel activiteit te bespeuren. Overal vogels. Opvallend is dat de Kraaien agressief zijn en voortdurend jagen achter Buizerds en Torenvalken.
Dan zie ik opeens Zilverreigers over me heen vliegen, maar liefst zes stuks die even later neerstrijken in een veld ver voor mij.
Na twee uurtjes houd ik het voor gezien hier en ik daal de Kollenberg af naar Watersley waar ik vervolgens wel iets zie in een foto met de zon achter een grote oude boom. Zo gedacht, zo gedaan.

Ook hier vliegen er een paar Buizerds en kleiner grut maar ik neem me voor om nog even naar het dorpje Munstergeleen te rijden om van daaruit naar Puth te lopen. Daar heb ik zo mijn redenen voor maar daarover later meer.
Op weg naar Puth is er best wel het e.e.a. te zien. Bijvoorbeeld een Rietgors, Geelgors en een groep Ringmussen.
Het is hier helemaal geweldig wandelen en inmiddels is de temperatuur erg aangenaam. Echt genieten.

Allemaal heel leuk en aardig maar ik schreef hierboven al dat ik met een speciale reden hier naartoe gekomen ben. En die “reden” heb ik vrijwel meteen in het vizier meteen na aankomst in Munstergeleen. Ik hoef alleen maar een paar zeer oude knotwilgen af te speuren en bij boom nr. 5 is het raak. Daar zit een Steenuiltje lekker te zonnen.

Deze kleine uiltjes vind ik enorm leuk en ik maak er dan ook een hele reeks foto’s van. Het beestje houdt mij ondertussen scherp in de gaten.
Wat mij betreft een heel leuke afsluiter van deze mooie zonnige dag.
*******
Af en toe schijnt eventjes de zon tussen de buien door. En dan zijn er nog steeds beestjes te zien.
Zo zijn er nog volop Atalanta’s te zien o.a. op de klimophaag.
Op de Kollenberg begint het vogelleven langzaam aan een beetje op gang te komen. Op de foto zetten is een ander verhaal maar met de foto van deze Rietgors kan ik wel tevreden zijn.

Vorige week zondag was ik ook even op de Kollenberg en heb toen een nest Hoornaren gezien. Toen was het een beetje donker weer.
Vandaag ben ik er nog even een keertje naar toe gelopen in heel wat zonniger omstandigheden.
Gevaarlijk? Tja … Ik ben steeds een beetje dichterbij geslopen zonder rare of onverwachte bewegingen te maken. Op ongeveer een meter beginnen ze wat argwanend te worden dus op dat moment ben ik een stapje naar achteren gegaan. De foto’s zijn van ongeveer 2 meter afstand genomen.
Spannender kan ik het voor deze keer niet maken.
*******
Vorig weekend had ik net Vanessa Cardui mooi op de foto gezet en daarna moest ik maken dat ik weg kwam want …. Er was een onweersbui op komst. Beangstigend, zo in de verte…het leek wel of ik in de Mid-West zat….

Helemaal droog ben ik niet gebleven …
Afgelopen zaterdag ben ik naar dezelfde plek terug gegaan want er zou een Grauwe Kiekendief gesignaleerd zijn. Ik heb er een uurtje vertoefd zonder al te veel boeiends te zien toen ik plots het grote beest uit het niets een korenveld in zie duiken … Achterna gezeten door de Cops, zo leek het althans…. Lekker zo’n herrie in een stilte- en natuurgebied. En dan met een verrekijker naar mij loeren….Dikke middelvinger heb ik ze gegeven, dát zal ze leren… -) haha…
De Kiekendief ging er meteen vandoor, gestoord door de herrie. Ik heb er alleen maar een hele slechte foto van kunnen maken. Het was nogal ver van mij vandaan, en al laat …18.00 uur op een toch al grijze donkere dag.
Zondag een nieuwe poging … Om negen uur ’s ochtends sta ik paraat op Watersley en word verwelkomd door de drie koeien die zoals gebruikelijk weer een stuk met me mee wandelen.
Vogels zijn er nergens te bekennen, geen kleintjes, geen grote …. Helemaal niks. Op de Kollenberg aanbeland al precies hetzelfde liedje. Geen vliegend wezen te zien. Het is ook niet zo aantrekkelijk vandaag … Een beetje mistig, geen wind … Stilte, een beetje onheilspellend, maar het heeft toch wel wat….

Dan hoor ik toch iets aankomen … Gakken in de lucht, ganzen dus. Ze doemen op uit de mist en ik zie dertien Canadezen over me heen vliegen. Ditmaal géén helikopter er achter aan….
Anderhalf uur heb ik nog zitten wachten op die Grauwe Kiekendief maar zonder resultaat … Ik stap maar eens op. Bergaf, terug naar Watersley begint toch nog opeens de zon te schijnen. Alsof er een wekker was afgegaan komen opeens overal levende wezentjes te voorschijn. Vlinders, bijtjes, vogeltjes … Ik was duidelijk te vroeg op pad gegaan vandaag want alles had blijkbaar zin om uit te slapen. Had ik dat ook maar gedaan. Van een paar meter afstand maak ik met de telelens een foto van een Landkaartje.
Landkaartjes kennen normaal maar twee generaties per jaar maar dit jaar is er zelfs een derde en ze doen het heel goed.

Maar ook Bonte Zandoogjes zijn opeens overal te zien. Zichzelf opwarmend op het zandpad.
De vogels zitten ver weg en moeilijk te fotograferen. Nog net te herkennen zit een Groene Specht in een boompje.

Nog even stilletjes zitten in de hoop dat de aanwezige vogeltjes mij niet meer opmerken en wat dichterbij komen. Maar al snel verlies ik mijn aandacht voor de vogels want vlak achter mij hoor ik wat ritselen …. Als ik omkijk zie ik allereerst een hazelnoot die vakkundig meester gemaakt is door een Woelmuis. Het beestje neemt een reuzensprong richting holletje. Vanuit de deuropening gaat ze me in de gaten houden … Héél grappig.
Hoewel geen klasse foto van de muis is het wel een leuke afsluiter. Tijd om naar huis te gaan voor een lekker kopje koffie.
*******
Gisteren en vandaag waren niet bepaald van die heerlijke wandeldagen maar ik ben er toch voor gegaan. Het was al zo lang geleden dat ik de natuur in getrokken ben. Wat wil je ook met zo’n groot aanbod aan beestjes in mijn tuin. Ik ging mijn geluk weer eens beproeven met een uitstapje naar Watersley en de Kollenberg te Sittard.
Het was flink bewolkt, dreigende luchten. Gelukkig bleef het bij dreigen.

Ik had niet verwacht om veel leven aan te treffen en dat was ook zo … In eerste instantie moest ik het doen met een paar Roestbruine Kromlijfjes. Dat zijn gek uitziende vliegen waarvan het achterlijf helemaal opgerold is naar binnen toe.
Deze lijkt me wel uit te lachen … Lekker Puh, denkt ie en steekt zijn tong naar me uit.

Geen vogels op de Kollenberg vandaag … Het is er vochtig broeierig warm en niet erg aangenaam. Door een heel groot onkruidveld baan ik me een weg op zoek naar iets leuks. Vlinders zijn er hier wél te vinden.

Ik kom uit bij het veldrijderspaadje waar ik berg af wil lopen en dan breekt toch de bewolking een beetje en wordt het zowaar nog een beetje zonnig.

Hier aan de bosrand zie ik opeens een heel klein muisje.

Het beestje is totaal op zijn gemak en lekker onderuit zittend wat van het groen aan het oppeuzelen. Het lijkt zich totaal niets aan te trekken van mijn aanwezigheid.

Ik loop naar beneden en kom dan in de weilanden van Watersley terecht. Hier tref ik meestal ook wel iets leuks aan. Zou dat deze keer ook het geval zijn?
Ja hoor … Al snel zie ik iets fel roods voorbij vliegen. Een vlinder met deze kleur? Wat zou dat kunnen zijn? Het moet wel iets bijzonders zijn. Gelukkig zie ik het beestje neerstrijken in een hazelaar iets verderop en kon ik een foto maken. Geen rood te zien, dat is alleen zijn onderkant maar de bovenkant mag er ook wezen. Het was in die struik wel een beetje donker waardoor de foto niet optimaal geworden is.
Het is een Spaanse Vlag, een nachtvlinder die zeldzaam is.

Zo zie je maar, nooit de hoop opgeven. Ik ben inmiddels bijna bij de auto beland en maak dan nog een foto van een paar koeien die liggen te luieren in het kortdurende zonnige momentje.

Het was ondanks de weersomstandigheden toch wel een lekkere wandeling. Vandaag (zondag) ben ik er wederom op uit getrokken. Maar dat bewaar ik nog eventjes voor een volgende keer.
#######