watersley | Welkom op Sandra's FOTOblog

Archive for the ‘watersley’ Tag

Rust en stilte …… 14 comments

Deze “tunnel” leidt naar ……

Ruimte, Stilte ….Rust….

Een weidse blik … 18 kilometer ver zie je zelfs de Claus-centrale in Maasbracht.

De rust op de Kollenberg, op naar Watersley.

Daar is het nu ook rustig, torenflat in aanbouw?

Ssssst. …. Stilletjes …. Heel lang genieten ….

Het einde nadert….

… Naar huis …

*******

Geplaatst18 februari 2015 doorSandra dieLimburgse inlandschap, limburg, natuur, Vogels in het wild

Getagged met bomentunnel, buizerd, Claus-centrale Maasbracht, kollenberg, Sittard, stiltegebied, watersley

Te vroeg op pad gegaan … 9 comments

Vorig weekend had ik net Vanessa Cardui mooi op de foto gezet en daarna moest ik maken dat ik weg kwam want …. Er was een onweersbui op komst. Beangstigend, zo in de verte…het leek wel of ik in de Mid-West zat….

Helemaal droog ben ik niet gebleven …

Afgelopen zaterdag ben ik naar dezelfde plek terug gegaan want er zou een Grauwe Kiekendief gesignaleerd zijn. Ik heb er een uurtje vertoefd zonder al te veel boeiends te zien toen ik plots het grote beest uit het niets een korenveld in zie duiken … Achterna gezeten door de Cops, zo leek het althans…. Lekker zo’n herrie in een stilte- en natuurgebied. En dan met een verrekijker naar mij loeren….Dikke middelvinger heb ik ze gegeven, dát zal ze leren… -) haha…

De Kiekendief ging er meteen vandoor, gestoord door de herrie. Ik heb er alleen maar een hele slechte foto van kunnen maken. Het was nogal ver van mij vandaan, en al laat …18.00 uur op een toch al grijze donkere dag.

Zondag een nieuwe poging … Om negen uur ’s ochtends sta ik paraat op Watersley en word verwelkomd door de drie koeien die zoals gebruikelijk weer een stuk met me mee wandelen.

Vogels zijn er nergens te bekennen, geen kleintjes, geen grote …. Helemaal niks. Op de Kollenberg aanbeland al precies hetzelfde liedje. Geen vliegend wezen te zien. Het is ook niet zo aantrekkelijk vandaag … Een beetje mistig, geen wind … Stilte, een beetje onheilspellend, maar het heeft toch wel wat….

Dan hoor ik toch iets aankomen … Gakken in de lucht, ganzen dus. Ze doemen op uit de mist en ik zie dertien Canadezen over me heen vliegen. Ditmaal géén helikopter er achter aan….

Anderhalf uur heb ik nog zitten wachten op die Grauwe Kiekendief maar zonder resultaat … Ik stap maar eens op. Bergaf, terug naar Watersley begint toch nog opeens de zon te schijnen. Alsof er een wekker was afgegaan komen opeens overal levende wezentjes te voorschijn. Vlinders, bijtjes, vogeltjes … Ik was duidelijk te vroeg op pad gegaan vandaag want alles had blijkbaar zin om uit te slapen. Had ik dat ook maar gedaan. Van een paar meter afstand maak ik met de telelens een foto van een Landkaartje.

Landkaartjes kennen normaal maar twee generaties per jaar maar dit jaar is er zelfs een derde en ze doen het heel goed.

Maar ook Bonte Zandoogjes zijn opeens overal te zien. Zichzelf opwarmend op het zandpad.

De vogels zitten ver weg en moeilijk te fotograferen. Nog net te herkennen zit een Groene Specht in een boompje.

Nog even stilletjes zitten in de hoop dat de aanwezige vogeltjes mij niet meer opmerken en wat dichterbij komen. Maar al snel verlies ik mijn aandacht voor de vogels want vlak achter mij hoor ik wat ritselen …. Als ik omkijk zie ik allereerst een hazelnoot die vakkundig meester gemaakt is door een Woelmuis. Het beestje neemt een reuzensprong richting holletje. Vanuit de deuropening gaat ze me in de gaten houden … Héél grappig.

Hoewel geen klasse foto van de muis is het wel een leuke afsluiter. Tijd om naar huis te gaan voor een lekker kopje koffie.

*******

Geplaatst8 september 2014 doorSandra dieLimburgse ininsecten, landschap, limburg, natuur

Getagged met bont zandoogje, butterfly, hazelnoot bijtsporen, kollenberg, landkaartje, rosse woelmuis, Sittard, vlinder, watersley

Weer eens wat bijzonderheidjes ….. 11 comments

Gisteren en vandaag waren niet bepaald van die heerlijke wandeldagen maar ik ben er toch voor gegaan. Het was al zo lang geleden dat ik de natuur in getrokken ben. Wat wil je ook met zo’n groot aanbod aan beestjes in mijn tuin. Ik ging mijn geluk weer eens beproeven met een uitstapje naar Watersley en de Kollenberg te Sittard.

Het was flink bewolkt, dreigende luchten. Gelukkig bleef het bij dreigen.

Ik had niet verwacht om veel leven aan te treffen en dat was ook zo … In eerste instantie moest ik het doen met een paar Roestbruine Kromlijfjes. Dat zijn gek uitziende vliegen waarvan het achterlijf helemaal opgerold is naar binnen toe.

Deze lijkt me wel uit te lachen … Lekker Puh, denkt ie en steekt zijn tong naar me uit.

Geen vogels op de Kollenberg vandaag … Het is er vochtig broeierig warm en niet erg aangenaam. Door een heel groot onkruidveld baan ik me een weg op zoek naar iets leuks. Vlinders zijn er hier wél te vinden.

Ik kom uit bij het veldrijderspaadje waar ik berg af wil lopen en dan breekt toch de bewolking een beetje en wordt het zowaar nog een beetje zonnig.

Hier aan de bosrand zie ik opeens een heel klein muisje.

Het beestje is totaal op zijn gemak en lekker onderuit zittend wat van het groen aan het oppeuzelen. Het lijkt zich totaal niets aan te trekken van mijn aanwezigheid.

Ik loop naar beneden en kom dan in de weilanden van Watersley terecht. Hier tref ik meestal ook wel iets leuks aan. Zou dat deze keer ook het geval zijn?

Ja hoor … Al snel zie ik iets fel roods voorbij vliegen. Een vlinder met deze kleur? Wat zou dat kunnen zijn? Het moet wel iets bijzonders zijn. Gelukkig zie ik het beestje neerstrijken in een hazelaar iets verderop en kon ik een foto maken. Geen rood te zien, dat is alleen zijn onderkant maar de bovenkant mag er ook wezen. Het was in die struik wel een beetje donker waardoor de foto niet optimaal geworden is.

Het is een Spaanse Vlag, een nachtvlinder die zeldzaam is.

Zo zie je maar, nooit de hoop opgeven. Ik ben inmiddels bijna bij de auto beland en maak dan nog een foto van een paar koeien die liggen te luieren in het kortdurende zonnige momentje.

Het was ondanks de weersomstandigheden toch wel een lekkere wandeling. Vandaag (zondag) ben ik er wederom op uit getrokken. Maar dat bewaar ik nog eventjes voor een volgende keer.

#######

Geplaatst6 juli 2014 doorSandra dieLimburgse ininsecten, landschap, limburg, natuur

Getagged met dagpauwoog, koeien, kollenberg, muis, roestbruine kromlijf, Sittard, spaanse vlag, vlieg, watersley

Een jong nieuwsgierig aagje … 11 comments

Op dinsdag 27 augustus ging ik van het heerlijke weer genieten op Watersley en de Kollenberg. Er was deze keer heel wat te zien, zodat ik heel eenvoudig meerdere blogs kan maken van deze éne wandeling.

Het verbindingspaadje tussen deze twee gebieden is steil en smal en is omgeven door een dichtbegroeid stukje bos. Het is er altijd een beetje donker en er zitten ook altijd veel vogeltjes. Deze keer hoorde ik opeens vlak voor me en boven me een vreemd geluid. Ik bleef meteen staan natuurlijk. Het duurde niet lang voor ik de veroorzaker van het geluid gevonden had.

Je zou verwachten dat zo’n eekhoorn het meteen hoger op zou zoeken, weg van mij … Zeker als er zoveel vluchtwegen zijn als hier.

Maar nee, het beestje lijkt wel een beetje nieuwsgierig aangelegd.

Telkens weer kwam het achter de dikke stam vandaan om naar mij te kijken.

Ik kreeg op deze manier wel alle gelegenheid om veel foto’s te maken.

Dan kruipt het weer achter de dikke stam en zie ik het even een tijdje niet meer. Ik loop een paar meter door zodat ik de andere kant van de boom kan bekijken. En jawel, het is er nog steeds.

Het hangt daar maar te hangen …

Dan bedenk ik me opeens dat dit wel eens een jonkie zou kunnen zijn. Het hangt er namelijk nogal krampachtig aan zijn nageltjes en lijkt zichzelf niet omhoog te kunnen heffen. Een beetje angstig nu kijkt het vanuit een ooghoek naar mij.

Ik vind het opeens een beetje zielig nu en besluit maar snel door te lopen.

Nog 1 keertje omkijken en ik zie dat de nieuwsgierigheid weer terug geslopen was in dat leuke kopje. Het kijkt me na of ik nu toch echt wel wegga.

Geplaatst28 augustus 2013 doorSandra dieLimburgse indieren in het wild

Getagged met eekhoorn, kollenberg, nieuwsgierig, Sittard, watersley

Geelspriet en Blauwtje 9 comments

Zonnig was het niet, deze donderdag. En het was ook niet zo warm als de weermannen ons beloofd hadden.

Toch trok ik vandaag de weilanden in bij Watersley en Kollenberg te Sittard. En ondanks het gebrek aan zon, had ik geluk wat de vlinders betrof.

Het lukte me om één van de vele Icarusblauwtjes op de foto te zetten.

En niet alleen van de buitenkant. Dit vlindertje liet zich mooi benaderen en deed ook zijn vleugeltjes spreiden. Prachtig gaaf en blauw.

En vandaag had ik mazzel want deze keer trof ik wél een geelsprietdikkopje. Het beestje ziet er eigenlijk hetzelfde uit als het zwartsprietje maar dan met gele of roodachtige sprieten.

Ook een verschilletje is dat deze op de rode lijst van dagvlinders staat.

Het beestje bleef ook mooi zitten toen ik voorzichtig naar zijn voorkantje liep wat toch een heel grappige foto opleverde. Dat vind ik persoonlijk tenminste.

Er waren ongelooflijk veel vlinders en insecten aanwezig deze donkere dag.

Geplaatst15 augustus 2013 doorSandra dieLimburgse ininsecten, limburg, natuur

Getagged met geelsprietdikkopje, icarusblauwtje, kollenberg, Sittard, vlinders, watersley