Welkom op Sandra's FOTOblog  

Tenerife Touristique….

Dit is een vervolg op ons verslag van april 2013, zie;

Tenerife 20-27 apr. Foto-reisverslag

Welnu, een week Tenerife in januari is ook een heerlijk tussendoortje. Elke dag rond de 21 graden is erg prettig als je in eigen land zo’n miezerweer moet ondergaan. Kies je op Tenerife het zuidwestelijk gedeelte van het eiland dan kun je dagelijks echt mooi weer hebben. Los Christianos, Playa de las Americas en Ardeje zijn verschrikkelijk druk qua toerisme en verkeer. Wij gaan dus naar hetzelfde plaatsje als ons laatste bezoek hier, Puerto de Santiago bij Los Gigantes, de 600 meter hoge kliffen, veel minder druk en zeer goed gelegen voor uitstapjes met de auto. We laten deze keer echter ook wat extra ingebouwde toeristische attracties zien.

Tenerife is een van de weinige eilanden waar je zéker aan één week niet genoeg hebt om het helemaal te verkennen wanneer je een natuurliefhebber en eilandverkenner bent. (click on photo’s for full screen !)

Ons all-inclusief hotel Lagos de Cesar voldoet weer aan alle verwachtingen en na de informatiebijeenkomst van de uiterst bekwame Corendon-hostess Femke steek ik de weg over om de lavakust te verkennen.

Het is op deze eerste dag meteen raak wat betreft de fauna want ik ontdek een heleboel mooie (20 cm grote) gekleurde krabben. Ze zijn niet eenvoudig op de foto te zetten.  Te dichtbij komen is geen optie want ze verstoppen zich razendsnel tussen de stenen. Gelukkig heb ik de telelens bij me en hoef dus niet héél dichtbij te komen. De naam van deze krabben is Grapsus Adscensionis en is een inheemse soort.

Aan meeuwen ook geen gebrek. Het zijn Geelpootmeeuwen en die zijn lang niet zo bang aangelegd.

Uiteraard bezoeken we ook deze week DE bezienswaardigheden die je MOET zien, ook al hebben we sommige al eens eerder gedaan. Zoals het Nationaal Park Del Teide met zijn Pico del Teide , die enorme vulkaan van 3.718 meter hoog (hoogste berg van Spanje) en de directe omgeving ervan.

Dat is onze eerste rit van deze week. In onze herinnering ligt een imposante route door lava velden en talloze vulkanen en rotsen in een gebied dat ooit de “hel op aarde” moet zijn geweest. (zie ons vorige Tenerife-verslag in de blauwe balk boven) Echter … We hebben te maken met een oostelijke passaatwind, waardoor de lucht vol hangt met Saharastof,  het uitzicht heiïg is maar het geheel wel “mysterieus” maakt.

Dit mistige landschap heeft dus ook zo zijn charme maar de Pico del Teide is vandaag nergens te bekennen. En dat terwijl die reus normaal gesproken overal bovenuit steekt, waar je ook bent.

We rijden terug want ons plan om naar de top te gaan met de kabelbaan gaat vandaag zéker niet lukken. Bij het plaatsje Los Gigantes word ik gedropt zodat ik de laatste kilometer te voet kan afleggen. En dat is beslist de moeite waard. Los Gigantes, vernoemd naar die indrukwekkende 600 meter hoge kliffen aan de kust.

Het is een leuk maar wel toeristisch plaatsje, direct naast Puerto de Santiago. Er is één klein strandje en een natuurlijk zwembad. Het water wordt voortdurend ververst door de golven die over de rand slaan. Geen chloor dus maar wél zout 🙂

 

Hier kan ik niet op de lava klimmen want die ligt in de diepte, geen krabben vandaag. Wél een aantal kanaries, je hoort ze voortdurend zingen.

Ondanks de temperatuur zijn er vrijwel geen insecten, op een enkele Bijenwolf na krijg ik niks op de foto.

De volgende dag hebben we het Anagagebergte in de uiterste noord-oost punt op het programma. De vorige keer hadden we hier geen tijd meer voor maar deze keer is het voor ons wel een must. We nemen de snelweg langs de kust, leuke route van een 110 km (af Puerto tot San Andrès), en dat is wel aan te raden om er zo snel mogelijk te komen en dus zo lang mogelijk van dat prachtige natuurgebied daar te kunnen genieten.

Uitzicht over de hoofdstad Santa Cruz de Tenerife.

Het noorden is nogal bewolkt en ook een beetje frisser, zo rond de 17 graden. Dit wisten we van te voren en is heel normaal. De bewolking blijft hangen tegen de hoge bergrug die dwars over Tenerife ligt. Daarom is het noorden altijd koeler en natter dan het zuiden. Het is er daardoor natuurlijk ook een stuk groener, er ligt zelfs een heus regenwoud. Het lijkt hier veel op Madeira. Zonder veel tekst volgt er nu een natuurschoon-fotoreeks die je kunt aanklikken om in groter formaat te bekijken.

Heel indrukwekkend deze hoge bergen en diepe kloven. Echt nog ongerepte natuur waar Tenerife sowieso best zuinig op is. De wegen zijn van prima kwaliteit hoewel soms wel heel smal en een beetje bochtig haha 🙂

Zon en mist, bergen en dalen, kanaries en dichte wouden …een fantastisch gebied, jammer (of niet ?) dat 95% van de toeristen hier totaal geen weet van heeft. In elk geval, dit is een heel afwisselend dagje.

Na een lange rondrit door het woud en langs dorpjes komen we terug in de bewoonde wereld. We hebben hier een mooi overzicht over het plaatsje Mercedes en diverse andere dorpen, hier even aan de cappuccino !

Het was de rit zeker waard, mooi hoor! We besluiten om niet via de snelweg terug te gaan naar Puerto de Santiago. We rijden langs de noordkust (ook snelweg) naar het westen richting Puerto de la Cruz en Icod de los Vinos. Onderweg klaart het weer zienderogen op.

We rijden westwaarts door naar Garachico, een plaatsje dat ons welbekend is van onze eerdere vakantie en van meerdere koffiestops destijds.

Het is hier lekker zitten aan zee met een prachtig uitzicht en lekkere koffie. Door naar Buenavista del Norte waar we de bergen in gaan om via Masca terug te rijden naar Puerto de Santiago, straks, 1 km vóór Masca (!) volgt onze favoriete koffieplek, boven op een bergtop, restaurantje La Cruz de Hilda, met een werkelijk fenomenaal uitzicht af hun terras. (topplekkie!)

Het is een prachtige route door de bergen. Absoluut de mooiste route van heel Tenerife. De rotsen zijn heel hoog, ruig en indrukwekkend.

Op het hoogste punt waar de weg ons brengt kunnen we het naast gelegen eilandje Gomera zien liggen. Hier gaan we later deze week nog naar toe.

Hier, voor en boven Masca, is dus het restaurantje waar we twee jaar geleden zo vaak geweest zijn. We bestellen koffie en gaan dan weer eventjes vriendjes maken met onze Raaf die er toen ook al was. Inmiddels zo tam dat hij uit je hand komt eten. Een mooie gelegenheid om hem van heel dichtbij op de foto te zetten.

Het restaurant La Cruz de Hilda heeft dus een prachtig uitzicht en je zit hier niet tussen de vele touringcars die het dorpje Masca bezoeken en waar normaal gesproken geen parkeerplek te vinden is…het ligt dus 1,5 km voorbij Masca (noordwaarts)

Genietend van wat we zien hebben we nog een klein mazzeltje. Een Falcon Tinnunculus Canariënsis oftewel een Canarische Torenvalk, een endemische soort.

Via de mooiste route met vele haarspeldbochten (nieuw wegdek) rijden we terug naar ons hotel om nog snel even aan de bar van onze favoriete Ron Miel (honinglikeur) te genieten.

Donderdag; dolfijnen kijken staat op ons programma. We hebben deze excursie geboekt bij hostes Femke en het is een leuk en betaalbaar uitje. De “Flipperbus” pikt ons even na tweeën op vlakbij ons hotel en brengt ons naar het haventje van Los Gigantes vanwaar de boottocht zal beginnen.

De bemanning van ons “piratenschip”voorziet ons meteen van drankjes (gratis). Er is een fotograaf/filmer op de boot waar je na afloop een dvd van de deze dag kunt kopen waar je zelf dus ook op staat en alles wat er gebeurt tijdens dit tripje op zee. Ik maak liever zelf de foto’s.

We varen een stukje de zee op en het duurt niet lang voor we de eerste dolfijnen zien. Het lijken net kleine orka’s aangezien ze zwart-wit zijn. Helaas komen deze niet ver boven water uit en hebben geen zin om te springen.

Leuk om die beesten te zien. Opeens zien we aan de horizon nog meer dolfijnen, een veel grotere soort en … Ze zijn aan het springen. Yes, tuimelaars, dáár moeten we naar toe.

De Masca-Express die ook deze excursies doet is er veel sneller dan wij maar dat maakt niet uit … Deze dolfijnen blijven nog wel eventjes.

Wanneer wij ter plekke zijn geeft onze boot flink gas en veroorzaakt daarmee een golfslag die deze dolfijnen prachtig vinden. Ze springen en vliegen door onze golven heen achter ons aan, duidelijk met veel plezier.

 

Natuurlijk worden er door de kleinere bootjes ook wel eens wat visjes in het water gegooid, toch een soort beloning voor de dolfijnen en ook een motivatie om de toerist te plezieren. De dolfijnen hebben er écht lol in. Ze hebben wel concurrentie van de vele meeuwen die ook hun graantje willen meepikken.

Op een gegeven moment is hun “show” voorbij en varen we rustig richting de kliffen van Los Gigantes om daar een half uurtje voor anker te gaan. Er is mogelijkheid tot zwemmen en er zijn best veel mensen die dat doen. Gek gevoel, in januari op deze spectaculaire manier de oceaan in “geslingerd” worden. Zij wel… maar ikke toch lekker niet….

Het stukje strand waarvoor we hier voor anker liggen is het zogenaamde Mascastrand. Als je een spectaculaire en moeilijke wandeltocht wilt maken kun je vanaf het dorpje Masca de kloof in naar beneden lopen en na ongeveer 3 uurtjes kom je dan op dit strandje uit. Waar je dan vervolgens door de (vooraf boeken!) Masca-Express (10 euro !) wordt opgepikt en naar Los Gigantes gevaren.

Na een half uurtje zwemmen gaan we varen en haalt de kapitein nog wat gevaarlijk stuntwerk uit door een paar meeuwen te voeren op deze niet alledaagse manier.

We varen vlak langs de mooie 600 meter hoge kliffen, echt spectaculair ….

En dan zit deze trip van ruim 3 uur er op. Wat ons betreft een aanrader!

Vrijdag;… Zelf met de auto naar La Gomera gaan is een hele dure grap. Dus boeken we een excursie (72 euro p.p.). Het ligt ongeveer 34 kilometer van Tenerife.Om 7 uur in de ochtend worden we opgepikt door een bus en gaan vervolgens naar Los Christianos om daar door rederij Fred Olsen naar het eilandje gevaren te worden. Een terugblik naar Los Christianos.

 

Het is een snelle boot, een “drietand” en giga-groot. Onder het gele passagiersdek staan tientallen touringcars, vrachtauto’s en auto’s. Na 40 minuten varen naderen we al de hoofdstad San Sebastian de La Gomera.

We zoeken onze bus op en beginnen aan een best uitgebreide rondrit over (driekwart van) het eiland. Natuurlijk stopt de bus op lang niet zoveel plekken als we zouden doen met eigen vervoer. Daarom heb ik veel foto’s gemaakt door de getinte ruiten van de bus waardoor er soms wat spiegeling te zien is op de foto’s. Je moet af en toe roeien met de riemen die je hebt, zullen we maar zeggen.

Allereerst klimt de bus hoog naar een uitzichtpunt maar onderweg naar boven vind ik het al erg mooi. Je kijkt zo het bergachtige binnenland in. La Gomera is klein, rond en 19 – 22 km in doorsnede.

Op het punt waar we een stop maken kijk je van boven over het hoofdstadje San Sebastian de La Gomera uit.

Dit was dus puur voor een foto want daarna rijdt de bus weer terug naar beneden om vervolgens aan de echte rondrit te beginnen.

Via vele haarspeldbochten stijgen we best weer snel en kijken dan terug naar San Sebastian vanaf de andere zijde van de berg. Vaag en hoog in de lucht zien we de Pico del Teide op Tenerife boven en in de wolken verschijnen. Zo zie je eens goed hoe hoog die reus eigenlijk is.

Het is hier toch weer een heel andere natuur, ondanks dat La Gomera zo dichtbij Tenerife ligt. Palmboompjes in het wild groeien overal.

De korte stop bij El Roque is winderig maar wel met erg mooie uitzichten, het eiland heeft heel veel weg van Kauaï, een van de eilanden van Hawaïi, waar we lang geleden ook nog eens rondgedoold hebben…

En er zijn toch veel plekken waar die Pico del Teide in zicht komt … Wij blijven dat leuk vinden haha.

Als de bus weer een tijdje gereden heeft stoppen we bij Nationaal Park de Garajonay. Dit is een immens bomengebied van huh… HEI !!! (Loro) En met vele verschillende soorten. Door de duizenden jaren heen heeft dit ongestoord en heel wild kunnen doorwoekeren en is almaar groter en hoger gegroeid. Volgens mijn man is het bos hier zelfs dichter dan in het Amazonegebied. Één grote wildernis. We krijgen hier een uurtje de tijd om iets te drinken en een wandelingetje te maken.

In dit bos tref ik een paar bekende vogeltjes. Het zijn Canarische Vinken. Grappig dat elk eiland een eigen Vink heeft die allemaal een klein beetje afwijken van de Vink die wij kennen.

Met de bus rijden we een flink eind door deze alom aanwezige unieke wouden over weggetjes waar het af en toe passen en meten is om tegenliggers te passeren. Wanneer we dan uiteindelijk dit bos uit zijn hebben we meteen te maken met wederom mooie vergezichten maar ook de diepte in kijken is beslist de moeite waard.

De volgende stop is bij het bezoekerscentrum van het Nationaal Park dat we zojuist bezocht hebben. Dat ligt net buiten het woud zelf. Het bezoekerscentrum bestaat uit een museum, botanische tuin en enkele winkeltjes. In de tuin staat van alles in bloei en dat zorgt voor veel fleurigheid. Hier zie ik ook mijn eerste vlinder van deze vakantie.

Interessant allemaal. Maar ondertussen begint de lucht te betrekken. We zijn op weg naar een restaurant voor de ingeplande lunch en als we hier arriveren zitten we helemaal in de wolken. Letterlijk dan want qua lunch zitten we meer in een miezerbui bij wijze van spreken. Die stelt namelijk niet veel voor. Een soort flauwe pompoensoep, handje rijst en stukje kip, banaantje. Ronduit slecht ! Beter neemt u een lunch van het hotel mee !

Na de lunch stoppen we nergens meer, heeft ook niet veel zin in de wolken. Terug gekomen in San Sebastian hebben we nog een uurtje tijd om het stadje te verkennen alvorens we weer aan boord van Fred Olsen kunnen gaan. Het waait echter als een gek dus wij gaan op een beschut terrasje genieten van een lekkere cappuccino waar we erg aan toe zijn. Een erg groot compliment voor onze 5-talige Belgische gids Bernard Balduck voor zijn schier oneindige kennis over de Canarische Eilanden is zeer zeker op zijn plaats. Alle lof !

Aan boord van de boot blijven we binnen deze keer vanwege de wind. De reis gaat zeer snel, onderweg genietend van een schitterende zonsondergang,  in no time zijn we weer in de haven van Los Christianos op Tenerife.

En boven Los Christianos geeft de gloed van die ondergaande zon vreemde onwerkelijke oranje-roze kleuren over de bebouwing.

Een mooi einde van een hele mooie dag.

En dan is het alweer zaterdag, de op één na laatste dag van deze prachtige week. We gaan vandaag nog de Pico del Teide op middels de kabelbaan.

We gaan snel op weg naar dat onherbergzame lavalandschap met mooi weer deze keer.

De Teide ligt er mooi bij vandaag, niet in de mist zoals in het begin van de week.

Het lijkt er enorm druk te zijn vanuit de verte.

We zoeken een parkeerplaats en kopen tickets voor de kabelbaan. Er is helemaal geen wachtrij ondanks de vele auto’s, maar elke 10 minuten gaat er een volle gondel (20 mensen) omhoog. Kosten 14 euro (enkel).  Binnen vijf minuten kunnen we instappen. In 8 minuten tijd ben je op het eindpunt dat 200 meter onder de daadwerkelijke piek van 3718 meter ligt. Van hieruit kun je lopen naar de kraterrand.

Een poging om dat te doen strandt al vrij snel want ik heb vrij veel last van de ijle lucht op deze hoogte van 3500 meter. Maar genieten van het prachtige uitzicht is ook geweldig. De Pico is een vulkaan die in een kraterdal ligt van 22 km (!) doorsnede. Hier loopt een weg doorheen.

Ik heb ook nog een rondje gefilmd, hieronder te zien, let op de duidelijk zichtbare kromming van de aarde.

Het is barkoud hierboven en na ruim een uurtje genoten te hebben “gondelen” we naar beneden.

Een stukje verder stoppen we nog eventjes voor een korte wandeling vlakbij het enige hotel in dit Nationaal Park Del Teide, in the middle of no where maar bij een plek waar elke excursie stopt, voor een erg vreemde rotsformatie. Het hotel hier beneden is dé pleisterplaats voor veel beroemde wielrenners die hier vaak komen voor hoogte-stages.

We wandelen een beetje rond hier en warmen weer heerlijk op in een lekker zonnetje.

Ook hier weer mooie kleuren lava.

Nog één keertje de Teide en dan gaan we er vandoor. Daarnet stonden we nog boven dat ijs daar vlak onder de top ….

We stoppen nog om wat recentere krater(tjes) vast te leggen.

Dan begint de zon langzaam te zakken en zet ze de dennen op de gitzwarte lava in een sterk contrast.

Op zondag, de laatste dag; zeer late vlucht, rijden we via Vilaflor langzaam richting luchthaven. Wandelen wat in El Mediano (leuk plaatsje 3 km van de airport) en zitten wat te dagdromen op de mooie boulevard.  Tot slot direct op, aan en boven de zee gaan we in een visrestaurantje genieten van een heerlijke visschotel en een lekker wijntje …. De zon slurpt ons laatste restje Tenerife voor onze ogen op met een mooie zonsondergang….

Conclusie; Tenerife behoort absoluut bij onze top-3 wat Europese bestemmingen betreft. Prachtige natuur, veelzijdig, veel te zien en goede wegen. Overal goed op toerisme ingesteld. Geen zand- maar stranden van fijn zwart lavazand. Het heeft veel meer te bieden dan een Gran Canaria, Lanzarote of Fuerteventura. Kijk overigens ook eens naar ons verslag over het vlakbij gelegen La Palma, veel rustiger, ook zo mooi en een paradijs voor wandelaars. Dat laatste geldt overigens ook voor La Gomera, maar dit is een zeer klein eiland dus en derhalve voor ons als veeldoeners minder interessant. Je vliegt aan op Tenerife hetgeen impliceert dat je hier vaak eerst moet overnachten alvorens de oversteek te kunnen maken. Mocht je meer willen weten over La Gomera, neem dan eens een kijkje op de La Gomera startpagina.

Voor meer dolfijnen rond Tenerife zie; https://sandrabrennand.wordpress.com/2015/01/22/dolfijnen-in-het-wild-tenerife/

Voor ons blijven dit mooie herinneringen en voor U hopen we dat U heeft genoten van onze 2 verslagen en hiermee een goede indruk heeft gekregen van deze 2 bestemmingen. Vragen mag U gerust stellen en een reactie stellen we altijd hogelijk op prijs.

******** Veel plezier; Enjoy ! *******