Archive for the ‘bruinrode heidelibel’ Tag
*
De libellentijd komt resoluut ten einde met de kou en de regen die meerdere dagen duurt. Er vliegen geen hapjes meer rond en dus heeft deze libel niks meer te zoeken in het luchtruim.
*
*
En daarom is voor mij dan eindelijk een momentje aangebroken om deze Blauwe Glazenmaker, die al weken lang over het water scheert, dan toch eens op de foto te zetten.
*
*
Hoe anders was het gesteld met de Bruinrode Heidelibel. Van de ene op de andere dag verdwenen maar de afgelopen weken voltallig aanwezig. Een Heidelibel is relatief gemakkelijk te fotograferen omdat het beestje vaak op de uitkijk gaat zitten om zo een prooi te volgen.
*
*
Het is nu volop herfst maar er ligt nog een voorraad beestjes op de plank 🙂
Bedankt voor je bezoek!
*
*******
*
Terwijl de planten afsterven en de bomen hun blad verliezen gaat het leven van veel insecten gewoon door. Zo zijn er nog talloze Pendelvliegen actief …
*
*
Ook Bruinrode Heidelibellen schieten nog altijd door de lucht en af en toe treffen ze nog een partner ook. Gelukkig voor mij is er dan een moment van stilzitten.
*
*
En dan Wespen. Overlast hebben we dit jaar niet gehad van ze. Er zijn er nu nog aardig wat maar ze zijn niet meer heel actief. Hun einde nadert snel en zijn daarom heel goed benaderbaar.
*
*
Bedankt voor je bezoekje.
Prettig weekend!
*
*******
*
Ze zijn er nog steeds, de “helikopters” boven onze vijvers…
*
*
In dit geval de Heidelibellen.
*
*
En ook de Blauwe Glazenmakers zijn nog van de partij.
*
*
Maar hoelang nog?
Als het weer zo blijft misschien nog wel een tijdje …
Denk ik, hoop ik….
*
Prettig Weekend !
*******
*
*
De blozende “toet” van een Bloedrode Heidelibel is een kenmerk dat je niet kunt missen. Vooral bij dit mannetje is het overduidelijk met welke soort je te maken hebt. Hoewel geen bijzondere Heidelibel zag ik deze soort toch voor het eerst hier in de tuin ’t afgelopen weekend.
*
*
De volgende “toet” is wellicht iets lastiger … Al enig idee?
*
*
Het zwarte streepje onder zijn neus is recht en loopt aan de zijkant NIET door naar beneden. Dat maakt deze libel dus tot een Bruinrode Heidelibel…
*
*
Over naar een paar vlinders. Ben benieuwd of jullie er op het eerste gezicht iets van kunnen maken…. 🙂
*
*
De linker is een nachtvlinder genaamd een Koperuil, een “baardig” gevalletje. Voor het eerst gezien in de tuin. De rechter is een Bruin Zandoogje, welbekend neem ik aan. Hieronder zijn ze in hun geheel te zien.
*
*
Als laatste een “toetje” waarvan ik alleen het toetje op de foto heb. Lijkt wel uitgehongerd, zo spitsig als die er uit ziet…
*
*
Ook deze is jullie bekend, dat weet ik zeker. Het is een Bont Zandoogje. Sinds een week fladderen er twee in het tuintje.
*
Nou, het lijken me leuke toetjes om van te smullen terwijl het buiten maar regent en regent en regent hier in het Limburgse.
Dat wordt niet zo’n goede oogst dit jaar !
*
*******
Eventjes een half uurtje wat doen in de tuin … Boven me hoor ik gekraak….geknabbel…..geknars.
Ik draai mijn hoofd die kant op. Nog net zie ik een laatste pootje van een ex-insect verdwijnen tussen de grote kaken van een Bruinrode Heidelibel.
Gewillig laat dit mannetje zich fotograferen, af en toe even wegvliegend om dan weer recht voor mijn neus te gaan zitten.
Terwijl ik zo bezig ben voel ik dat er nog meer ogen op me gericht zijn. Ik kijk naar rechts ….. opeens face to face met een Houtpantserjuffer.
Niet ver naast hem zit er nog een vrouwtje met haar grote bruine ogen.
Vanuit een ooghoek zie ik een grote libel vliegen en landen op de mossige vijverrand. Het is een vrouwtje Blauwe Glazenmaker die eitjes gaat droppen in het mos. Ze vliegt van hot naar her en gaat overal eventjes haar toekomstig kroost zeker stellen. Als zo’n vrouwtje eitjes dropt dan is dat een uitgelezen kans om foto’s van haar te maken. Ze trekt zich dan helemaal niks van je aan en je kunt je lekker uitleven. (click to enlarge)
Ik heb eens eventjes geteld hoeveel soorten Juffers en Libellen er voorkomen in mijn tuin. Ik kom uit op 15. Hieronder een paar Juffertjes die ik de afgelopen dagen op de foto gezet heb. Koraaljuffer, Weidebeekjuffer vrouw en een Bruine Winterjuffer. (Click to enlarge)
Ondertussen zit de Bruinrode Heidelibel nog steeds mooi te wezen. Ik schiet nog een paar plaatjes van hem.
De schoonheden in mijn tuin zijn weer bedankt voor hun voortreffelijke medewerking 🙂
En jullie weer bedankt voor jullie zeer gewaardeerde bezoekje aan mijn blog !
*******
Dit natuurgebied bij Montfort (L.) staat bij de echte libellen fanaten elk jaar op de agenda. Van heinde en ver komen ze in de zomer helemaal hier naar toe gereden omdat het hier wemelt van de zeldzaamheden.
Voor mij was het al twee jaar geleden dat ik er geweest ben en toen was ik er in de eerste week van juli. Enorm veel zeldzaamheden heb ik toen voor de lens gehad. Maar in augustus vliegen er weer heel andere soorten zoals de Bandheidelibel en de Zuidelijke Keizerlibel en daar ben ik nu naar op zoek gegaan. De weersvoorspellingen waren slecht en vroeg in de ochtend had het dan ook geen enkele zin om helemaal naar Montfort te rijden. Het gebied is te groot om op de gok het riet te inspecteren of er libellen in hangen … Maar rond een uur of 11 werd het zonniger en warmer en ben ik snel in de auto gesprongen.
Daar aangekomen zie ik dat er maar een paar auto’s staan, prima … Lekker rustig, daar hou ik van. Er vliegt al meteen van alles en nog wat om me heen, maar op het prikkeldraad zit een uitstekend beginnetje lekker stil op te warmen. De “gewone” beesten zijn voor mij ook bijzonder dus deze Roodbruine Heidelibel krijgt ook zijn plekje op mijn blog.
Zoals altijd, elke foto kun je aanklikken om in het groot te bekijken.
Dan ga ik aan de wandel met een goed gevoel, dit was immers al een leuk beginnetje. Reigersbroek is een groot moerasgebied en na al die regen van de laatste tijd is het er nu wel héél erg nat. Pff, ben ik blij dat ik rubberlaarzen heb aangetrokken.
Voorlopig blijf ik maar even op de weg lopen langs een gigantisch maisveld (hier is de ondergrond blijkbaar wél droog) en hier zie ik een paar vogeltjes vliegen. Ze zijn duidelijk bezig insecten uit de lucht te plukken en landen dan vervolgens op de uitstekende pluimen van de hoge mais. Het zijn allemaal Paapjes.
In dit gedeelte is er verder niet zo heel veel activiteit. Ik zie voornamelijk wat juffertjes en heidelibellen en in de brandnetels een heleboel rupsen van de Dagpauwoog
De namen van al die beestjes kun je zien als je de foto aanklikt.
Bloedrode Heidelibel
Franse Veldwesp
Dagpauwoog
Grote Zilverreiger
Tengere grasjuffer (man)
Dagpauwoog
Grote Keizerlibel
Ik loop dezelfde weg terug (dat kan niet anders) en ga met de auto een eindje verderop parkeren. In het stuk moeras hier zie ik paarden rennen en spelen, die lijken een leven als “God in Frankrijk” te hebben … Alhoewel, staan paarden graag in het water?
Ondertussen begin ik de hoop te verliezen om nog Bandheidelibellen te ontmoeten. Er zijn libellen genoeg, dat is het punt niet … Maar op een enkele Tengere Grasjuffer na heb ik nog geen bijzondere gezien. Dan begint het ook nog lichtjes te regenen. Niet hard, geen reden om te gaan schuilen ….
Ik zie een goudgekleurde libel neerstrijken in het hoge gras … Wederom een Roodbruine Heidelibel, deze keer een vrouwtje.
Achteraf blijkt die regen nog leuk te zijn ook omdat de regendruppeltjes als vergrootglas dienen op de facetogen van de libel.
Ik loop vervolgens een geheel lege akker op, je weet immers nooit wat daar nu weer te zien zal zijn. Nou, dat is leuk … Overal rennen en vliegen er Bastaardzandloopkevers. Sommigen van jullie weten wel hoe lastig deze beestjes te benaderen zijn. Het vergt dan ook heel wat geduld om deze foto te maken.
De hoogkant foto van het vrouwtje Roodbruine Heidelibel vind ik persoonlijk eigenlijk een beetje zonde om zo klein te bekijken. Daarom hier nóg een keertje maar dan horizontaal.
Ben je benieuwd of ik die Bandheidelibellen nog aan zal treffen, en misschien nog wel wat meer mooie beestjes ? Houdt dan mijn blog vooral in de gaten 🙂
Want; Dit was nog lang niet alles….
*******
Afgelopen woensdag was het mooi weer, heerlijk om een wandeling te maken bij Watersley in Sittard.
De bomen zitten vol vinken, ze vlogen op en neer, van boom naar boom. Misschien wel 50 stuks, niet te tellen.
Hier sta ik al op de Duitse grens …
Er zijn nog altijd heidelibelles aanwezig … het wordt koud, maar toch nog 3 bruinrode gezien.
Wat tegenvalt is dat er geen kiekendieven op jacht zijn. Er zijn helemaal maar weinig roofvogels te zien.
Op de Kollenberg is het al niet veel beter …
Misschien komt het omdat er overal boeren bezig zijn de bieten te rooien.
Alleen buizerds en torenvalkjes zijn op jacht.
Maar genieten was het evengoed. Ik heb een lekker frisse wandeling achter de rug.
