Archive for the ‘rode wouw’ Tag
Weer een weekendje naar ons huis in Rockeskyll geweest, vlakbij Gerolstein. Zaterdag hebben we nog een keertje de Kasselburg in Pelm bezocht, waar we op uitkijken als we binnen zitten. Een kasteelruïne in dit mooie plaatsje in de Vulkaaneifel. De Kasselburg herbergt in zijn park de grootste wolvenroedel van Europa en tientallen verschillende roofvogels van over de hele wereld. Altijd leuk voor een bezoek. Echt weer ervoor was het niet maar dat heeft ook zo zijn voordelen.
Als je maar met een paar mensen in dit wolven- en roofvogelpark loopt heb je overal vrij zicht op en ook de mogelijkheid om stiekem over de hekjes te kruipen zodat je de cameralens door de tralies kunt steken van de kooien waarin de roofvogels verblijven. Ze hebben hier prachtige vogels zitten en op deze manier kun je ze heel goed bekijken natuurlijk.
Het is er vrij donker wat voor deze nachtdieren alleen maar goed is. Voor mij wat vervelender aangezien ik toch graag wat mooie foto’s wil schieten.
De Gieren zitten in een groot verblijf waar wel voldoende daglicht binnenvalt. Net als vorig jaar is eentje van de twee heel nieuwsgierig en lijkt het wel leuk te vinden om wat aandacht te krijgen.
Sommige vogels zitten een beetje triest te zitten op hun stok … We moeten echter wel beseffen dat ze eigenlijk alleen maar vliegen om te jagen, eten te zoeken. Daar worden ze nu in winter echter ruimschoots van voorzien. In de zomer is er in de middag een vliegshow met veel van de vogels. In de winter zijn die er echter niet en of deze beesten dan ook de gelegenheid krijgen om te vliegen weet ik eigenlijk niet. Ik hoop voor ze dat ze er af en toe toch wel op uit mogen.
Om twee uur worden de wolven gevoerd. Dat weten ze al ruim van te voren want ze staan al minstens een kwartier met gespitste oren heel alert te luisteren of de tractor met eten er aan komt.
Het wolvenverblijf is een groot gebied in het bos tegen een berg met rotsen en schuilmogelijkheden. Een heel natuurlijke omgeving voor de wolvenroedel. Ik was van plan om het voeren vast te leggen op foto maar dat is toch heel anders gelopen dan dat ik mij had voorgesteld. Er wordt een aantal konijnen en wat slachtafval neergegooid en breekt een waar geweld uit van woeste beesten die zich op de prooien storten. Trekkend aan elk eind van de konijnen vechten de wolven om er een stukje van te pakken te krijgen.
Het gaat allemaal zo snel en heftig dat ik er zo goed als niks van kan vastleggen behalve één foto die alleen maar een wit konijn en heel veel beweging laat zien. Het is werkelijk secondenwerk en weg zijn ze met een stuk prooi in de bek.
Er zijn ook nog twee Poolwolven die in een ander afgerasterd stuk bos verblijven. Die hebben het heel wat gemakkelijker want ze krijgen voor hun tweeën vier konijnen en hoeven er dus niet om te vechten.
De zwarte wolven hebben ondertussen alles al op en gaan wat liggen luieren.
Terug naar het kasteel waar de roofvogels zitten. Er is een toren die nog mooi intact is en waar je via een enge wenteltrap helemaal naar de top kunt klimmen.
En als je dan eenmaal helemaal duizelig naar boven bent “gewenteld” heb je een prachtig uitzicht over de omgeving, zie ook mijn vorige blogs over dit park.
Buiten het kasteel zijn er ook nog een paar kooien met vogels waar o.a. een Rode Wouw zit die het heel interessant lijkt te vinden allemaal. Hij zit echt te poseren en zijn kop in allerlei richtingen te draaien wat best wel grappig uitziet. Bij deze vogel heb ik niet bepaald het idee van “ach wat zielig”. Het levert naar mijn mening dan ook erg leuke en grappige foto’s op, hij zit me gewoon een beetje te dollen.
En zo eindigt een dagje uit in het “Adler und Wolfpark Kasselburg” met een leuke opbrengst aan plaatjes. Ja, ik weet dat jullie deze beesten liever in vrijheid zouden zien maar toch is het mooi om ze van dichtbij te kunnen bekijken in relatief ruime kooien. Deze beesten weten niet beter, ze worden niet gevangen in het wild maar worden geboren in gevangenschap en getraind om vliegshows te geven.
Mocht je eens in de Vulkaaneifel zijn dan is een bezoekje aan dit park zeker de moeite waard! http://www.adler-wolfspark.de/
Bedankt voor je bezoek !
*******
Hallo, daar ben ik weer eens. We zijn er een weekje tussenuit gepiept en hebben flink genoten van het ongerepte natuureiland Corsica met zijn ruige rotsen en leuke beestjes.
Te zijner tijd plaats ik natuurlijk een uitgebreid foto-reisverslag maar nu eerst een blog met het “wildlife” dat we gezien hebben.
De temperatuur was dagelijks 26 of 27 graden. Een garantie voor veel insecten en vooral vlinders maar ook echte zonaanbidders als hagedissen.
Het huis waar we verblijven ligt in een klein dorpje in de bergen, midden in de natuur. In de tuin bloeit nog van alles en het is dan ook hier waar ik de meeste beestjes van deze vakantie gefotografeerd heb. Een mooie wants en sprinkhanen … Een Blauwzwarte Houtbij en een heel mooie langpootmug. Een voor mij onbekende slak die net zo groot is als een Wijngaardslak en ook twee Zwervende Heidelibellen. Een mannetje en een vrouwtje.
Hoewel er aan de kust veel Visarenden zouden voorkomen heb ik die nergens kunnen ontdekken. Wel 3 nesten van ze gezien. Ook de Lammergier komt voor op Corsica maar op de betreffende plek was een grote afwezigheid van wat voor vogels dan ook. Jammer , máár…..
Wel héél veel Rode Wouwen en Raven. Op één bepaalde plek zelfs een kleine honderd stuks bij elkaar. Dit was boven het terrein van een recyclingbedrijf. Aan de kust heb ik een paar vogeltjes getroffen die ik niet ken … Misschien een tapuit?
En tenslotte nog een grote verscheidenheid aan vlinders. Sommige daarvan vliegen ook hier in Nederland en sommige zijn erg zeldzaam of helemaal niet in Nederland te vinden. Anders dan bij de bovenstaande insecten weet ik van de vlinders wél alle namen en die zie je dan ook als je de foto’s aanklikt.
Voor mij was het genieten. Ik hoop voor jullie ook !! Binnenkort een foto-reisverslag van Corsica met o.a. zijn adembenemende en bizarre rotsformaties.
*******
Afgelopen weekend zijn we weer naar Rockeskyll (bij Gerolstein) in de Vulkaaneifel gereden, het was immers prachtig weer.
En het was niet voor niets … Meteen bij aankomst zag ik de eerste Rode Wouwen cirkelen op de thermiek, hoog boven ons huis.
Alle foto’s kun je groter bekijken door erop te klikken, ook de foto’s in de cirkels.
Na dit veelbelovende eerste avontuur ben ik aan de wandel gegaan. Het was een hele tijd geleden dat ik bij het riviertje de Kyll geweest was dus daar wil ik naar toe.
Het is er ten opzichte van vorig jaar zomer flink dichtgegroeid. Tot sommige plekken kan ik bijna niet meer doordringen door het hoge riet en andere planten. Het lukt me toch om bij de rivier te komen en daar kan ik lekker in de schaduw gaan zitten afwachten wat er aan me voorbij gaat komen.
De witte glinsterende plekken in het water zijn heel veel kleine witte bloemetjes.
En op deze plek wemelt het van de Bosbeekjuffers. In Nederland zien we vrijwel alleen maar Weidebeekjuffers en die zie je hier helemaal niet. Het verschil zit hem in de donkere vleugels. Bij de Bosbeekjuffer zijn ze helemaal gekleurd en bij de Weidebeekjuffers zit er op het eind van de vleugel nog een transparant gedeelte. De vrouwtjes zijn bij de Bosbeekjuffer goudbruin en bij de Weidebeekjuffer groen.
Ze zijn maar druk. Vliegen razendsnel over het water en hier in de schaduw kan ik ze maar niet mooi fotograferen. Dan zie ik een stelletje dat druk is met elkaar en die willen daarom wel even stilzitten. Maar dan wel op een onmogelijke plek waar ik bijna niet kan staan. Daarom niet helemaal een zuivere foto.
Na een tijdje besluit ik eens een stukje verderop te gaan kijken. Ik loop door het struikgewas en moerassige bodem en dan wordt de begroeiing opeens minder. Alles laag bij de grond, ha, dat loopt een stuk gemakkelijker. Hier groeit er overal klaver en er vliegen heel veel Klaverblauwtjes. Dat zijn toch wel héle kleine vlindertjes. Ik heb er helaas geen mooie foto’s van kunnen maken.
Opeens landt er een groot beest op mijn broek. Een enorme vlieg die er niet uitziet als een vlieg. Het is een Gele Hommelroofvlieg.
En even later zie ik nog wat moois. Een vrouwelijke Zuidelijke Oeverlibel.
Geen mannetjes te bekennen, dat was vorig jaar wel even anders.
Ik ga weer naar de rivier en zoek wederom een schaduwrijk plekje op. Mocht het in Nederland 30 graden zijn … Hier is het maar liefst 36 graden. Niet echt een aanrader dus om in die hete zon te blijven lopen.
Over een paar grote stenen klauter ik naar beneden en dan zie ik in een ooghoek iets bewegen. Hè, een Waterspreeuw !!….
Nu durf ik me niet meer te bewegen want dan vliegt hij gegarandeerd weg …. Hoe ongemakkelijk ik hier ook sta, ik schiet een paar foto’s die niet optimaal zijn maar beter dan niets.
Ondertussen ben ik toch heel blij gestemd met zo’n onverwachte ontmoeting.
Ik begin aan de terugweg en zet dan nog een Metaalvlinder op de foto … Volgens mij is deze al een beetje aan het eind van zijn Latijn want hij is een beetje vaal.
Zo, dat was weer genieten, ondanks de hitte. Een zeldzame Zuidelijke Oeverlibel en een Waterspreeuw in dezelfde twee uurtjes. Was dat maar altijd het geval 🙂
# # # # #
In de ochtend is er mist … nevelflarden die het landschap een heel ander aanzien geven.
Maar het wordt daarna wel zonnig en blauw.
Zodra het zonnetje ’s ochtends ook maar iets te voorschijn komt, zijn er twee puttertjes van de partij.
Mooie vogeltjes die op het uitgebloeide onkruid af komen. Eigenlijk zou je dat dus niet moeten weghalen … maar het misstaat een beetje. Dat dorre spul is lelijk, maar wel attractief voor allerlei zaadeters.
De foto’s zijn genomen door een nogal vies raam … uhumm, geen tijd om ramen te lappen.
Zodra de mist helemaal weg is, komen ook de rode wouwen in aktie.
Afgelopen donderdag was de eerste nachtvorst een feit. Het gras was helemaal wit.
Het is en blijft toch een mooi uitzicht.
Een weekje er tussen uit in de Vulkaaneifel heeft heel veel bijzonders opgeleverd.
Waar moet ik beginnen? Met de uitgebreide soorten insecten die ik weer kan toevoegen aan mijn archief? Of met de vogeltjes? De vogeltjes waren flink in de minderheid in de voorraad foto’s dus laat ik daar maar mee beginnen.
Dit vogeltje met een spanwijdte van ong. 1 meter 75 heeft zo te zien net een kleine prooi gevangen. Hij vloog er een heel eind mee naar een bos, dus ik denk dat het voer voor de jonge rode wouwtjes is.
Ik heb er heel wat afgewandeld en tijdens de eerste wandeling zag ik een grauwe klauwier. Toen kreeg ik hem niet op de foto maar twee dagen later wel. Hij was op dezelfde plek aanwezig dus waarschijnlijk is er een nest in de buurt.
Het is er zeer rumoerig, niet door herrie maar door allerhande zangertjes.
Een daarvan heb ik op de foto … een zanglijster die erg zijn best doet met zijn liedjes.
Om toch maar al een begin te maken met de reeks insecten … Een mooie libel, die ik in Nederland nog niet ontmoet heb. Ze komt hier wel voor maar is hier wel zeldzaam. In Duitsland niet.
Het is een Zuidelijke oeverlibel, hiervan zag ik er twee. Deze is mooi geel maar nr. 2 was iets meer aan de beige kant. Van de beige kon ik een mooie close-up maken.
Voor nu laat ik het hier even bij … binnenkort meer bijzondere beestjes.
Welkom op Sandra's FOTOblog 