Elke keer op vakantie flitsen er vele hagedissen voorbij en maar zelden tref je er eentje die eventjes op de foto wil. Zo ook onlangs op La Palma.
*
*
De ervaring leert dat ongeveer 1 op de 20 hagedissen net ietsje nieuwsgieriger en minder bang is en dus wel in is om zich voor de camera te laten lokken. Hoe ???
Met fruit … Tegenwoordig neem ik altijd een banaan mee, voor het geval dat ….. Overal waar zo’n beestje wegschiet leg ik een klein stukje banaan in de hoop dat hij terug komt. Zelf zit ik dan op enige afstand een tijdje af te wachten. Geduld is dus een vereiste 🙂
*
*
Bij de zoveelste hagedis is het raak. Mijn geduld is behoorlijk op de proef gesteld en ik sta op het punt om het maar op te geven. Daarom leg ik maar de hele banaan neer, inmiddels met een groot gat door alle stukjes die er al uit gepeuterd zijn.
Eerst gaat hij op een klein stukje af dat er al een tijdje ligt, dan na een tijdje afwachten begint hij met het grote werk.
*
*
Dus, op hagedissenjacht? Neem dan wat fruit mee!!! 🙂
Heerlijk genietend bij de boot van mijn uitzicht over het water hoor ik plots heel zachte geluidjes die komen vanonder de stoel waarop ik zit. En wat zie ik?
Een piepklein muisje verschijnt uit een holletje. Knijpend met zijn oogjes lijkt het alsof hij voor het eerst in de buitenwereld komt. Heel schattig, toch?
Al snel komt er een tweede en een derde muisje te voorschijn en dan wordt het wriemelen in dat kleine holletje.
Het duurt maar voort, dit heel leuke tafereeltje. Op een gegeven moment komen er zelfs 5 van die kleintjes tegelijk tevoorschijn. Broodkorstjes vinden ze ook al erg lekker en dat heb ik allemaal gefilmd zoals je kunt zien in onderstaand Youtube filmpje.
Nu is de vraag natuurlijk, wat voor muisjes zijn het? Ik vermoed Rosse Woelmuisjes maar dat weet ik nog niet zeker.
Wat ik wél zeker weet is dat ik me een half uurtje kostelijk geamuseerd heb met dit stelletje. Voortaan zal ik regelmatig onder mijn tuinstoel kijken want je weet maar nooit wat je daar aantreft 🙂
Ik dank jullie voor het kijken en tot de volgende keer !!!
Zondag 8 maart, het is prachtig weer in heel Nederland. In Limburg zelfs 17 graden en dat is natuurlijk puur genot na zoveel miezerig en ellendig weer.
Een kort autoritje brengt mij in Grevenbicht waar ik de Koeweide ga bezoeken. Een stukje natuur langs de Maas waar ik begroet wordt door … koeien.
Waar de koeien staan is het nog behoorlijk kaal. Ik had verwacht dat er al wat onkruid en brandnetels zouden groeien en dat er dan ook al e.e.a. aan vlinders en bijen rondvliegt. Dat blijkt valse hoop te zijn … Niks, nada insecten.
Er vliegen wel regelmatig ganzen, eenden en aalscholvers over. Zo zie ik Pijlstaarteenden en Grote Zaagbekken aan mij voorbij trekken. Een grote groep Knobbelzwanen landt op de Maas en even later ook een groepje Zwarte zwanen.
Verder is het vooral lekker in het zonnetje zitten en wandelen op dit rustige plekje waar op deze zonnige dag wonderbaarlijk genoeg geen mens te bekennen is.
De uurtjes vliegen voorbij zonder dat ik al te veel foto’s maak. Een close-up van de stier in het koeien-gezelschap is een leuk afscheid.
Eigenlijk zonde om al naar huis te gaan en dat doe ik dan ook niet …. Ik besluit nog eventjes naar Watersley te gaan om te zien of er daar al wat rondfladdert. Ja hoor, al heel wat Kleine Vosjes en ook een Citroenvlinder waaien voorbij. Naarstig op zoek naar nectar, dat er nog niet is … Er zijn zelfs al paringsdansjes in de lucht te zien tussen de Vosjes die elkaar treffen. Als dat geen voorjaarskriebels geeft … 🙂 Zitten gaan ze nog niet dus geen fotootjes helaas.
Ook hier op Watersley ga ik een tijdje lekker zitten in de zon en zie dan naast me plukjes Kelkmos staan. Mooi om daar eens wat foto’s van te kunnen maken. Opzoeken welke soort het is lijkt me niet te doen. Zóveel soorten Kelkmos bestaan er en ze lijken allemaal op elkaar in mijn ogen.
Na een uurtje houd ik het voor gezien en loop ik naar de auto als ik plots iets hoor ritselen tussen de bladeren. Een muisje misschien?
Ik blijf staan wachten in de hoop dat het muisje (?) nog tevoorschijn komt want dat wordt dan een leuk eind aan dit blogje. Minutenlang wachten levert echter geen muisje op maar er komt opeens toch een klein snoetje tussen de bladeren door koekeloeren …..
Een heus Levendbarend Hagedisje. Die is er vroeg bij …..
En ondanks dat het beestje niet helemaal in beeld wil is dit toch inderdaad nog een leuke afsluiting van dit zonnig blogje.
Het is carnavalszondag en echt geweldig mooi weer. Ik begin met goede moed vast een beetje tuinwerk te doen. Dan hoor ik opeens een bekend geluid in de verte. Snel de camera halen en ja hoor… een kleine groep van 64 Kraanvogels vliegt luid tetterend en kwetterend over ons huis. De voorjaarstrek richting noorden is begonnen.
Vorig jaar ben ik het carnaval ontvlucht door naar Susteren’s bos ’t Hout te gaan en dit jaar ben ik na wat tuinwerk wederom naar ’t Hout gegaan. Dit bos heeft altijd wel iets leuks in petto.
Ik ben nog geen 5 minuten aan de wandel als het eerste vogeltje al in mijn vizier komt. Een IJsvogeltje….
Niet zo goed te benaderen als onze eigen inmiddels zo’n beetje vaste tuinbezoekster maar ze laat me toch tot ongeveer 15 meter afstand komen voor ze weg vliegt.
Overal hoor ik Boomklevers met hun typische geluid maar ik krijg er niet een te zien. Ook een Groene specht hoor ik vlakbij lachen maar daarna is het stil, ik kan hem niet vinden. Jammer, ik had erop gehoopt veel vogeltjes vandaag te zien aangezien er geen andere mensen te bespeuren zijn.
Ik zie opeens een trosje Sneeuwklokjes staan … De eerste dit jaar die ik zie en dat is toch ook wel een leuk onderwerp voor wat fotootjes.
Bloemetjes, blauwe lucht, zonneschijn … Dat geeft toch wel lentekriebels.
Ik verlaat het bos en loop naar de Geleenbeek die ligt weer op het grondgebied van Nieuwstadt. Ik heb er al vaker een blogje aan gewijd. Het is er nog kaal en onaantrekkelijk zo vlak na de winter. Het enige dat er te zien is zijn een groep (Grauwe?) ganzen met een ietwat heiige achtergrond. Wat een rust hier….
Ik blijf hier een tijdje rondhangen en op een gegeven moment beginnen de kleuren te veranderen. De zon begint al lichtjes te zakken.
Langzaam loop ik terug naar het bos om vervolgens langs een andere beek terug te lopen. De zon begint nu flink te zakken en dat zorgt voor mooie warme kleuren in dit bos waar de beek doorheen slingert.
En dan komt er een leuke verassing aangelopen … Gelukkig aan de andere kant van het water 🙂 Een kudde koeien die hier het hele jaar door verblijft en ze hebben ook een paar kleintjes bij zich. Een van die kleintjes is helemaal wit en echt schattig.
Ik heb ze een tijdje staan observeren en dat witte kleintje is een koppig beestje met een heel eigen willetje. Eerst gedwee achter mama aan maar als die dan het water oversteekt draait hij zich opstandig om, duidelijk niet van plan zijnd om zijn mooie witte vacht nat te maken.
Netjes volgen
Hij voelt al nattigheid
nee, hier heb ik geen trek in
Gewoon maar verstoppen achter mijn broertje dan ….
Laat de rest maar gaan, ik hoor er niet bij … het witte “zwarte” schaap van de familie 🙂
Maar eh … Dan blijf ik wel helemaal alleen achter …. Hoe moet dat dan?
Hé, er is er nog een die niet mee wil …..
Nog zo’n schatje…
Nog niet zo oud, want “het” heeft nog geen “oorkleppen” in….
Bestel jij wel eens online? Om www.waarneming.nl te sponsoren is het wellicht een kleine moeite om voortaan je online bestellingen te doen door via Sponsorkliks naar een webwinkel te gaan. Daarmee steun je een goed doel zonder dat het je zelf een cent kost. Sterker nog, soms geniet je zelfs van een korting!
Bezichtigingen
335.980 hits
Zoek je iets? Misschien vind je het wel op mijn blog!
Een mooi alternatief als je niet in een strandhotel wilt verblijven is dit landgoed Casas Valleparaízo te Camacha. 20 minuten van zee en de airport maar wel al in de bergen en mooie natuur. Via www.sunweb.nl kun je een reis boeken naar deze bungalows in combinatie met een auto en vliegtickets waardoor je een stuk voordeliger uitbent.
Wil jij graag voor je vakantie weten wat er zoal te zien is? De bestemmingen die wij bezocht hebben kun je hier bekijken met zeer veel foto's van natuur, flora en fauna.
I previously worked as a news and sports photographer. Recently I have been enjoying wildlife photography. My approach toward bird photos is similar to sports photography. I attempt to capture mostly action and hopefully a unique perspective.
Welkom op Sandra's FOTOblog 