Archive for the ‘herfstkleuren’ Tag
*
Bij het Limburgse Linne ligt er in de Maas een stuwdam en hier ben ik zondag met prachtig weer gaan wandelen. Overal weerspiegelen de door herfstkleuren gesierde bomen in het rimpelloze wateroppervlak. Bij de stuwdam begint het aanpalend natuurgebied de Linnerweerd.
*
*
Een kleurige impressie…
*
*
*
(click to enlarge)
*
*
Er zijn niet veel woorden nodig om zo’n zonnige herfstdag te omschrijven, het is simpelweg genieten.
*
*
Zoals bij deze kabbelende vistrap….
*
*
(click to enlarge)
*
*
Het werk van een Bever….
*
*
De gigantische rust en stilte overvalt je…..
*
*
De kleuren lijken het water wel te omhullen…
*
*
Het wordt nu rap kouder en snel zullen de mooie kleurige bomen hun blaadjes laten vallen….
*
Bedankt voor je bezoek en tot ziens !
***
Tijdgebrek en griep … Dat heeft het bloggen een beetje doen versloffen. Heel veel wandelingen heb ik niet gemaakt maar toch genoeg beeldmateriaal om een Limburgse herfstimpressie ten toon te stellen.
Mijn wandeling gaat langs de Geleenbeek in het natuurgebied ’t Hout in Susteren. De beek loopt deels door bebost gebied en dat zorgt voor mooie spiegelingen. De echte herfstkleurtjes zijn hier echter niet zo opvallend.
Insecten zijn er in deze warme herfst ook nog steeds te vinden. Zo zag ik verscheidene Schietmotten ook wel Kokerjuffers genoemd, en een Purperen Vruchtenschildwants.
Na een tijdje verlaat ik de Geleenbeek en loop ik nog een stukje in wat meer landelijk gebied langs de rand van het bos.
Als ik het hek eenmaal gepasseerd ben kom ik in een gebied waar dan toch weer de herfstkleuren tevoorschijn komen.
Hier kan ik ook eventjes oefenen met mijn nieuwe lens (500 mm.) Een statief vind ik zeer onhandig en ik wil perse leren om uit de hand te kunnen fotograferen. Mijn eerste slachtoffertje is een Goudvink die ongeveer 20 meter bij mij vandaan maar net zichtbaar is tussen alle takken en bladeren. Het was dus echt zoeken naar een gaatje ….
Paddenstoelen heb ik helemaal niet gezien … Hoe vreemd is dat? Die horen toch thuis in een herfstblog maar wat niet is kan ik ook niet tonen. Sorry voor de “paddofreeks”.
Via de Geleenbeek loop ik terug naar de auto en heb ik toch een lekkere wandeling achter de rug.
Bedankt voor het kijken, tot de volgende keer!!
*******
Gisteren ben ik gaan wandelen langs de mooie en meanderende Geleenbeek, dwars door de weilanden, de foto’s daarvan gaven echter niet een typische herfstimpressie weer. En daar was ik dit weekend wel naar op zoek.
Een echte herfstwandeling heb ik tot dit weekend nog niet gemaakt en dat werd dus hoog tijd, wat kun je dan beter daarvoor uitkiezen dan een van de mooiste bossen vlak naast de deur. Noordelijk van Sittard ligt het kerkdorp Limbricht, vooral bekend om zijn bos en een mooi kasteel.
Dus vandaag met voorbedachte rade naar dit zeer mooie Limbrichterbos gegaan. In dit jaargetijde en met dit prachtige weer perfect om een Limburgse herfstimpressie te laten zien.
Te beginnen met de toegangsweg naar het bos. Hier mag je al niet meer met de auto komen en dat is wel zo lekker wandelen.
Dit bos tovert zelf met de lichtomstandigheden. Op sommige plekjes is het wat donkerder en op andere plekjes dwarrelen en twinkelen de zonnestralen tussen de takken en stammen door.
Op de ene plaats mooi bij gehouden en op andere plekken laat men de natuur zijn gang gaan wat uitmondt in regelrechte jungle.
Het is overal nog wel heel modderig door de schaduwwerking. Uitkijken dus om niet uit te glijden maar … de boslucht ruikt heerlijk en ik loop echt te genieten.
Click om de foto’s groter te bekijken.
Tal van paddenstoelen doorkruisen mijn pad. Eigenlijk moet je goed je best doen om ze niet te vertrappen want ze zijn overal, in allerlei soorten en maten.
Maar ikzelf geniet toch het meest van alle kleuren en geuren en het mooie licht dat door de bomen heen de bodem bereikt.
Ook groeit er op vele plekken mos. Sterrenmos, andere soorten mos….. mos, mos en nog eens mos. Ik heb geprobeerd er een paar warmgekleurde foto’s van te maken.
Dan nog een grote groep paddenstoelen die helemaal begroeid waren met een schimmel. Een paar close-ups van deze schimmel geeft een verrassend beeld.
Ik bereik nu weer de rand van het bos met wat weilanden nog half in de schaduw, ja, ik was er vroeg bij vandaag…
Het is niet zo een heel groot bosgebied en na een rondje van een uur kom ik dan ook weer op een open plek, omringd door hoge bomen.
En zo komt er langzaam dus ook een einde aan deze voor mij heerlijke herfstwandeling. Tijd om terug te gaan richting auto en dan op naar huis, naar de cappuccino !
Hopelijk hebben jullie ook genoten en ik zeg al vast bedankt voor het kijken en jullie eventuele reactie.
*******
Afgelopen woensdag was het mooi weer, heerlijk om een wandeling te maken bij Watersley in Sittard.
De bomen zitten vol vinken, ze vlogen op en neer, van boom naar boom. Misschien wel 50 stuks, niet te tellen.
Hier sta ik al op de Duitse grens …
Er zijn nog altijd heidelibelles aanwezig … het wordt koud, maar toch nog 3 bruinrode gezien.
Wat tegenvalt is dat er geen kiekendieven op jacht zijn. Er zijn helemaal maar weinig roofvogels te zien.
Op de Kollenberg is het al niet veel beter …
Misschien komt het omdat er overal boeren bezig zijn de bieten te rooien.
Alleen buizerds en torenvalkjes zijn op jacht.
Maar genieten was het evengoed. Ik heb een lekker frisse wandeling achter de rug.
Als bladeren in de herfst verkleuren, hoe komt het dan dat ze niet allemaal dezelfde kleur krijgen, terwijl ze oorspronkelijk toch allemaal groen zijn?
De groene kleur van bladeren is afkomstig van Chlorophyl, de stof in de bladeren die verantwoordelijk is voor de fotosynthese. Doordat het zowel blauw als rood licht absorbeert en het groene licht reflecteert zorgt het voor de groene kleur van de bladeren. Bladgroen is echter geen stabiele stof en moet voortdurend opnieuw aangemaakt worden door de plant. In de herfst ontstaat een kurklaagje tussen het blad en de stengel van de boom dat ervoor zorgt dat zer geen stoffen meer in en uit het blad kunnen. Het Chlorophyl wordt nu niet meer vernieuwd waardoor de groene kleur verdwijnt (dit begint meestal aan de rand van het blad) zodat andere pigmenten die in het blad aanwezig zijn zichtbaar worden.
Bomen die in de herfst mooie gele bladeren krijgen zoals de berk bevatten veel carotenen, dit zijn stoffen die het chlorophyl helpen door licht te absorberen uit het blauwe en blauw-groene gebied. Bladeren die carotenen bevatten hebben dan ook meestal een frisser groen, als het chlorophyl verdwijnt blijft enkel het gele caroteen over.
Vele herfstbladeren bevatten echter ook anthocyanen. In de herfst kunnen suikers die aangemaakt worden in het blad niet meer afgevoerd worden (kurklaagje) waardoor ze in het blad opstapelen. Eens een bepaalde drempel is bereikt gaan deze suikers onder invloed van licht binden op bepaalde eiwitgroepen tot anthocyanen die een felle rode tot paarse of zelfs blauwe kleur hebben afhankelijk van de zuurtegraad in het blad. Een lage zuurtegraad zorgt voor rode kleuren, een hogere zuurtegraad voor eerder paarse.
De felste herfstkleuren ontstaan bij heldere en droge dagen (zorgt voor de afbraak van chlorophyl en de vorming van anthocyanen) in combinatie met koude nachten (zorgt voor het kurklaagje) als dit weer optreedt noemen we dat een Indian summer. In bepaalde delen van de Verenigde staten treedt dit bijna elk jaar op.
Deze vraag werd beantwoord door:
drs. Marc Reynders
doctorandus
Welkom op Sandra's FOTOblog 