Archive for the ‘nieuwstadt’ Tag
Twee kerstdagen die niemand ooit eerder heeft meegemaakt in Nederland. Vandaag een heerlijke, zonnige en warme dag waarop ik zonder enige verwachting aan de wandel ga langs de Geleenbeek in Nieuwstadt, vlakbij Sittard.
Zonder verwachting zeg ik, maar wat ik allemaal te zien krijg is helemaal buiten verwachting. Het is gewoon lente … Kijk maar.

Een groot veld met Koolzaad, volop in bloei …
En wat fladdert er van bloem naar bloem? Juist…Een vlinder ( Atalanta)

En het Koolzaad is niet het enige bloeiende goed … Er is nog veel meer kleurigs en geurigs aanwezig. Zo zie ik o.a. Bernagie en Knoopkruid (denk ik)…
En nóg veel meer; witte Dovenetel, paarse Dovenetel, Meizoentjes en St.Jacobskruid. Daar geen foto’s van gemaakt maar wel van de aanwezige bloeiende Margrieten, jaja, ook die zijn al van de partij … Inclusief de nodige bezoekers met een wat minder mooie naam; De Strontvlieg.
Naast de Margrietjes staat een bankje waar ik even lekker ga zitten bijkomen van al deze onverwachte toestanden. Mijn uitzicht gaat over een weiland waarin een grote groep schapen loopt te grazen. Ze horen hier niet, raar, de herder die ze hierheen moet hebben gebracht is nergens te bekennen. Totdat de schapen opééns beginnen te rennen.

Twee auto’s stoppen en waarempel, daar is de herder met wat aanhang, gearriveerd in een “dikke bak”. Gelukkig ziet hij er zelf wél nog uit als een herder …


Kijk ik de andere kant op zie ik juist nog een Zilverreiger wegvliegen, tussen de bomen door. Normaal gesproken zou dit een erg mislukte foto zijn maar ik vind hem eigenlijk wel wat hebben en plaats hem daarom toch. Verder vliegt er nog een tjiftjaf op die hier nu ook nog niet thuishoort.

Gekwetter in de lucht dat uiteindelijk landt op een dorre haag, een stelletje Geelgorzen.

Ook naast mijn bankje staat een heel klein paddenstoeltje, geen idee wat het is maar wel één van de weinige die ik gezien heb dit jaar.
Nog even heerlijk nagenietend van de warme zon loop ik richting auto. Een vennetje passerend is er nog iets van de stevige maar warme wind te bespeuren, te zien aan de golfjes van het wateroppervlak.

Langs de Geleenbeek ben ik bijna bij de auto en dan is er toch nog even een domper op deze dag. De boomstronk die hier al jaren lag is weggegraven. Dat betekent dat de kolonie zeldzame Schoorsteenwespen en de bijbehorende zeer zeldzame Goudwesp verdwenen zijn. Die stronk lag helemaal niemand in de weg dus ik begrijp niet waarom die zo nodig weg moest.
Er vlakbij staat dan een ware kerstboom, althans, een boom vol gekleurde ballen … Oh ja, tis kerstmis hè ?
Met een paar Knobbelzwanen op de beek als laatste foto ben ik dan weer aan het einde gekomen van dit wandelavontuur.

Bedankt voor je bezoek en tot ziens !
*******
Het is carnavalszondag en echt geweldig mooi weer. Ik begin met goede moed vast een beetje tuinwerk te doen. Dan hoor ik opeens een bekend geluid in de verte. Snel de camera halen en ja hoor… een kleine groep van 64 Kraanvogels vliegt luid tetterend en kwetterend over ons huis. De voorjaarstrek richting noorden is begonnen.

Vorig jaar ben ik het carnaval ontvlucht door naar Susteren’s bos ’t Hout te gaan en dit jaar ben ik na wat tuinwerk wederom naar ’t Hout gegaan. Dit bos heeft altijd wel iets leuks in petto.
Ik ben nog geen 5 minuten aan de wandel als het eerste vogeltje al in mijn vizier komt. Een IJsvogeltje….
Niet zo goed te benaderen als onze eigen inmiddels zo’n beetje vaste tuinbezoekster maar ze laat me toch tot ongeveer 15 meter afstand komen voor ze weg vliegt.

Overal hoor ik Boomklevers met hun typische geluid maar ik krijg er niet een te zien. Ook een Groene specht hoor ik vlakbij lachen maar daarna is het stil, ik kan hem niet vinden. Jammer, ik had erop gehoopt veel vogeltjes vandaag te zien aangezien er geen andere mensen te bespeuren zijn.
Ik zie opeens een trosje Sneeuwklokjes staan … De eerste dit jaar die ik zie en dat is toch ook wel een leuk onderwerp voor wat fotootjes.
Bloemetjes, blauwe lucht, zonneschijn … Dat geeft toch wel lentekriebels.
Ik verlaat het bos en loop naar de Geleenbeek die ligt weer op het grondgebied van Nieuwstadt. Ik heb er al vaker een blogje aan gewijd. Het is er nog kaal en onaantrekkelijk zo vlak na de winter. Het enige dat er te zien is zijn een groep (Grauwe?) ganzen met een ietwat heiige achtergrond. Wat een rust hier….

Ik blijf hier een tijdje rondhangen en op een gegeven moment beginnen de kleuren te veranderen. De zon begint al lichtjes te zakken.

Langzaam loop ik terug naar het bos om vervolgens langs een andere beek terug te lopen. De zon begint nu flink te zakken en dat zorgt voor mooie warme kleuren in dit bos waar de beek doorheen slingert.

En dan komt er een leuke verassing aangelopen … Gelukkig aan de andere kant van het water 🙂 Een kudde koeien die hier het hele jaar door verblijft en ze hebben ook een paar kleintjes bij zich. Een van die kleintjes is helemaal wit en echt schattig.

Ik heb ze een tijdje staan observeren en dat witte kleintje is een koppig beestje met een heel eigen willetje. Eerst gedwee achter mama aan maar als die dan het water oversteekt draait hij zich opstandig om, duidelijk niet van plan zijnd om zijn mooie witte vacht nat te maken.
Netjes volgen
Hij voelt al nattigheid
nee, hier heb ik geen trek in

Gewoon maar verstoppen achter mijn broertje dan ….

Laat de rest maar gaan, ik hoor er niet bij … het witte “zwarte” schaap van de familie 🙂

Maar eh … Dan blijf ik wel helemaal alleen achter …. Hoe moet dat dan?
Hé, er is er nog een die niet mee wil …..
Nog zo’n schatje…
Nog niet zo oud, want “het” heeft nog geen “oorkleppen” in….
Dit was voor mij een mooie “carnavalszondag”…..
*******
Dat gaan we in dit blogje zien. Ik woon in Sittard, “toegangspoort” van Zuid-Limburg. Ten noorden van ons een vlak landschap. In Sittard begint met de Kollenberg ( de verste uitloper van het Ardennengebergte ) het Limburgs heuvellandschap.
Met het mooie weer afgelopen weekend heb ik niet alleen vogels op de plaat gezet maar ook een aantal omgevingsfoto’s gemaakt, geniet er maar even van mee onder het motto ; “Wie schoan oos Limburg is” ….
Dus geen hele verhalen deze keer maar gewoon een indruk van de plekken waar ik gewandeld heb. Eerst van (en in) Sittard een stukje zuidelijk, dan naar een vlakker gedeelte noordelijk.
Op de Kollenberg; Een combinatie van de warme gloed van de vroege ochtendzon en een bijna volle maan aan de blauwe hemel.

Vlakbij op Watersley met mijn blikveld gericht naar het dorpje Munstergeleen. In de verte is het grote complex van DSM nog een beetje te zien.

Van Munstergeleen wandel ik naar Puth. Veel weilanden met hier en daar kleine bosjes. Een zeer vogelrijk gebied.





Zondagochtend ben ik er weer vroeg bij … Het weer is ietsje minder, de zon komt maar af en toe eventjes door de wolken. Lastig licht om mee te fotograferen.
Noordelijk van Sittard; Deze keer ben ik naar de Geleenbeek te Nieuwstadt gegaan.

Ook hier een open gebied met hier en daar wat bosjes. Allemaal nog relatief jonge aanplant en ook met een aantal kleine vennetjes. Zomers zijn er veel libellen in dit gebied.

OP deze zondag zijn er niet erg veel vogeltjes te spotten. Maar er vliegen wel gigantisch veel Kraanvogels op trek richting zuiden.
En dat ging de hele dag zo door.
Vervolgens ben ik nog even naar het IJzeren bos gegaan dat meteen grenst aan het gebied rond de Geleenbeek.

Dit bos hoort bij de gemeente Susteren. Ik kom er met enige regelmaat.

En zo heb ik weer een natuurlijk mooi weekend beleefd.
*******
Bedankt voor je bezoekje aan mijn blog en zeker ook voor eventuele reacties.
Afgelopen zondag ging ik wandelen langs de Geleenbeek ter hoogte van Nieuwstadt. Een dorpje gelegen tussen Sittard en Susteren. Niet ver van huis dus eigenlijk.

Langs deze beek heb ik al vaak gelopen, maar dit stukje was mij totaal onbekend. Blijkt nu dat ze hier 2 jaar geleden de natuur opnieuw ingericht hebben met vennetjes, kleine bosjes en heel veel hoog gras met wilde bloemen. En in die 2 jaar hebben blijkbaar al heel wat insecten hier hun plekje ontdekt.

In het zwart knoopkruid zag ik een penceelkever. Deze trok zich niks aan van mij want het beestje was zeer gulzig van de bloem aan het vreten.

Overal fladderen vlinders, vooral vosjes maar ook een paar distelvlinders en icarusblauwtjes. Deze wandeling heb ik echter niet zoveel moeite gedaan om ze te fotograferen.
1 Van de vennetjes was omgroeid door bomen, bosjes … en riet. Dit vennetje was dan ook het meest interessant van de 4. Het was ook het enige vennetje waar je niet dichtbij hoorde te komen aangezien er een prikkeldraadhek omheen gemaakt is.

Maar ik zag wel allerlei libelles vliegen … Ik kon de verleiding niet weerstaan en ben door het prikkeldraad gekropen om vervolgens op een verscholen plekje te gaan zitten, zodat ik niet direct zou opvallen voor eventuele wandelaars.
Ik zag twee juffertjes die ik nog niet eerder gezien had … de afwijkende tekening viel me op. Het blijken vrouwtjes blauwe breedscheenjuffers te zijn.

Heel leuk om weer eens iets nieuws voor de lens te krijgen. Een ander juffertje, bleekgroen, bleef rustig zitten toen ik de grasspriet vasthield vanwege de wind. Deze was pas net uit zijn velletje gekropen vandaar.
Het is een nog heel verse watersnuffel.

Ik zag van alles over het water scheren met grote snelheid. Met zekerheid een vrouwelijke keizerlibel, 2 viervlekken, een vrouwelijke platbuik en een paar vuurlibellen.
Deze laatste soort is niet zo algemeen … En af en toe landde er eentje niet ver bij me vandaan op het zand.

Ik moest echter snel handelen want meer dan enkele secondes duurde zo’n stilzit moment niet. De vuurlibel behoord ook tot de korenbouten, met een mooi goudgeel netwerk aan de basis van de vleugels. Bij de meeste korenbouten is dat donkerbruin.
Ook zag ik een vuurlibel die nog niet op kleur was.

Maar niet alleen libelles en dit vennetje is mooi … het hele gebiedje mag er wezen.

Een aantrekkelijk gebied ook voor vogeltjes … Die waren hier ook volop aanwezig.
Puttertjes, kneuen, veldleeuwerik, grasmussen, geelgors en rietgors. En gele kwikstaarten.

Langs een veld met … ? loop ik terug richting auto …

Als ik bijna aan het eind van mijn wandeling ben, zie ik nog wat wespen die druk bezig zijn met zandkunstwerkjes te bouwen.

Ik denk dat het gewone vlinderdoders zijn … maar ik weet het eigenlijk helemaal niet.

Een mooie opbrengst met een aantal soorten die ik nog niet had.
Hier ga ik heel zeker vaker een kijkje nemen.
In de maand november heb ik heel wat wandelingen gemaakt. Toch was elke wandeling zonder veel foto opbrengsten. Wandelingen die voor mij genieten waren, maar zonder een verhaal.
Daarom wat losse kiekjes in dit blog, van allerlei plekjes in en om Sittard.
Kasteel Wolfrath (achterzijde) te Nieuwstadt.
Munstergeleen, Windraak. Nabij de heemtuin.
In de verte ligt Munstergeleen.
Kramsvogel
Limbrichterbos. Een bos dat in het voorjaar propvol boomklevers en spechten was, en nu totaal uitgestorven.
Limbrichterbos.
Late middagzon in een boomgaard, nabij Limbricht.
Een rosse woelmuis in Watersley, Sittard. Die bleef netjes poseren voor mij.
Donkere wolken boven de Kollenberg, Sittard.
Voor mij vele geniet momentjes … en voor jullie een indruk van mijn directe omgeving.