Archive for the ‘muis’ Tag
Gisteren en vandaag waren niet bepaald van die heerlijke wandeldagen maar ik ben er toch voor gegaan. Het was al zo lang geleden dat ik de natuur in getrokken ben. Wat wil je ook met zo’n groot aanbod aan beestjes in mijn tuin. Ik ging mijn geluk weer eens beproeven met een uitstapje naar Watersley en de Kollenberg te Sittard.
Het was flink bewolkt, dreigende luchten. Gelukkig bleef het bij dreigen.
Ik had niet verwacht om veel leven aan te treffen en dat was ook zo … In eerste instantie moest ik het doen met een paar Roestbruine Kromlijfjes. Dat zijn gek uitziende vliegen waarvan het achterlijf helemaal opgerold is naar binnen toe.
Deze lijkt me wel uit te lachen … Lekker Puh, denkt ie en steekt zijn tong naar me uit.
Geen vogels op de Kollenberg vandaag … Het is er vochtig broeierig warm en niet erg aangenaam. Door een heel groot onkruidveld baan ik me een weg op zoek naar iets leuks. Vlinders zijn er hier wél te vinden.
Ik kom uit bij het veldrijderspaadje waar ik berg af wil lopen en dan breekt toch de bewolking een beetje en wordt het zowaar nog een beetje zonnig.
Hier aan de bosrand zie ik opeens een heel klein muisje.
Het beestje is totaal op zijn gemak en lekker onderuit zittend wat van het groen aan het oppeuzelen. Het lijkt zich totaal niets aan te trekken van mijn aanwezigheid.
Ik loop naar beneden en kom dan in de weilanden van Watersley terecht. Hier tref ik meestal ook wel iets leuks aan. Zou dat deze keer ook het geval zijn?
Ja hoor … Al snel zie ik iets fel roods voorbij vliegen. Een vlinder met deze kleur? Wat zou dat kunnen zijn? Het moet wel iets bijzonders zijn. Gelukkig zie ik het beestje neerstrijken in een hazelaar iets verderop en kon ik een foto maken. Geen rood te zien, dat is alleen zijn onderkant maar de bovenkant mag er ook wezen. Het was in die struik wel een beetje donker waardoor de foto niet optimaal geworden is.
Het is een Spaanse Vlag, een nachtvlinder die zeldzaam is.
Zo zie je maar, nooit de hoop opgeven. Ik ben inmiddels bijna bij de auto beland en maak dan nog een foto van een paar koeien die liggen te luieren in het kortdurende zonnige momentje.
Het was ondanks de weersomstandigheden toch wel een lekkere wandeling. Vandaag (zondag) ben ik er wederom op uit getrokken. Maar dat bewaar ik nog eventjes voor een volgende keer.
#######
Altijd en overal waar ik wandel hoor ik het ritselen, en heel vaak zie ik in een ooghoek zo’n leuke muisjes wegschieten.
Het is dan gewoon een kwestie van stil blijven staan en na een minuutje komt zo’n beestje gewoon weer tevoorschijn.
Zolang je maar rustig blijft en niet te dichtbij komt … dan geeft zo’n muisje een leuk showtje weg
Het zijn wel áltijd rosse woelmuisjes wat ik zie … nooit eens zo’n leuk bosmuisje of zo, dat is wel jammer
Maar och, wat is jammer … deze is toch ook harstikke snoezig
Uren lang had ik gewacht tot de zon zou gaan schijnen voor ik aan een wandeling zou beginnen. Als ze doorkwam was dat maar secondenwerk. Om half drie was het al te laat om naar de Doort te gaan, wat ik eigenlijk gepland had. Om toch nog even wat buitenlucht te proeven ging ik maar weer naar de Kollenberg.
Ik was net uit de auto gestapt toen ik de eerste kiekendieven al zag vliegen.
Het waren er zoveel dat ik steeds switchte met de camera en op die manier eigenlijk niks goeds produceerde. Ondertussen hing er vlak voor mijn neus een torenvalkje in de lucht … ook dat zag ik te laat.
Het torenvalkje dook naar beneden en ving een grote muis … ik hoorde het beestje gillen, en de torenvalk ging er vandoor met de gillende muis.
Ik loop verder en trap bijna op wat grijze balletjes … hé, dat zijn braakballen. Blijkbaar was dit een uitkijkplekje van een uil.
De zon deed ontzettend haar best om door te breken maar kon alleen maar wat gaatjes in het wolkendek vinden.
Na een heleboel buizerds en valken en blauwe kiekendieven te hebben gezien, begon ik aan de weg terug. In de verte zie ik een grote zilverreiger net landen tussen de kraaien.
Als afsluiter zag ik nog twee eekhoorns een boom inrennen.
Al eens een eekhoorn gehoord als ze zich bedreigd voelen? Ze maken een behoorlijk agressief geluid.
En dit was het dan weer voor deze zaterdag.
Toen ik zaterdag naar de Kollenberg ging voor een wandeling, had dat erg veel weg van een poollandschap. De Kollenberg is een open gebied … uitgestrekte velden en landbouwgrond met hier en daar een groepje bomen.
Behalve een gevoel van eindeloosheid word je hier natuurlijk niet warm van.
Het is veel leuker om de berijpte planten te laten zien.
Het is een gebied waar je vrijwel altijd getrakteerd wordt op jagende roofvogels of hele grote groepen andere vogels zoals bijv. een 200 groenlingen ….
Ook kneutjes komen in die aantallen voor. Maar er zijn ook kleine groepjes te vinden van bijvoorbeeld rietgorzen.
Deze zaterdag waren er niet veel jagers te zien … alleen op grote afstand en daarom heb ik ook zo maar wat om me heen gefotografeerd.
Ik zag nog 2 hazen … ze moeten genoegen nemen met bevroren groente
Elk kristal is uniek … er bestaan geen 2 dezelfde
Het gaan al richting vijf uur, de zon begint al te zakken …
Overal hoor ik wel wat ristselen … geen wonder dat hier veel roofvogels jagen, het stikt hier van de muizen.
Zo .. over het hek geklommen, de wandeling zit er weer op … geen momentje kou geleden en flink genoten
Toen ik weg reed zat vlak langs de weg nog een fazant … en dit was ECHT de laatste foto.
Gisteren ging ik naar de Kollenberg te Sittard om de “altijd” aanwezige Blauwe Kiekendieven te zien.
Altijd tussen aanhalingstekens want ik bedoel daarmee, in deze tijd van het jaar. MAAR
gisteren waren ze er uiteraard niet, ik heb de laatste tijd veel pech met het vinden van roofvogels terwijl ik signalen krijg dat ze er zijn van vogelkenners. Na drie kwartier zonder succes gewacht te hebben ging ik maar weer op weg terug en zag ik toch nog iets leuks.
Een Woelmuis of Aardmuis (daar ben ik nog niet uit) zat te knabbelen op verse grassprietjes die hier en daar beginnen te groeien en trok zich helemaal niks aan van mij. Het beestje kende geen angst.
Er kwamen nog wandelaars met kinderen bij me staan uit nieuwsgierigheid wat ik daar zag. Het maakte niet uit, 3 van deze muizen doof en blind voor gevaar. Ik stond op 1.5 meter van ze af.
Eigenlijk lijken ze niet op de Rosse Woelmuis, meer op de Noordse maar die komt alleen in de westelijke helft van Nederland voor en niet in Limburg. De holletjes en doorgangen van dor riet wijzen eigenlijk naar de Aardmuis maar die is normaal veel donkerder van kleur. Ik ben benieuwd waar waarneming.nl mee gaat komen.
Genoeg gemuisd …. terug naar de auto, inmiddels begint de lucht ook wat te betrekken en wellicht kan ik nog even langs de uilen rijden. Dat is immers in dezelfde wijk.
In de verte bij het witte huis staat mijn auto geparkeerd. Toch zonde van de Kiekendieven dus voordat ik terugloop kijk ik nog 1 keertje om. Jaaa, daar zweeft 1 Kiek over het veld …. ik ga in snelle looppas terug naar de plek waar ik al eerder stond hopend dat ik nog op tijd ben.
Helaas, zij (het is een vrouwtje) blijft op grote afstand jagen … ze komt niet dichterbij want ze ziet blijkbaar daar haar kostje rennen. Geen goeie foto’s. De afstand is zeker 100 meter als het niet meer is.
Op naar de uilen, hopend op een beter resultaat … maar ook daar geen geluk. Geen uil meer te zien.
Dus, deze keer was ik blij met een MUIS
Welkom op Sandra's FOTOblog 