Archief voor april 2012
De eerste juffer is weer uitgekomen in de tuin … een VUURjuffertje, helemaal allenig want er zijn nog geen andere juffers aanwezig. Voor nageslacht zal deze dan ook niet zorgen. Dan maar een hapje eten?
Een VUURvlindertje had ik al heel lang niet meer gezien en nu maar liefst 3 tegelijk. Ik was vergeten hoe klein ze zijn.
Een vliegje in de tuin viel me op .. door de vlekjes op de vleugel en de oranje kleur. Ik dacht dat het een soort boorvlieg was maar dat blijkt niet zo te zijn. Een hele moeilijke naam heeft dit beestje … dat laat ik maar achterwege.
Ik vraag me af waar de karteltjes aan de vleugelrand voor dienen …
Verder zag ik nog wat wespbijen. Eerst een gewone dubbeltand.
En later nog een andere wespbijensoort, weet nog niet precies welke
Als het zonnetje uitbreekt is er meteen leven in de brouwerij… dat blijkt wel weer.
Klein grut kan van alles inhouden. Meestal zijn dat in mijn geval insecten, maar deze keer niet.
In het park zijn er allerlei eitjes uitgekomen, en zodoende een hoop jong grut te zien.
Ze rennen natuurlijk van mij vandaan waardoor het lastig wordt om die jonge meerkoetjes op de foto te zetten. Mamma roept ze mee en houdt mij goed in de gaten.
Heel wat gemakkelijker zijn de nijlganzen. Pappa en mamma nijlgans hebben 8 jonkies en het gezin is bepaald niet bang aangelegd.
Links naast het grasveld is een grote parkvijver en naast de stoep loopt de weg waar zowat elke auto even remt of zelfs stopt om de kleintjes te bekijken.
Ze mogen nog niet de diepe vijver in … eerst even wennen in een plasje op de stoep.
Het was jammer dat het zo’n donkere dag was vandaag (zondag) want juist vandaag krijg ik een zwarte specht in het vizier.
Nu had de zon ook niet veel uitgemaakt want de afstand was erg groot en er stonden een hoop bomen in de weg dus het resultaat was hoe dan ook niet veel beter geweest.
En alweer die kever … die reuzengoudhaan. Nu in een heel ander bos dan vorige week. Hij liep voor mijn voeten op een heel modderig pad. En dat steekt niet af natuurlijk … zwart op zwart. Daarom via een takje even op mijn duim laten kruipen.
Een stukje verderop dacht ik wat keuteltjes onder een blad uit te zien komen, maar ook dat waren van deze kevers. Netjes verdekt opgesteld waren ze vieze spelletjes aan het doen.
Je ziet hier goed hoeveel kleiner het mannetje is dan zijn vrouwtje
Zo zie je deze zeldzame kevers nooit en dan opeens twee weekenden achter elkaar. En dan ook nog eens drie stuks.
Het was lekker wandelweer deze zondag … wel wat bewolking maar overwegend zonnig.Niet druk want iedereen was natuurlijk druk met eieren zoeken. Ikke niet hoor, ik ging er weer eens op uit. Deze keer naar het IJzerenbos te Susteren.
Er was niet zozeer erg veel te zien maar wel heel veel te horen … spechten, boomklevers, zanglijsters, tjiftjaf en vinken … het was een drukte van belang, maar dan een prettige drukte. Wat ik normaal niet vaak zie zijn boomkruipers, maar die kreeg ik juist deze dag wel voor de lens
Niet helemaal scherp maar ja .. het zijn dan ook niet bep. vogeltjes die stil blijven zitten.
Er staat ook al heel wat in bloei in de bermen en in het bos. Bosanemoon, bosviooltje maar ook Pinksterbloemen
Grote muur
En slanke sleutelbloemen
Maar een erg leuke waarneming aan het eind van de wandeling was deze kever van bijna 2 cm.
Dit is een reuzengoudhaan … een niet alledaagse kever die redelijk zeldzaam is.
Wonderlijke poten met gouden randjes.
De leukste vliegen van het voorjaar zijn wat mij betreft de wolzwevers.
Ze lijken helemaal niet op een vlieg … eerder op een klein hommeltje. Maar alleen al aan de perfecte manier van vliegen kun je het verschil al zien. Deze vlieg vliegt heel gericht, kan stil blijven hangen net als een kolibrievlinder en hoeft ook niet persé stil te gaan zitten om de nectar tot zich te nemen.
Ze verschillen in kleur van lichtbruin tot goudbruin tot bijna zwart. Ook qua afmeting kunnen er flinke verschillen zijn. Sommige zijn nog geen cm. terwijl anderen ruim anderhalve cm. groot zijn.
Die grote degen op hun snuit is in werkelijkheid hun tong. Een soort rietje waar ze nektar mee opzuigen. Totaal ongevaarlijk dus hoewel het er best link uitziet voor iemand die het niet weet.
Dit waren alledrie gewone wolzwevers … In Nederland zie je ook de gevlekte wolzwever. Al zie je deze veel minder vaak, op de rode lijst staan ze sinds vorig jaar niet meer.
Hij heet zo vanwege de vlekjes op de vleugel.
Al vier jaar op rij zie ik deze soort in eigen tuin .. altijd maar 1 exemplaar, en meestal maar 1 of 2 dagen.
Er bestaan 13 soorten wolzwevers maar zover ik weet zijn er in ons landje maar 3 soorten. Ze zijn ook niet allemaal zo goed herkenbaar als deze twee. Sommigen hebben niet zo’n lange tong en zien er meer uit als een bromvlieg.
Welkom op Sandra's FOTOblog 