Archive for the ‘natuur’ Tag
Jullie hebben al een tijd niks van me gehoord en dat komt omdat ik op vakantie geweest ben.
Van 8 t/m 15 april zaten we op de Azoren, en daarna zijn we nog 8 dagen naar Tenerife geweest.
Na een hele boel tijd besteed te hebben aan het bewerken van de foto’s en het maken van een reisverslag, ben ik nu dan eindelijk zover om het verslag van de Azoren met jullie te delen.
Het reisverslag van de Azoren staat weer op een aparte pagina, boven in de blauwe balk aan te klikken of linksboven bij mijn andere pagina’s. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon deze link aanklikken …
https://sandrabrennand.wordpress.com/azoren-8-tm-15-april-reisverslag/
De zaterdag begon met zon en blauwe lucht … mooi, perfect voor een wandeling.
Allereerst ging ik naar Geleen, een gebiedje onderzoeken waar ik nog niet geweest was.
Op zich zou dit best een leuke plek kunnen zijn voor veel vogels, maar dat was helemaal niet het geval. Het enige vliegende wezen hier aanwezig was een torenvalk.
De volgende stop zou worden een bos een paar kilometer verder gelegen. Ook hier was ik nog nooit geweest. Op google earth had ik gezien dat er een ven moet liggen midden in dat bos.
Eenmaal daar met de auto concludeerde ik dat dit een privé bos is, helemaal omheind met prikkeldraad. Dat ging het dus niet worden. Omdat ik toch al op de weg richting het dorpje Obbicht zat ben ik doorgereden om te zien of de Maas hoog zou staan.
Dat was duidelijk … flink hoog water, de bosjes staan zelfs onder. De Maas is een breed meer geworden.
Wandelen is ook hier niet mogelijk … Maar, ik ben nu ook niet ver van Grevenbicht vandaan. Daar ligt een gebiedje genaamd de Elba. Misschien dat ik daar een wandeling kan maken.
Ik kan hier nog net wel over het pad lopen. Normaal gesproken is het waterpijl van de Maas hier 3 tot 4 meter onder het pad … behoorlijk hoog water dus, maar ik houd de voeten droog.
De lucht trekt steeds dichter met schapenwolkjes en de zon blijft weg … Weilanden nodigen niet uit om erdoor te struinen want die staan flink onder water.
Opvallend is het dat er helemaal nergens vogels zijn … Alleen wat reigers. Denken die dat er visjes zwemmen in een weiland? Nee .. er is weinig meer te zien dan glinsterende luchtschaapjes.
Maar, nu ik toch in Grevenbicht ben is het ook niet ver meer naar het dorpje waar ik laatst die twee steenuiltjes had gezien. Dan daar toch nog even naartoe rijden.
En ja hoor … één steenuiltje. Bijna niet te zien tussen de takken. De zon is inmiddels helemaal weg en dat is jammer voor de foto want deze keer keek het uiltje me wél recht aan.
Ze zijn zo klein dat ik deze alleen maar zag omdat die gele ogen me aanstaarden … anders had ik hem zo over het hoofd gezien.
Het heeft geen zin om nog verder op avontuur te gaan. Er zijn al heel wat uurtjes verstreken ondertussen en mijn maag begint te rammelen.
In de maand november heb ik heel wat wandelingen gemaakt. Toch was elke wandeling zonder veel foto opbrengsten. Wandelingen die voor mij genieten waren, maar zonder een verhaal.
Daarom wat losse kiekjes in dit blog, van allerlei plekjes in en om Sittard.
Kasteel Wolfrath (achterzijde) te Nieuwstadt.
Munstergeleen, Windraak. Nabij de heemtuin.
In de verte ligt Munstergeleen.
Kramsvogel
Limbrichterbos. Een bos dat in het voorjaar propvol boomklevers en spechten was, en nu totaal uitgestorven.
Limbrichterbos.
Late middagzon in een boomgaard, nabij Limbricht.
Een rosse woelmuis in Watersley, Sittard. Die bleef netjes poseren voor mij.
Donkere wolken boven de Kollenberg, Sittard.
Voor mij vele geniet momentjes … en voor jullie een indruk van mijn directe omgeving.
Sommige beestjes hebben maar gekke namen … zo ook deze mooie vlieg die ik voor het eerst voor de lens kreeg.
De withaar-melkzweefvlieg
Een andere vlieg was in de vijver gevallen … zwemmen ging hem niet zo goed af en omdat ik meteen zag dat ik deze soort ook nog niet in mijn bestand had, heb ik hem maar gered uit zijn penibele situatie.
Hij behoort tot de familie wapenvliegen en heet Odontomyia ornata. Wapenvliegen hebben allemaal een plat achterlijf.
In eerste instantie dacht ik dat het een kameleonwapenvlieg was … maar dat is het dus niet. Nog een foto van zijn vooraanzicht.
Opvallende kevers zijn er ook genoeg te vinden momenteel.
Een vuurrode verschijning is de zwartkopvuurkever. Niet over het hoofd te zien, want hij is bepaald niet klein.
Ook zo’n in het oog springende verschijning is de pyjamawants. Bij de meeste mensen wel bekend vanwege zijn uitzonderlijke uiterlijk.
Tot slot nog een groot goudhaantje. Zijn prachtige groene glans komt op de foto goed aan de orde. Voor het eerst had ik dit kevertje ook recht van voren te pakken. Leuk snoetje toch?
Het was lekker wandelweer deze zondag … wel wat bewolking maar overwegend zonnig.Niet druk want iedereen was natuurlijk druk met eieren zoeken. Ikke niet hoor, ik ging er weer eens op uit. Deze keer naar het IJzerenbos te Susteren.
Er was niet zozeer erg veel te zien maar wel heel veel te horen … spechten, boomklevers, zanglijsters, tjiftjaf en vinken … het was een drukte van belang, maar dan een prettige drukte. Wat ik normaal niet vaak zie zijn boomkruipers, maar die kreeg ik juist deze dag wel voor de lens
Niet helemaal scherp maar ja .. het zijn dan ook niet bep. vogeltjes die stil blijven zitten.
Er staat ook al heel wat in bloei in de bermen en in het bos. Bosanemoon, bosviooltje maar ook Pinksterbloemen
Grote muur
En slanke sleutelbloemen
Maar een erg leuke waarneming aan het eind van de wandeling was deze kever van bijna 2 cm.
Dit is een reuzengoudhaan … een niet alledaagse kever die redelijk zeldzaam is.
Wonderlijke poten met gouden randjes.
Welkom op Sandra's FOTOblog 