Archive for the ‘limbrichterbos’ Tag
*
*
Wat is het mooi weer, op zondag 25 februari. Al vroeg, de zon is net op, ben ik op weg naar het Limbrichterbos.
*
*
Het Limbrichterbos is een echt spechtenbos en dat is meteen ook al te horen bij aankomst. Overal geklop en gekrijs. En dat gekrijs is heel herkenbaar, een Middelste Bonte specht.
*
*
En raar maar waar, dat is dan ook de eerste specht die ik zie deze ochtend. In totaal 3 keer de Middelste Bonte gezien, zou ook best dezelfde kunnen zijn natuurlijk.
*
*
In zo’n spechtenbos zitten uiteraard ook andere vogels, zoals Boomklevers die oude spechtenholen gebruiken als broedplek. Ook deze hoor en zie je overal in dit bos.
*
*
*
Als je op zo’n omgevallen boomstam lekker een kwartiertje gaat zitten luisteren is het net of je in het centrum zit van al dat geroffel. Het geluid komt van alle kanten.
*
*
De Grote Bonte specht zie je werkelijk overal om je heen, zeker een tiental gezien.
Rond een uur of half 11 beginnen er steeds meer andere geluiden de boventoon te voeren. Mensen die roepen op hond en/of kind. Tijd dus om naar huis te gaan.
*
*
Mocht je eens in Limburg zijn. De Middelste Bonte specht is nu al een aantal jaren vaste bewoner in het Limbrichterbos te Limbricht.
Bedankt voor je bezoek!
*
*******
*
Laat ik eerst beginnen met een update over de eendjes in onze tuin. Na een week broeden op 12 eieren (zoveel bleken het er te zijn) was er ’s avonds laat een hoop tumult buiten. Moeders zat paniekerig te kwaken op het water en was blijkbaar verstoord door iets. Er was toen al 1 ei verdwenen. De volgende ochtend was het hele nest leeg, alle eieren weggeroofd. Waarschijnlijk is er een marter langs geweest. Het koppel is nog steeds de hele dag hier en wie weet, beginnen ze nog wel een nieuw nest.
*
En dan nu, het Limbrichterbos in. Eindelijk een mooie warme dag afgelopen zaterdag. Vlak voor het bos staan er een paar reeën in de wei, alert mij in de gaten houdend.
*
*
Het bos inlopend is er een groot fluitconcert van allerhande vogels. Ook is de kenmerkende krijs van de Middelste bonte specht te horen.
*
*
Zittend op een omgevallen boom wacht ik af wat er zoal te zien is. De eerste gegadigde is de Middelste bonte specht maar die zit recht tegen het zonlicht in helaas. Een vink kijkt nieuwsgierig naar wie er zo naar hem zit te kijken en een boomkruiper laat zich goed zien.
*
*
Een aantal plekken in het bos zijn begroeid met Bosanemoontjes en Speenkruid, lekker voorjaarsachtig.
*
*
Dan komt er weer een weilandje en aan het eind is er heel wat bloesem …. Zouden daar misschien al wat insecten vliegen?
*
*
Ja hoor, er zoemt van alles en er zijn ook vlinders aan het smullen van de nectar.
*
*
Op de terugweg door het bos is er nog een leuke verrassing. Ze waren al op meerdere plekken te horen maar bij een bemoste omgevallen boom laten ze zich ook nog eens prima zien …. Rosse woelmuisjes
*
*
Als dat geen leuke afsluiter is …..
Tot de volgende keer !
*
*******
***
De zon is net op als ik aan mijn wandeling begin in het Limbrichterbos.
Parkeren moet ik een kleine 400 meter van het bos net voor de spoorlijn en dan lopend genieten van de warme gloed over berijpte velden tijdens het kleine tochtje naar de ingang van het bos.
***
***
***
Het mag dan wel vriezen … Koud is het allerminst aangezien het windstil is.
***
***
***
***
Eenmaal in het bos is het genieten van een fluitconcert van jewelste. Nu kan ik testen of er nog iets is blijven hangen van de vogelgeluidenles van vorige week. Een aantal soorten zijn nu toch wel met zekerheid herkenbaar.
In het bos zelf is de zon nog niet doorgedrongen en is het nog een beetje donker. Enkel in de boomtoppen is die gouden gloed te zien.
***
***
Niet veel last van de modder, want ook die is enigszins bevroren.
***
***
Maar dan wordt het ook in het bos steeds lichter en zonniger.
***
***
Er zijn niet alleen vogelconcerten maar je hoort ook overal luid geroffel van de talloze spechten die dit bos rijk is. Het is bijna onmogelijk om geen specht te zien want ze zijn werkelijk overal … Met name de Grote Bonte.
***
***
Vast en zeker zitten hier ook de Kleine Bonte en de Middelste Bonte maar zonder de leraar van vorige week lijken die onmogelijk te onderscheiden alleen in het roffelgeluid dat ze maken.
Dit bos is niet alleen bekend om de vele Spechten maar ook om de enorme aantallen paddenstoelen. Die zijn nu na de winter natuurlijk niet meer op hun aantrekkelijkst. Op omgevallen bomen zie ik vooral Tonderzwammen.
***
***
***
De bomen afspeurend naar vogels is daar opeens een Eekhoorn, dat is lang geleden …
***
***
Het is ondertussen een uur of 9 en er begint een koude wind op te steken. Helemaal niet meer zo aangenaam als in het begin van mijn wandeling. Ben nu helemaal aan de andere kant van het bos en naar huis gaan is dus geen optie. Ik schiet nog wat kiekjes …
***
***
***
Er komen nu ook steeds meer wandelaars en honden-uitlaters … Tijd om het pad te verlaten en een zonnig windvrij plekje op te zoeken ergens uit het zicht. Een goede ingeving achteraf gezien want eindelijk zie ik er dan eentje … De Middelste Bonte Specht.
***
***
De Middelste Bonte heeft een geheel rode kap en de rode onderbuik is een stuk valer dan bij de Grote Bonte. Natuurlijk is hij ook een beetje kleiner dan de Grote en een beetje groter dan de Kleine zoals zijn naam al zegt 😉 Blij er nu eens eentje op de foto te hebben.
Het wordt nu echt koud en ik loop in één ruk door naar de auto. Jammer van die wind want verder is het een prachtige dag.
***
***
Geen gouden gloed meer over de weilanden maar wel een zonnige aanblik. Dit zou ik toch vaker moeten doen, gewoon vroeg uit mijn nest dan komt vanzelf de rest.
Bedankt voor je bezoek en graag tot ziens !!!
*******
Gisteren ben ik gaan wandelen langs de mooie en meanderende Geleenbeek, dwars door de weilanden, de foto’s daarvan gaven echter niet een typische herfstimpressie weer. En daar was ik dit weekend wel naar op zoek.
Een echte herfstwandeling heb ik tot dit weekend nog niet gemaakt en dat werd dus hoog tijd, wat kun je dan beter daarvoor uitkiezen dan een van de mooiste bossen vlak naast de deur. Noordelijk van Sittard ligt het kerkdorp Limbricht, vooral bekend om zijn bos en een mooi kasteel.
Dus vandaag met voorbedachte rade naar dit zeer mooie Limbrichterbos gegaan. In dit jaargetijde en met dit prachtige weer perfect om een Limburgse herfstimpressie te laten zien.
Te beginnen met de toegangsweg naar het bos. Hier mag je al niet meer met de auto komen en dat is wel zo lekker wandelen.
Dit bos tovert zelf met de lichtomstandigheden. Op sommige plekjes is het wat donkerder en op andere plekjes dwarrelen en twinkelen de zonnestralen tussen de takken en stammen door.
Op de ene plaats mooi bij gehouden en op andere plekken laat men de natuur zijn gang gaan wat uitmondt in regelrechte jungle.
Het is overal nog wel heel modderig door de schaduwwerking. Uitkijken dus om niet uit te glijden maar … de boslucht ruikt heerlijk en ik loop echt te genieten.
Click om de foto’s groter te bekijken.
Tal van paddenstoelen doorkruisen mijn pad. Eigenlijk moet je goed je best doen om ze niet te vertrappen want ze zijn overal, in allerlei soorten en maten.
Maar ikzelf geniet toch het meest van alle kleuren en geuren en het mooie licht dat door de bomen heen de bodem bereikt.
Ook groeit er op vele plekken mos. Sterrenmos, andere soorten mos….. mos, mos en nog eens mos. Ik heb geprobeerd er een paar warmgekleurde foto’s van te maken.
Dan nog een grote groep paddenstoelen die helemaal begroeid waren met een schimmel. Een paar close-ups van deze schimmel geeft een verrassend beeld.
Ik bereik nu weer de rand van het bos met wat weilanden nog half in de schaduw, ja, ik was er vroeg bij vandaag…
Het is niet zo een heel groot bosgebied en na een rondje van een uur kom ik dan ook weer op een open plek, omringd door hoge bomen.
En zo komt er langzaam dus ook een einde aan deze voor mij heerlijke herfstwandeling. Tijd om terug te gaan richting auto en dan op naar huis, naar de cappuccino !
Hopelijk hebben jullie ook genoten en ik zeg al vast bedankt voor het kijken en jullie eventuele reactie.
*******
In de maand november heb ik heel wat wandelingen gemaakt. Toch was elke wandeling zonder veel foto opbrengsten. Wandelingen die voor mij genieten waren, maar zonder een verhaal.
Daarom wat losse kiekjes in dit blog, van allerlei plekjes in en om Sittard.
Kasteel Wolfrath (achterzijde) te Nieuwstadt.
Munstergeleen, Windraak. Nabij de heemtuin.
In de verte ligt Munstergeleen.
Kramsvogel
Limbrichterbos. Een bos dat in het voorjaar propvol boomklevers en spechten was, en nu totaal uitgestorven.
Limbrichterbos.
Late middagzon in een boomgaard, nabij Limbricht.
Een rosse woelmuis in Watersley, Sittard. Die bleef netjes poseren voor mij.
Donkere wolken boven de Kollenberg, Sittard.
Voor mij vele geniet momentjes … en voor jullie een indruk van mijn directe omgeving.
Welkom op Sandra's FOTOblog 