Welkom op Sandra's FOTOblog  

Weer eens tijd voor een intercontinentale reis. Dat was alweer een hele tijd geleden. Op naar Indonesië … Een (groeps)rondreis over Java en Bali, deze keer met STIP-reizen, met natuurlijk de wereldberoemde hoogtepunten Borobudur en Prambanan, die dan ook, naast Bali, uitgebreid aan bod gaan komen in dit reisverslag. Alle foto’s zijn separaat aan te klikken. Achter de “blauwe letters” zitten veel foto’s van de hotels ! Scherm op 150%, we gaan nog eens genieten !

We vertrekken van Schiphol in de avond en na een hele lange zit in de KLM-Boeing 777 komen we aan in Jakarta de volgende avond. Ons hotel (click) Mercure Kota , ligt in het zakencentrum van deze enorme stad, vlakbij waar een week eerder nog een aanslag geweest was.

De rit van de luchthaven naar het hotel door zeer druk verkeer gaat elke fantasie te boven. Duizenden brommers en motoren krioelen voor- zij- en achterlangs om onze bus heen. Eenmaal op de kamer (waarvan de kamerhoge ramen niet open kunnen) is de view dan ook …. hectisch 🙂

De eerste echte vakantiedag is een stadstoer door Jakarta, beginnend bij de oude haven ……..

Leuk om te zien …. En deze oude, houten schepen zijn nog altijd in de vaart, vrachthoppers tussen de vele eilanden van de Indonesische archipel. Met name veel hout van de andere eilanden wordt hier (vroeger alles met de hand) gelost.

Vervolgens een korte rit door het oude Batavia waar nog veel Nederlandse kenmerken te zien zijn……

We eindigen op een parkeerplaats waar we een eerste kennismaking ervaren met de verkoopdrang van de bevolking, die werkelijk overal vertegenwoordigd is met hun kleine kraampjes.

Van hieruit volgt een korte doch interessante wandeling door dit oude Batavia met zijn vele koloniale huizen uit de tijd van de VOC. We zien het gouverneursgebouw, nu een museum (vandaag gesloten helaas)…..

In een straatje vlakbij de haven zijn veel zeilmakerijen, een lucratieve business.

We besteden alleen de ochtend in Jakarta … Onze bus probeert zich een weg te banen door het wederom erg drukke verkeer …

We passeren nog het Merdekaplein en het (Monas), nationaal monument van Indonesië, opgericht i.v.m. de onafhankelijkheid met zijn massief gouden vlam op de top.

Als we dan eenmaal de stad verlaten hebben arriveren we na een paar uurtjes “bussen” bij de Botanische Tuinen van Bogor.

Heerlijk om even de benen te strekken in een natuurrijke omgeving. We hebben een gids bij de groep die ons alles vertelt over de aanwezige boomsoorten, bloemen en planten. Ik ben echter al heel snel afgeleid door de meest prachtige vlinders en libellen die overal rondfladderen. Het zijn er zoveel dat ik zeker nog een aparte pagina ga maken met alle fauna van deze vakantie. (volgt later)

In het mozaïek een aantal bijzonderheden uit deze tuin. De werkelijk prachtige tuin telt maar liefst 12.000 plantensoorten en 3.000 orchideeënsoorten en is hiermee de grootste tuin op het zuidelijk halfrond en de rijkste wat het aantal planten betreft.

In de tuin ligt ook het zomerpaleis van de president dat met name veelal gebruikt wordt voor de ontvangst van buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders.  Wij zien de achterkant ervan … Zeer mooi plekje !

Op het grasveld zien we plots een heuse Varaan lopen, en nóg een….

Deze Botanische tuin is dus ook beroemd vanwege de vele Orchideeën maar die bezoeken we helaas niet, raar, zeker omdat ze hier in kassen groeien ! Ze zouden nu niet in bloei staan volgens de gids 😦  De wandeling is wat mij betreft veel te snel voorbij en dan begeven we ons weer in de drukte … Op weg naar Bandung.

Het is niet gemakkelijk om vanuit de bus foto’s te schieten … Als we eventjes een beetje langzaam rijden lukt het soms een leuk kiekje te schieten.

Laat in de middag strekken we nog eventjes de benen bij een hoog gelegen theeplantage … derhalve een beetje in de mist …

Via de hoge Puncakpas arriveren we na de nodige uurtjes in Bandung bij hotel The Naripan.

In Bandung is het al net zo druk blijkt de volgende dag, als we naar de krater van de vulkaan Tangkuban Perahu reizen.  Het is ongeveer 25 kilometer maar toch een paar uur rijden. Als we eenmaal buiten de stad zijn is het wel een mooie rit langs vele dorpjes en theeplantages.

Wanneer we boven bij de rokende krater aankomen blijkt dit één grote toeristische toestand te zijn. Van enige natuur is hier geen enkele sprake meer. Men kan niet gaan wandelen wat vroeger wel kon, mijn man is er jaren geleden nog in afgedaald … Misschien dat er mensen zijn die het leuk vinden om boven op een krater te gaan shoppen voor souvenirs, maar ik (en hij) hadden hier toch hele andere verwachtingen van.

De enige plek waar je de daadwerkelijke attractie kunt fotograferen levert dus voor iedereen hetzelfde plaatje op …. Wat ik dan een beetje anders probeer te doen door er een panoramafoto van te maken, dat oogt toch wat beter.

Het dal in kijkend aan de andere kant van de berg zie ik vooral mist, maar ja, we zitten boven de wolken, dus logisch.  Maar heel eventjes komt er dan toch een klein gaatje.

Na dit niet al te lange bezoek maken we een mooie rit naar Sari Ater, met zijn warm water bronnen. Een uurtje rijden ongeveer, voor diegenen die zin hebben in een warm bad natuurlijk hartstikke leuk. Het warme water ontstaat door de vulkaan en zou geneeskrachtig zijn.

Mijn zwemkleding zit nog in de koffer en ik zie dan ook mijn kans schoon om op jacht te gaan naar wat natuurschoon. Er valt ook hier weer heel wat te zien.

Nu ik even wat tijd voor mezelf heb kan ik ook rustig afwachten tot de net weg geglipte Skink (East Indian Brown Mabuya) weer te voorschijn komt uit de holle boomstronk, wat mij betreft levert dit een paar mooie plaatjes op.

De terugweg naar Bandung is grotendeels dezelfde route, deze keer hebben we tijd om een fotostop te maken.

Onderweg naar Bandung zien we vanuit de bus toch dingen die je niet gewend bent. Een hotel in de steigers geheel gemaakt van bamboe stokken, winkels langs de hele route, uitlaatgassen happende motorrijders, zilveren jongetjes 😉 en een wirwar aan huisjes tussen de hoogbouw.

Terug in Bandung zitten we in no time weer helemaal vast in het verkeer … Maar dat brengt deze keer wel een grappig toeval met zich mee.

Terwijl we in de file staan zie ik op de stoep een bekend logo op iemands T-shirt, het logo van mijn werkgever Saint Gobain. Ben je in een miljoenenstad en dan zie je zomaar een Indonesische collega … Hoe bizar.

De volgende dag is het tijd voor DE TREIN, we gaan  een inmiddels wereldberoemd traject doen met fantastische panorama’s  … Wel een lange rit, ruim 400 km, vertrek in Bandung om half 9, een hele mooie reis door heel veel natuur en eindigend in Yogyakarta om 14. 30 uur

Bergen, rijstvelden en dorpjes glijden aan ons voorbij 🙂 Een impressie van het Javaanse landschap kun je bekijken door onderstaand fotomozaïek aan te klikken.

We hebben een mooi filmpje van You Tube geplukt en laten deze mooie rit nog eens aan ons voorbij trekken, maar nu in amper 5 minuten

Als we in Yogya aankomen begint het plots pijpenstelen te regenen en maken we de eerste echte plensbui mee. Aangekomen bij het eerste echt Indonesische stijl hotel Puri Arta word ik door een luid lachende “paraplu-boy” begeleid naar de ingang. Ik ben meer dan een kop groter als hem en hij moet de paraplu dan ook heel hoog houden. Zijn collega’s hebben de grootste lol 🙂

Een  prettig balkon bij onze kamer en we kunnen lekker buiten zitten tot laat in de avond.

Maar niet té laat want de volgende ochtend vertrekken we na het ontbijt naar een batikfabriekje waar mensen aan het werk zijn en waar ook prachtige batik wandkleden te aanschouwen zijn. Een secuur werkje en interessant om te horen hoe zo’n doek in fases gemaakt wordt.

Vanaf de batikfabriek stappen we in een becak (fietstaxi), om in ongeveer een half uur naar “het paleis van de sultan” gefietst te worden. Mijn “chauffeur” is een mager mannetje met flaporen maar fietsen dat die kan 😉

We fietsen door druk verkeer en rustige steegjes én over hele hoge drempels (au) … Die hebben ze hier ook. Al met al een leuk en spannend ritje.

De “Kraton”, het paleis van de sultan, is zo’n plek waar je meteen een horde verkopers om je heen hebt hangen. Maar als je duidelijk zegt niet geïnteresseerd te zijn dan dringen ze niet al te lang aan. Soms hebben ze best leuke dingetjes te koop en kun je met flink afdingen (-50%) wel leuke souvenirs op de kop tikken voor een schijntje.

Eenmaal langs de entree  zie je allerhande paviljoens en veel bewakers in traditionele kledij met een kris achter hun “sarongband”.

Een gids vertelt ons alles over de sultan en zijn familie die hier al generaties verblijven maar dat is mij eerlijk gezegd allemaal een beetje ontgaan. Ik plaats gewoon wat foto’s van wat er zoal te zien is, met een paar detailfoto’s zoals geschenken van buitenlandse hoge gasten en het persoonlijke schrijfsetje van de sultan. Een gouden plafond en een overzichtsfoto van de gamelan-muziekinstrumenten, die een vaste plek hebben in het paviljoen waar vele optredens plaatsvinden.

We hebben een paar mooie vertrekken gezien maar het mooiste gedeelte, de haremverblijven worden ons onthouden wat erg jammer is.

Na de nodige tijd hier te hebben rondgelopen gaan we terug naar de bus. Er staat nog een Unesco erfgoed op het programma van vandaag, namelijk de  Borobudur.

Een enorm bouwwerk dat van dichtbij uit veel gedetailleerd  werk bestaat en erg mooi is om te zien. Het is de grootste boeddhistische tempel ter wereld en een must-see als je ooit naar Java gaat. Ik zal er verder niet al te veel woorden aan besteden. De foto’s spreken voor zich.

Ook hier worden we begeleid door een gids die alles weet te vertellen over dit bouwwerk. Tijdens ons bezoek in de middag hebben we te kampen met regen, gelukkig geen plensbui maar meer wat gemiezer. Verkopers staan in zo’n geval meteen paraat met paraplu’s die je kunt huren voor 10.000 roepie (0.70 euro). Het mooist (must) is het om dit complex in de vroege ochtend te bezoeken. De opkomende zon zet het complex en omgeving in een mooie gloed met rondom lichte nevel. Maak je een individuele rondreis moet je hier zeker rekening mee houden.

Nog even een uitzichtfoto vanaf de Borobudur, richting een vulkaan geneveld in een regenbui.

De Borobudur is een van de mooiste herinneringen tijdens deze reis, maar tevens ook een plek waar verkopers het meest hardnekkig zijn om je hun prullaria aan te smeren. De wandeling van het gebouw tot de uitgang is een héél lang kwartier en bederft eigenlijk een beetje het overweldigende gevoel dat je even daarvoor nog had tijdens de bezichtiging.

Terug in het hotel gaan de meesten van onze groep even een paar baantjes trekken in het zwembad, we hoeven immers nog geen koffers te pakken want we blijven nog twee nachten in dit zeer mooie Puri Artha hotel.

De volgende dag staat meteen al het volgende hoogtepunt op het programma, Het Prambanan Tempelcomplex….

Het grootste Hindoe-Javaans tempelcomplex van Indonesië is ook een Unesco erfgoed. Prambanan betekent “veel priesters”. Elk torentje herbergt een god, hindoes hebben heel veel goden. Je ziet op de voorgrond nog ontelbaar veel stenen liggen, overblijfselen van een grote aardbeving in 2006 die veel verwoestingen heeft aangericht. Nog een grote puzzel om uit te zoeken welke steen waar hoort. Op dit moment zijn 29 torens herbouwd, nog tientallen te gaan.

Klik op het mozaïek en geniet ….

Een zeer indrukwekkend complex en persoonlijk vind ik dit misschien nog wel ietsje mooier dan de Borobudur, maar dat is mijn mening.

We gaan met een grappig treintje een kwartiertje verderop kijken naar nog een ander gedeelte van het complex. Hier ligt nog vrijwel alles in puin en alle beelden die thuis horen in de inmiddels weer herstelde toren zijn helaas gestolen.

Zeer onder de indruk begeven we ons naar de uitgang … Fijn, zónder ongewenste begeleiding !

Tijd voor de lunch … In een kampong vlakbij lopen we door een steegje met veel kinderen die allemaal “spontaan”? beginnen te zingen wanneer wij, toeristen voorbij komen. Mijn gevoel zei, geen foto’s maken … want je hebt niks bij je om die kinderen te geven. Wel een foto van 2 pubermeisjes die héél graag op de foto willen. Jammer genoeg heb ik hun email niet gevraagd.

Als we dan aankomen op onze lunchplek zitten we opeens midden in de natuur, een leuke verrassing. We zitten op een heel groot balkon, beneden ons zien we een riviertje waarlangs bananenbomen groeien. Voor het balkon bloeit er van alles waardoor er heel veel vlinders en ander grut af en aan vliegt. We zien een rups van wel 15 cm groot en een dikke duim dik … Het is de rups van één van de grootste vlinders ter wereld (30 cm.) een Atlasvlinder.

Na de lunch krijgen we nog een wayang-kulit poppenshow voor onze kiezen als toetje. Een schaduwspel van wayangpoppen, begeleid door gamelanmuziek. Leuk om een idee te krijgen van dit gebeuren. Het is een vrij agressief verhaal met zeer snel bewegende poppen.  Aan het eind worden de poppen eventjes stil gehouden zodat we foto’s kunnen maken. De toeschouwers zitten achter het doek en  zien alleen de schaduwen van de poppen als op de rechtse foto’s….

Na de laatste nacht in Yogya hebben we een zeer lange rit voor de boeg. Het wordt de hele dag “bussen” om in Malang te komen. Kiekjes van onderweg … van inmiddels een bekend straatbeeld.

Na een paar uur bereiken we de grens met Oost-Java. We stoppen om eventjes de benen te strekken.

We mogen ondertussen een traditionele woning bekijken maar ik blijf eventjes buiten rondhangen en zet nog wat vlinders en dergelijke op de foto.

Verder deze dag niet veel op de foto gezet vanuit de bus … We maken veel kilometers en voor één keertje schieten we behoorlijk op. Later in de middag rijden we steeds vaker door stukken bushbush, het is wel erg mooi overal. Een stop langs de weg bij een vogeltjesmarkt geeft toch weer een negatief gevoel. Allemaal bosvogels in kooitjes, schuw en getraumatiseerd blijkt als je bij ze in de buurt komt. En kleine baby-aapjes in een heel kleine kooi waar je dan pinda’s aan mag voeren, wel eerst kopen uiteraard. Daar doe ik dus mooi niet aan mee.

Als we op het punt van vertrekken staan zie ik opeens weer een Varaan … Een kleine, maar wát een camouflage! Door het busraam gefotografeerd.

De volgende stop is hoog in de bergen, een dik uur rijden verwijderd van Malang. We hebben zicht op een stuwmeer, het Selorejo Lake, best een mooie view maar het schemert al enigszins en dus zijn de omstandigheden voor mooie foto’s te maken niet al te best.

Op deze stopplaats uiteraard weer vele eetgelegenheden. Deze keer met visgerechten met uit het meer gevangen vis(jes)

Wanneer we in Malang aankomen bij hotel Atria is het donker en zijn we behoorlijk moe van deze lange reisdag. De volgende dag staat er een stadsrit op het programma met onder andere een bezoek aan een hele grote vogeltjesmarkt. Ik heb meer behoefte aan een rustdag dan aan gekooide diertjes en daarom besluiten wij twee deze dag aan ons voorbij te laten gaan.

Mijn man en ik zijn dan ook flink uitgeslapen als we na de tweede nacht weer vertrekken uit deze grote stad. Dat geldt niet voor de mensen die zich hadden opgegeven om naar de vulkaan Bromo te gaan. Die werden namelijk om middernacht opgehaald om een nachtelijke tocht te maken naar een wel heel mooi spektakel boven op de Bromo om daar de zonsopkomst mee te maken.

Alle anderen (en ik) vertrekken gewoon na het ontbijt en we wachten halverwege de “Bromogangers” op bij een restaurant. Ik schiet wat plaatjes in de omgeving …

En als we eenmaal als groep compleet zijn en de reis voortgezet kan worden nog wat plaatjes van her en der onderweg van o.a. traditionele bouwwerken …

En nog wat sawa’s, rijstvelden … Die blijven immers ook de moeite waard !

In de middag arriveren we dan bij ons laatste hotel op Java alvorens we naar Bali oversteken. Het Margo Utomo VieuwHill resort is niet echt luxe en chique wat kamers betreft, maar eenvoudig doch zeer natuurrijk in een wel prachtige omgeving. Heel anders dan de meeste stadshotels waar we tot nu toe verbleven. We verblijven in een soort van geschakelde huisjes in een parkachtige omgeving, het is één grote tuin eigenlijk met veel bloemenpracht, een mooi groot zwembad en leuk voor mij … heel veel beestjes. Een plek waar ik eigenlijk wel wat langer dan één nacht zou willen verblijven en ik hoorde nog veel meer mensen dit zeggen.

De zwembadboy laat ons een spin zien (later zag ik er nog 3) zo groot als een hand, zeker 20 cm. groot. Een prachtig getekende spin. Het mannetje is een stuk kleiner en anders gekleurd. Golden Web Spider is de naam.

Ook hier aanwezig een heuse “vleerhond”. Een enorm beest met een hondenkop, heel anders dan de kleine vleermuisjes die wij gewend zijn.

De volgende ochtend moeten we weer vertrekken, maar dichtbij het hotel maken we meteen alweer een stop bij de koffie-, rubber- en cacaoplantages, waartoe ook een weeshuis behoort. We maken hier een wandeling met een Nederlands sprekende gids door de plantages die meer ogen als rimboe. Vervolgens krijgen we nog meer uitleg en proeverijtjes van de producten die ze hier maken.

Na deze rondleiding door de natuur krijgen we een kleine dansvoorstelling door een paar van de weeskinderen. Naderhand krijgen we nog allemaal een zelfgemaakt kunstwerkje van bamboebladeren.

Tijd om richting Bali te rijden. In de middag eerst nog lunchen in een groot hotel aan zee, beetje langdurig voor ons gevoel (daar krijgen we straks nog spijt van) want hoe later de boot, hoe later we op Bali zijn. Om de tijd te doden maar eventjes wat rondgewandeld op het aanzienlijke resort-perceel.

En dan is het eindelijk zover…. We arriveren bij de haven om de oversteek naar Bali te maken.

We kunnen meteen aan boord met bus en al, en al heel snel zitten we op zee en werpen nog eventjes een terugblik op Java.

En na ongeveer drie kwartier varen komen we al aan op Bali, waar het niet al te best weer is zo te zien.

Maar gelukkig is het wel droog en na het eerste beeld van Shiva op een lotusbloem, maken we een korte stop bij de toegangspoort van Bali.

Het is al behoorlijk aan de late kant en foto’s maken onderweg naar Lovina lukt niet meer. Het is al donker bij aankomst in het Aditya Lovina Beach resort wat erg jammer is. Ik denk dat een aantal mensen best nog wel eventjes het strand op hadden gewild maar dat zit er niet in. Hadden we dus maar wat korter geluncht …..

In de ochtend moeten we al weer bijtijds vertrekken. We hebben pech want de weg naar de grootste waterval op Bali is dicht door een aardverschuiving en omrijden is meteen ook heel veel omrijden. We rijden nu via Kintamani, daar gaan we eventjes winkelen en daarna lunchen met uitzicht op het Kintamani kratermeer, Lake Batur en op de achtergrond Mount Batur.

Er is niet heel veel van te zien maar ons wordt verteld dat we blij kunnen zijn dat het überhaupt te zien is want dat was de afgelopen dagen wel anders.

Vanuit de bus kan ik nog net een beetje dichterbij een foto maken van het meer precies tussen de huizen door.

Hoe dan ook, dit is het enige hoogtepunt van deze dag … We hebben nog een lange weg voor de boeg naar het Vasanti hotel in Seminyak in het zuiden van Bali. Onderweg nog een stop bij een houtsnij-atellier. In één woord prachtig wat ze daar allemaal maken en verkopen maar foto’s maken mag weer niet. De prijzen waren trouwens zo hoog dat je er stijl van achterover slaat. Marktplaats is 100 x goedkoper wat Balinees houtsnijwerk betreft 🙂

Dit is ook de laatste dag dat onze uitstekende reisleider Andy, Ayu en de chauffeur met bijrijder ons begeleiden. De rondreis komt vandaag ten einde en er rest ons nog een paar dagen bijkomen of zelf Bali verkennen, ieder nu voor zich …

The Vasanti hotel is een prima hotel ! (Update; in 2017 is de naam van dit hotel gewijzigd naar The Sheraton Bali Seminyak. Aanradertje ! ) Het ligt niet in een toeristisch gebied en is ook mooi en comfortabel ingericht. Een fantastisch hotel om de laatste 4 dagen van onze vakantie in alle rust te volbrengen. Haha, bij wijze van spreken dan, want we hebben zelf toch nog een druk programma samengesteld voor deze dagen.

De volgende dag maken we dan ook kennis met onze chauffeur Wayan die we dus thuis al geregeld hebben. We gaan eerst naar Batubuan om te gaan kijken naar de Kris- en Barongdans. Als je naar Bali gaat is dit een must, anders heb je Bali niet gezien … zegt men.

Er wordt in ruim een uur een verhaal uitgebeeld. In het kort verteld heb je een koning en een koningin. De koningin moet een van haar zonen opofferen en kan niet kiezen. Een tovenaar zorgt ervoor dat ze boos wordt en daardoor gemakkelijker haar besluit kan maken.

In dit stuk komen ook 2 danseressen voor, de handbewegingen hebben allen een betekenis …

Indrukwekkend, prachtige kostuums en mooi om gezien te hebben.

Na deze show doen we in Ubud een atelier met schilderijen aan en daarna gaan we nog naar een zilverfabriekje. Hier zien we de mensen aan het werk met het zeer verfijnde werk waar je toch wel heel veel geduld en goede ogen voor moet hebben.

Dan gaan we op weg naar een mooie waterval, Tegenungan. We komen langs rijstvelden waar mensen aan het werk zijn met zo’n typische ploeg, de kerbau is inmiddels vervangen door een halve tractormotor of zoiets.  Al vele gezien deze vakantie maar niet van zo dichtbij. Volgens mij kan die ook goed waterskiën 🙂

Die oranje witte vogels die je hier ziet zijn Oostelijke Koereigers.

De waterval is een hele mooie … Wel ook weer een heel toeristische plek maar dat zijn we ondertussen wel gewend. Om er te komen moet je ongeveer 300 traptreden afdalen. Dat is nog niet zo erg , maar terug naar boven is een heel ander verhaal …. Het is hier immers bloedje heet! Maar van bovenaf gezien is het ook genieten.

De dag is omgevlogen, rest ons nog de terugrit in de spits…en óók hier écht duizenden motoren, bromfietsen en auto’s om je heen, Bali is hier niet op toegerust, 4 uur gedaan over 35 km, overal loop je vast….. Bali is helaas niet meer het Bali van pakweg 30 jaar geleden. Houdt daar dus rekening mee…

Dag 2 wordt een natuurdagje … Althans, dat is de bedoeling. We rijden oostwaarts want daar schijnt het nogal mooi te zijn. In de ochtend, omdat we er toch vrijwel langskomen, stoppen we bij het Court of Justice, het paleis van Justitie, Kerta Gosa, Klungkung.

Hierna nog eventjes naar de vleermuisgrot, op korte afstand van hier ….

Lastig foto’s maken, enerzijds een heel felle lucht en in de grot met tienduizenden vleermuizen te donker. Wat foto’s, alleen voor het idee.

En dan gaan we op zoek naar ruige natuur in de hoop wat vogeltjes en zo te zien. De lucht ziet er echter niet veelbelovend uit en het lijkt erop dat we pech gaan hebben, maar ja, we zitten in het regenseizoen en dat wisten we van tevoren.

We struinen door rijstvelden, tussen palmbomen en struiken door, maar de buit is mager, wat sprinkhanen, kevertjes …. Vogels; maar twee soorten, een groepje Witborstspitsvogels en een Roetkopbuulbuul

Onze chauffeur begrijpt niet goed wat wij eigenlijk willen, hij is natuurlijk gewend alleen naar toeristische plekken te rijden. We gaan verder de rimboe in maar dan barst het echte regengeweld los. In korte tijd zijn de wegen snelstromende rivieren geworden.

De rit naar het hotel duurt derhalve een eeuwigheid ….

Een ander deel van onze groep had vandaag iets anders op het programma staan. Een crematie-ceremonie kwam toevallig op hun pad omdat de oma van onze reisleidster Ayu was overleden. Ze kregen een officiële uitnodiging voor deze zo bijzondere happening en tijdens je vakantie is dat natuurlijk een buitenkansje. Meerdere overledenen worden gebalsemd en tijdelijk begraven. Eens in de ongeveer 2 maanden volgt dan een grote lijkverbrandingsceremonie. De foto’s zijn van Edwin Bakker aangezien ik er zelf (helaas) niet bij was, kon zijn.

De een na laatste dag gaan we een tempelroute doen. Onze chauffeur staat weer mooi op tijd bij het hotel. Eerst rijden we wederom naar hetzelfde justitieel paleis omdat onze medepassagiers dat i.v.m. de hierboven genoemde ceremonie nog niet gezien hebben. Mijn man en ik gaan dan eventjes er tegenover winkelen op de plaatselijke markt en in vele kleine winkeltjes.

We gaan vervolgens naar de eerste tempel bij de Olifantengrot, de Gunung Kawi tempel….

Mijn mening is; aardig maar niet een must … Er is niet bijzonder veel te zien maar men kan wel een klein stukje in de jungle wandelen. Om er te komen moet je een flink aantal traptreden afdalen en dus ook weer omhoog. Beetje slecht onderhouden.

We blijven hier niet al te lang hangen. We rijden de bergen in op weg naar het grootste tempelcomplex op Bali, de Besakih tempel.

Onderweg stoppen we eventjes om een panorama foto te maken. Aan de lucht te zien gaan we wederom pech hebben …..

Op dit plekje zien we (als ik inzoom) ook de bloemen die gebruikt worden bij ceremonies en offers, een dagelijkse behoefte dus … deze bloemen.

Als we bij de Besakih tempel aankomen begint het te regenen, gelukkig geen plensbui. Paraplu’s mogen we weer betalen, sarongs moeten we weer huren (zegt men) om naar binnen te mogen. We zien anderen zonder sarong lopen dus, trap er niet in! Naast een fikse entreeprijs moeten we doneren voor het dorp … erg aardige mensen zijn het hier niet, maar het mooiste komt nog….

Maar goed, we zijn binnen en gaan het zeer grote complex bekijken.

Die donaties worden niet erg goed besteed want met name de beelden zijn in zeer slechte staat. Boven aan de trap proberen ze je nóg eens te laten betalen om door de poort te mogen. En dat doen we mooi niet ! De eigenlijke tempel kom je boven aan de trap dus gewoonweg niet in ! Hier deugt iets héél erg NIET ! Al met al voelen we ons een beetje veel bedonderd hier. Jammer om bij zo’n redelijk mooi complex met een negatief gevoel weg te gaan. Ons advies; Overslaan deze tempel. De uitgestreken maffiasmoelen spraken voor zich !

De volgende tempel maakt echter alles weer goed. De Tirtha Empul tempel (holy spring water) is echt prachtig en geen vervelende ervaringen hier, veel toeristen maar wel allemaal blije mensen.

Deze tempel is zeer de moeite waard …

Bij het naar buiten gaan word je vervolgens door een eindeloos doolhof van winkeltjes verrast. En die willen allemaal hun waar aan je verslijten. Als je hier geen zin in hebt dan kun je misschien beter via de ingang naar buiten gaan. Maar dit alles mocht de pret niet drukken trouwens. We zien hier nog een vrouw lopen met een apart hoofddeksel … Knap hoor! Later op het strand nog zo eentje maar die heeft toch een handje nodig.

 

We gaan even iets drinken ergens want inmiddels regent het wél pijpenstelen. Op een leuke natuurlijke plek met vijvers en… de lotusbloem ! Zo belangrijk hier op Bali !

En een zielige roofvogel in een kooitje.

Het ziet er naar uit dat die regen niet meer ophoudt en we hebben nog een behoorlijke rit te rijden dus ….

Dan is het donderdag 4 februari en dat betekent …. naar huis, laat in de avond dus we hebben nog de hele dag. We  genieten op ons balkon en kijken naar de boer die zijn rijstveld aan het glad trekken is. Daarna lekker eten op het buitenterras van het hotel. Vandaag alles op ons gemakkie 😉

Prachtig weer is het vandaag en we maken een wandeling naar het strand van Seminyak. Ongeveer een kwartiertje lopen.

Onderweg tref ik onverwacht nog een leuke vogel, een Wenkbrauwbuulbuul en maak ik nog een foto van een Chichak

Op het strand genieten we van de Indonesische smoothie van avocado’s met uitzicht op de golven en amuseren ons met gesprekken met “Nederlands sprekende” Balinese verkopers van allerhande Balinees handwerkspul.

Na deze lange groepsrondreis zijn we wel toe aan een strandvakantie… Oh, wacht….haha.

Veel beestjes gezien, vooral vlinders en daar ga ik dus nog een aparte pagina voor maken. Alvast een voorproefje 🙂

Resumerend; Als U onze andere reisverslagen ook gezien hebt weet U inmiddels dat wij deze verslagen niet alleen maken voor ons zelf maar ook voor U, adviserend, als mogelijk toekomstige bezoekers van deze bestemmingen. Mijn echtgenoot, met zijn 30-jarige ervaring in de reiswereld, maakte deze reis voor de 3’keer (ik voor de eerste) en is zeer objectief en plaatst derhalve waar nodig, óók kanttekeningen. Doe daar uw voordeel mee. Reizen zijn al duur genoeg.

Een groepsrondreis is mooi en gemakkelijk maar wel vermoeiend. Veel en lang reizen want een bus werkt zich minder snel door de drukte dan een auto, niet kunnen stoppen wanneer en waar je wilt….  We hebben mooie dingen gezien, onverwachte dingen, wonderbaarlijke dingen, minder leuke dingen, (heel druk verkeer).  De hotels waren allemaal goed tot heel goed, prijs-kwaliteit verhouding in aanmerking genomen zeker, zelfs vaak (meestal) boven verwachting. Complimenten wat dat betreft voor STIP-reizen. We hebben ook overal goed gegeten, en dat kan op heel veel plaatsen voor minder dan 5 usd p.p. incl. drank. Verder zijn de excursies daarentegen vrij prijzig was de algemene tendens, evenals de (verplichte) bijdrage inzake entreeprijzen. Maar, achteraf bezien; Borobudur en Prambanan tempels; elk 25 USD entree (heel erg veel voor deze regio), Bogor Tuinen 12 USD. Daarnaast nog kosten voor uitleg door lokale gidsen,trein, tolgelden, andere entreekosten, etc. dus e.e.a. past WEL !

Houdt er verder rekening mee dat U met de heen- en terugreis en met tijdig inchecken, transfers etc. wél 24 uur onderweg bent. Bij de tussenstop op heenreis in Kuala Lumpur en terugreis in Singapore mag (moet) U uit het toestel en daarna weer (met 300 man) opnieuw een volledige security-check ondergaan! Dus amper tijd op deze airports. De verzorging door de KLM-crew was overigens prima

Ik heb genoten van deze reis en als fotografe mijn hart op kunnen halen, hoop dat U genoten heeft van dit foto-reisverslag, dat denkelijk een goede indruk geeft van Java en Bali. Vragen en reacties zijn altijd van harte welkom !

Tot een volgende keer !

*******