Archive for the ‘Geleenbeek’ Tag
***
Die wandeling vorige week zo heel vroeg in de ochtend is me erg goed bevallen; dus voor herhaling vatbaar. Dus; zaterdag rondje Geleenbeek 🙂 Half 7 als de zon net boven de huizen uitkomt sta ik bij het park van Sittard om van daaruit langs deze beek naar Munstergeleen te lopen. Het heeft nog lichtjes gevroren maar toch, de grondmist ontbreekt.
***
***
Alleen een heel klein beetje mist onder het bruggetje en dat ziet er mooi uit met die prachtige gloed door het hele vroege zonnetje.
***
***
***
Hoog in een van de knotwilgen (rare plek, dat wordt duikelen voor de jonkies) zit een wilde eend te broeden en in het weiland staat een klein paardje zich verbaasd af te vragen wat deze vroege vogel om deze tijd hier komt doen.
***
***
***
De vroege zon weet de nog dorre natuur mooi te kleuren. Nog eens even door de verrekijker kijken 🙂
***
***
***
En dan nader ik de brug die Sittard verbindt met Munstergeleen.
***
***
Eenmaal overgestoken zit ik in een officieel natuurgebied genaamd “De Graven”. Het is min of meer mijn achtertuin want het is maar een drie minuutjes lopen vanaf mijn huis. Aan de zonkant staan hier veel hoge bomen waardoor het nog een beetje ijzig en ietwat donkerder is.
***
***
***
Maar in de weilanden komen de mooie ochtendkleuren door de zon weer helemaal tot hun recht.
***
***
***
Ondertussen zijn de vogels ook wakker … Er vliegt een Buizerd over, een Zwarte Roodstaart zit in een boompje rustig wakker te worden, ik hoor en zie twee Tjiftjafs. Mijn eerste van dit jaar… Ha, dat geeft een echt lentegevoel.
***
***
***
Ondertussen is het niet meer zo vroeg, een uur of 8 en het is een prachtige dag geworden.
***
***
Ondanks de warmte is er toch nog een beetje rijp te bespeuren bovenop de weidepalen.
***
***
Bijna terug bij de brug naar Sittard zit er een vogeltje de longen uit zijn lijf te zingen, een Winterkoninkje.
***
***
Langs de Geleenbeek loop ik terug naar Sittard tot aan het park, waar ik deze wandeling begonnen ben.
***
***
***
***
Een hele vroege wandeling van maar 2 uurtjes, het was echt heerlijk.
Ik heb genoten en hopelijk jullie ook. Bedankt en tot ziens!!!
*******
Twee kerstdagen die niemand ooit eerder heeft meegemaakt in Nederland. Vandaag een heerlijke, zonnige en warme dag waarop ik zonder enige verwachting aan de wandel ga langs de Geleenbeek in Nieuwstadt, vlakbij Sittard.
Zonder verwachting zeg ik, maar wat ik allemaal te zien krijg is helemaal buiten verwachting. Het is gewoon lente … Kijk maar.
Een groot veld met Koolzaad, volop in bloei …
En wat fladdert er van bloem naar bloem? Juist…Een vlinder ( Atalanta)
En het Koolzaad is niet het enige bloeiende goed … Er is nog veel meer kleurigs en geurigs aanwezig. Zo zie ik o.a. Bernagie en Knoopkruid (denk ik)…
En nóg veel meer; witte Dovenetel, paarse Dovenetel, Meizoentjes en St.Jacobskruid. Daar geen foto’s van gemaakt maar wel van de aanwezige bloeiende Margrieten, jaja, ook die zijn al van de partij … Inclusief de nodige bezoekers met een wat minder mooie naam; De Strontvlieg.
Naast de Margrietjes staat een bankje waar ik even lekker ga zitten bijkomen van al deze onverwachte toestanden. Mijn uitzicht gaat over een weiland waarin een grote groep schapen loopt te grazen. Ze horen hier niet, raar, de herder die ze hierheen moet hebben gebracht is nergens te bekennen. Totdat de schapen opééns beginnen te rennen.
Twee auto’s stoppen en waarempel, daar is de herder met wat aanhang, gearriveerd in een “dikke bak”. Gelukkig ziet hij er zelf wél nog uit als een herder …
Kijk ik de andere kant op zie ik juist nog een Zilverreiger wegvliegen, tussen de bomen door. Normaal gesproken zou dit een erg mislukte foto zijn maar ik vind hem eigenlijk wel wat hebben en plaats hem daarom toch. Verder vliegt er nog een tjiftjaf op die hier nu ook nog niet thuishoort.
Gekwetter in de lucht dat uiteindelijk landt op een dorre haag, een stelletje Geelgorzen.
Ook naast mijn bankje staat een heel klein paddenstoeltje, geen idee wat het is maar wel één van de weinige die ik gezien heb dit jaar.
Nog even heerlijk nagenietend van de warme zon loop ik richting auto. Een vennetje passerend is er nog iets van de stevige maar warme wind te bespeuren, te zien aan de golfjes van het wateroppervlak.
Langs de Geleenbeek ben ik bijna bij de auto en dan is er toch nog even een domper op deze dag. De boomstronk die hier al jaren lag is weggegraven. Dat betekent dat de kolonie zeldzame Schoorsteenwespen en de bijbehorende zeer zeldzame Goudwesp verdwenen zijn. Die stronk lag helemaal niemand in de weg dus ik begrijp niet waarom die zo nodig weg moest.
Er vlakbij staat dan een ware kerstboom, althans, een boom vol gekleurde ballen … Oh ja, tis kerstmis hè ?
Met een paar Knobbelzwanen op de beek als laatste foto ben ik dan weer aan het einde gekomen van dit wandelavontuur.
Bedankt voor je bezoek en tot ziens !
*******
Anders dan anders ben ik deze zondag eens gaan wandelen op een plekje waarvan ik wist dat het er heel druk zou zijn. Ik ben er al héél lang niet geweest. De wandeling start langs de Geleenbeek in Geleen.
Van hier af is het maar een klein stukje lopen naar Sweikhuizen, een klein dorpje in een mooi natuurgebied.
Hier langs de beek is al wat Mistletoe te zien maar in Sweikhuizen groeit er veel meer en al zolang als ik mij kan herinneren. Hieronder sta ik op het bruggetje dat de scheidslijn is tussen twee natuurgebieden en waar het zogenaamde Geleenbeekdal van Sweikhuizen begint.
Er liggen een paar kleine vennetjes die flink met riet omringd zijn. Vaak zitten hier wel wat Wintertaling of andere eenden maar deze keer zijn ze helemaal verlaten.
Er zijn heel veel wandelaars die hier door de modder ploeteren maar wat leuk is … Er is een jongeman aan het vliegeren, dat zie je niet vaak meer.
Ondertussen ben ik aangekomen bij de bomen met de Mistletoe. In Nederland heten ze Maretak. Er zitten nogal wat verhalen vast aan deze toch niet zo romantische parasiet. Romantisch is die alleen maar in Amerika waar je iemand zomaar mag kussen met kerst en nieuwjaar als diegene er onder staat.
In Duitsland wordt deze plant gerelateerd aan heksen die het zouden gebruiken in hun kruidenbrouwsels. De Kelten en de Germanen gebruikten het bij vruchtbaarheidsrituelen en Asterix en Obelix werden er onoverwinnelijk door (dachten ze) 🙂
Gelukkig is het hier bij ons geen traditie om je te laten kussen zodat ik onderstaande rare snuiter dan ook gewoon laat staan met zijn sigaar.
Dan ga ik nog eventjes het bos met zijn kronkelende takkenbomen in …
Een stukje berg op en dan aan de andere kant van de heuvel nog eventjes terugblikken naar de Maretakken.
Het zonnetje laat zich steeds minder vaak zien en de lucht begint dicht te trekken. Tja, er is weer regen op komst … Ik maak nog wat foto’s van het vennetje vanaf de andere zijde net als aan het begin van mijn wandeling.
Het begint te waaien en het wordt frisjes … De eigenaar van deze zwemmende hond wil ook graag naar huis en staat als een gek te roepen op het beest. Uiteindelijk komt die dan toch uit het water en bezorgt zijn baasje bijna een natte douche haha.
Snel loop ik terug langs de Geleenbeek naar de auto.
Ik heb enorme trek in koffie na deze mooie wandeling en ga snel naar huis. Een uurtje later regende het …….
*******
Het is carnavalszondag en echt geweldig mooi weer. Ik begin met goede moed vast een beetje tuinwerk te doen. Dan hoor ik opeens een bekend geluid in de verte. Snel de camera halen en ja hoor… een kleine groep van 64 Kraanvogels vliegt luid tetterend en kwetterend over ons huis. De voorjaarstrek richting noorden is begonnen.
Vorig jaar ben ik het carnaval ontvlucht door naar Susteren’s bos ’t Hout te gaan en dit jaar ben ik na wat tuinwerk wederom naar ’t Hout gegaan. Dit bos heeft altijd wel iets leuks in petto.
Ik ben nog geen 5 minuten aan de wandel als het eerste vogeltje al in mijn vizier komt. Een IJsvogeltje….
Niet zo goed te benaderen als onze eigen inmiddels zo’n beetje vaste tuinbezoekster maar ze laat me toch tot ongeveer 15 meter afstand komen voor ze weg vliegt.
Overal hoor ik Boomklevers met hun typische geluid maar ik krijg er niet een te zien. Ook een Groene specht hoor ik vlakbij lachen maar daarna is het stil, ik kan hem niet vinden. Jammer, ik had erop gehoopt veel vogeltjes vandaag te zien aangezien er geen andere mensen te bespeuren zijn.
Ik zie opeens een trosje Sneeuwklokjes staan … De eerste dit jaar die ik zie en dat is toch ook wel een leuk onderwerp voor wat fotootjes.
Bloemetjes, blauwe lucht, zonneschijn … Dat geeft toch wel lentekriebels.
Ik verlaat het bos en loop naar de Geleenbeek die ligt weer op het grondgebied van Nieuwstadt. Ik heb er al vaker een blogje aan gewijd. Het is er nog kaal en onaantrekkelijk zo vlak na de winter. Het enige dat er te zien is zijn een groep (Grauwe?) ganzen met een ietwat heiige achtergrond. Wat een rust hier….
Ik blijf hier een tijdje rondhangen en op een gegeven moment beginnen de kleuren te veranderen. De zon begint al lichtjes te zakken.
Langzaam loop ik terug naar het bos om vervolgens langs een andere beek terug te lopen. De zon begint nu flink te zakken en dat zorgt voor mooie warme kleuren in dit bos waar de beek doorheen slingert.
En dan komt er een leuke verassing aangelopen … Gelukkig aan de andere kant van het water 🙂 Een kudde koeien die hier het hele jaar door verblijft en ze hebben ook een paar kleintjes bij zich. Een van die kleintjes is helemaal wit en echt schattig.
Ik heb ze een tijdje staan observeren en dat witte kleintje is een koppig beestje met een heel eigen willetje. Eerst gedwee achter mama aan maar als die dan het water oversteekt draait hij zich opstandig om, duidelijk niet van plan zijnd om zijn mooie witte vacht nat te maken.
Netjes volgen
Hij voelt al nattigheid
nee, hier heb ik geen trek in
Gewoon maar verstoppen achter mijn broertje dan ….
Laat de rest maar gaan, ik hoor er niet bij … het witte “zwarte” schaap van de familie 🙂
Maar eh … Dan blijf ik wel helemaal alleen achter …. Hoe moet dat dan?
Hé, er is er nog een die niet mee wil …..
Nog zo’n schatje…
Nog niet zo oud, want “het” heeft nog geen “oorkleppen” in….
Dit was voor mij een mooie “carnavalszondag”…..
*******
Mijn wandeling van vorige zaterdag was er eentje op een plek waar ik nog nooit eerder geweest was. Een onbekend stukje Geleenbeek, tevens bijna het laatste stukje want niet ver hier vandaan mondt ze uit in een van Limburgs grote plassen.
Een gebied met een zeer gevarieerde begroeiing waarbij ik me kan voorstellen dat het hier in de zomer gonst van de insecten. De Geleenbeek meandert rustig door het groen en is soms onzichtbaar. Een reiger verklapt dan wel weer waar het water stroomt.
Op een gegeven moment kom ik terecht bij een grote waterzuiveringsfabriek en hier zijn toch nog talloze insecten actief. Zo zie ik nog wat Zweefvliegjes en een Boomhommel die heen en weer vliegen tussen de sporadisch aanwezige nog steeds bloeiende Zwarte Knoop bloemen.
Op de brandnetels zitten zelfs zoveel beestjes dat ik besluit om nog een keertje de omgekeerde lens te gebruiken, er is immers licht genoeg. Ik mis alleen een statief maar de beestjes zitten laag genoeg om op mijn ellebogen te kunnen steunen. Zo zie ik Groene Cicades, Strontvliegen, Muggen en een Brandnetelbladluis van hooguit 1 mm klein.
Voor mij een meevallertje om nog eens even met die supermacro te oefenen. Inmiddels ben ik er wel achter dat de échte gave foto’s met omgekeerde lens gemaakt zijn middels Stacking. Dan leg je meerdere foto’s over elkaar met de focus steeds op een ander plekje en die je dan samen voegt tot één foto. Zo krijg je één groot scherp geheel. Maar dat is voor mij nu nog even toekomstmuziek.
Bij de volgende twee foto’s komt het liedje van Alan Parsons Project, “Eye in the sky” spontaan bij me op.
Jullie kunnen vast wel raden om welk beestje het hier gaat. Toch ???
Dat is wel weer genoeg supermacro voor nu en als afsluiting hier nog enkele omgevingsplaatjes, tis een mooi gebiedje daar!
Met zelfs een rustiek rustplekje!
Zo, op naar huis, bedankt weer voor het kijken en ik wens jullie een natuurlijk prettig weekend!
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 