Archive for the ‘levendbarende hagedis’ Tag
Zondag 8 maart, het is prachtig weer in heel Nederland. In Limburg zelfs 17 graden en dat is natuurlijk puur genot na zoveel miezerig en ellendig weer.
Een kort autoritje brengt mij in Grevenbicht waar ik de Koeweide ga bezoeken. Een stukje natuur langs de Maas waar ik begroet wordt door … koeien.
Waar de koeien staan is het nog behoorlijk kaal. Ik had verwacht dat er al wat onkruid en brandnetels zouden groeien en dat er dan ook al e.e.a. aan vlinders en bijen rondvliegt. Dat blijkt valse hoop te zijn … Niks, nada insecten.
Er vliegen wel regelmatig ganzen, eenden en aalscholvers over. Zo zie ik Pijlstaarteenden en Grote Zaagbekken aan mij voorbij trekken. Een grote groep Knobbelzwanen landt op de Maas en even later ook een groepje Zwarte zwanen.
Verder is het vooral lekker in het zonnetje zitten en wandelen op dit rustige plekje waar op deze zonnige dag wonderbaarlijk genoeg geen mens te bekennen is.
De uurtjes vliegen voorbij zonder dat ik al te veel foto’s maak. Een close-up van de stier in het koeien-gezelschap is een leuk afscheid.
Eigenlijk zonde om al naar huis te gaan en dat doe ik dan ook niet …. Ik besluit nog eventjes naar Watersley te gaan om te zien of er daar al wat rondfladdert. Ja hoor, al heel wat Kleine Vosjes en ook een Citroenvlinder waaien voorbij. Naarstig op zoek naar nectar, dat er nog niet is … Er zijn zelfs al paringsdansjes in de lucht te zien tussen de Vosjes die elkaar treffen. Als dat geen voorjaarskriebels geeft … 🙂 Zitten gaan ze nog niet dus geen fotootjes helaas.
Ook hier op Watersley ga ik een tijdje lekker zitten in de zon en zie dan naast me plukjes Kelkmos staan. Mooi om daar eens wat foto’s van te kunnen maken. Opzoeken welke soort het is lijkt me niet te doen. Zóveel soorten Kelkmos bestaan er en ze lijken allemaal op elkaar in mijn ogen.
Na een uurtje houd ik het voor gezien en loop ik naar de auto als ik plots iets hoor ritselen tussen de bladeren. Een muisje misschien?
Ik blijf staan wachten in de hoop dat het muisje (?) nog tevoorschijn komt want dat wordt dan een leuk eind aan dit blogje. Minutenlang wachten levert echter geen muisje op maar er komt opeens toch een klein snoetje tussen de bladeren door koekeloeren …..
Een heus Levendbarend Hagedisje. Die is er vroeg bij …..
En ondanks dat het beestje niet helemaal in beeld wil is dit toch inderdaad nog een leuke afsluiting van dit zonnig blogje.
*******
Vandaag heb ik een wandeling gemaakt op het hoog gelegen Watersley in Sittard en ben met veel verrassingen thuisgekomen.
In eerste instantie dacht ik dat ik niet veel te zien zou krijgen. De lager gelegen delen die normaal vergeven zijn van bloemen en insecten in deze tijd van het jaar, zijn nu moeras geworden door de vele regenval en er staat flink wat water. Er is geen bloemetje meer te zien, alles is al uitgebloeid. Maar, het is een gebied wat ook heuvels heeft met veel verschillende begroeiingen. Dus maar eens bergopwaarts gelopen.
Het eerste beestje dat ik tegen kom is meteen iets bijzonders. Een Cylindromyia Bicolor, een sluipvlieg waarvan ik in 2011 de eerste waarnemer in Nederland was. (Click op cirkel voor vergroting).
Het tweede beestje is óók al een bijzonderheid … Een driekleurige sluipwesp waarvan die drie kleuren steeds terug komen. In zijn voelsprieten en op zijn achterlijf.
De wesp heeft een nogal moeilijke naam. Agrothereutes Abbreviatus en is zeldzaam in Nederland.
Reptielen leven er ook. Met name levendbarende hagedissen kun je er vaak aan treffen. Ik zie een paar hele kleine jonkies op een boomstam. Die zijn echter niet zo gediend van een camera en glippen elke keer weg. Ik heb echter geluk want na een tijdje proberen valt mijn oog op een groot volwassen exemplaar in een braamstruik. Die heeft het wat hogerop gezocht en zit lekker te zonnen. Voor mij en mijn camera heeft die helemaal geen interesse en hij blijft onverstoord zitten. Een wonder, maar ik maak er dankbaar gebruik van.
Een breed aanbod vandaag van allerlei verschillende beauties of nature. Zo zie ik een St. Jansvlinder, een nimfje van een mooie wants, genaamd Eurygaster Testudinaria en nog een aantal sluipvliegen. De namen kun je zien als je de foto’s aanklikt en vergroot bekijkt. En ook sprinkhanen natuurlijk, daar zijn er genoeg van.
Libellen? Ja, die zijn er ook. Ik tel minstens 8 Blauwe Glazenmakers … In de lucht wel te verstaan. Dat is balen, maar …. Uiteindelijk is er toch eentje die moe geworden is en even gaat uitrusten op een verdord plantje.
Dan beland ik bij het mooiste beestje dat ik deze dag voor de lens krijg. Een bijzonderheid ?… Nee, een heel gewoon kevertje.
Wat heet gewoon, dit Hennepnetelgoudhaantje schittert in al zijn pracht.
Een echte ieniemienie, maar dit beestje is wel dé beauty van de dag wat mij betreft !
Het was een heerlijke dag vol mooie ontmoetingen. Ik hoop dat óók jullie kunnen genieten van al deze beauties.
*******
Vandaag weer eens naar de Kollenberg en Watersley gegaan. Met dit warme weer verwacht ik wel wat vlinders te zien en wie weet wat nog meer.
Resultaat: 2 kleine vosjes, 2 klein geaderde witjes en 1 Atalanta
In eigen tuin heb ik nog een citroenvlinder en gehakkelde aurelia gezien. Vorige week al een hooibeestje. Ik heb zo’n gevoel dat het een mooi vlinderjaar gaat worden. Nu al 7 soorten gezien zo vroeg in het jaar.
Wat zag ik nog meer vandaag?
Een best wel behoorlijke levendbarende hagedis … Ze worden tot ong. 20 cm, nou dan was dit echt een volwassen exemplaar.
Het beestje is erg mooi getekend vind ik.
Roofvogels waren ook weer vol op aanwezig … de bijzonderste bewaar ik nog even voor een volgend blog.
Voor nu alleen nog een torenvalkje ter afsluiting
Nog niet lang geleden was ik verheugd met een Levendbarend hagedisje op ons terras in de Vulkaaneifel.
Vorige week waren we de hele week daar en het was behoorlijk weer, vooral de tweede helft van de week was het echt warm. Prima weer voor deze hagedisjes.
In een hoek op het terras ligt een hoopje puin. Brokken beton en utonsteen blijken de villa te zijn van 3 Levendbarende hagedisjes.
Ze zijn maar klein met een lange staart …. als ze rennen zwiept die alle kanten op waardoor het lijkt of ze waggelend rennen. Ongeveer een cm. of 12 schat ik zijn deze hier. Mooi om te zien dat ze echte handen hebben met vijf vingers, net als bij ons zijn de buitenste vingers kleiner en de middelvinger het langst.
Bij een rustige benadering vluchten ze niet direkt weg … ze leken best wel nieuwsgierig maar ik werd wel scherp in de gaten gehouden.
Wat is levendbarend?
Op Wikipedia staat er dit over :
Van ovovivipare voortplanting (eierlevendbarendheid) is sprake als bij een dier de eieren in het lichaam van de moeder worden bevrucht en uitgebroed. Deze vorm van voortplanting vindt men onder meer bij diverse soorten haaien, reptielen, geleedpotigen, slakken en tweekleppigen.
Aan de tuin zijn we nog lang niet toe wat inhoud dat er heel veel hoog gras en onkruid groeit. Helemaal niet erg en gek genoeg ook niet lelijk want veel onkruid heeft mooie bloemen. Het leukste van alles is nog wel dat er op elke vierkante meter heel veel beestjes voorkomen. Zonder overdrijven …. honderden nimfjes van de Greppelsprinkhaan
Ik zag een mooi vliegend keverachtig insect … goudbruin met 2 stekels op zijn achterlijf. Hij leek nogal agressief naar andere insectjes en wat blijkt… Een doodgewone Boskakkerlijk.
Op een avond toen de zon al bijna weg was stuitte ik plots op een Pyamawants. Het licht was niet meer al te best en daarom hadden de meeste foto’s nogal veel ruis. Toch vind ik deze nog acceptabel. Het was voor het eerst dat ik zo’n wants zag en heb hem daarna ook niet meer gezien.
Eén van de weinige beestjes die ik niet hoefde op te zoeken om zijn naam te vinden. Deze is dan ook wel heel erg herkenbaar.
Ik had nog een spin op de foto. Qua tekening lijkt hij best wel op die Eikenbladspin uit mijn vorige blog maar toch weer anders. Een heel andere kleur en ook veel kleiner is dit exemplaar. Nu een week later ben ik erachter gekomen dat ook dit een Eikenbladspin is en wel het mannetje.
Tijdens de koffie zag ik in een ooghoek iets over het terras rennen. Een hagedis? Camera gepakt en naar buiten, maar niks meer te zien. Even later zie ik het beestje onder een pallet uit komen en inderdaad. Een levendbarende hagedis leeft dus ook in mijn tuin.
Wordt vervolgd
Welkom op Sandra's FOTOblog 