Archive for the ‘Koeweide Grevenbicht’ Tag
*
Afgelopen week een nieuwe camera aangeschaft. De Sony DSC HX400V met een geweldige zoomcapaciteit. Die ben ik vanochtend maar eens gaan testen. Op naar de Koeweide in Grevenbicht met zijn vele vergezichten. Ready and steady , hoop ik….
*
*
Daarachter dat keienplateautje, rechts, liggen nog wat keien in het water en is nog net een rechtopstaand wit streepje te zien. Dat is een Grote Zilverreiger, eens kijken of die te “vangen” is. Vanaf waar ik nu sta heb ik daar eens 50 x optische zoom op los gelaten met onderstaande foto als resultaat.
*
*
Dat is al niet verkeerd toch? Een paar stapjes dichterbij heeft het beest me meteen gespot en loopt hij iets verder het water in.
*
*
Nog een voorbeeldje … Er is een zwart streepje te zien op de keien in het water, met wederom met 50 x zoom komt er een mannetje tevoorschijn. Het lijkt wel toveren 🙂
*
*
Normaal gesproken zou je denken dat je zo ver inzoomen niet kunt doen zonder statief maar deze camera heeft dat echt niet nodig.
*
Ietsje dichterbij (ong. 50 meter) komt er een Blauwe Reiger aan vliegen. Net voordat hij landt druk ik af. Niet helemaal scherp maar voor de eerste actiefoto ben ik niet ontevreden. Uiteraard blijft hij nog eventjes mooi poseren.
*
*
Een paar koeien lopen op gepaste afstand al honderden meters achter me aan. Blijf ik ff staan, zij ook. Doorlopen en ik word weer gevolgd…. Wat mot dat ???
*
*
Oeps…. Dát dus…. Aan mijn andere kant. Sta ik opeens tussen 2 vuren in, maar zeker eentje, want deze “bully” ziet er niet bepaald uit of dat ie voor me opzij gaat. Integendeel, hij stampt een paar keer met zijn linkervoorpoot op de grond. Ahummm…. Tja…
*
*
Ook al op een harem uit klaarblijkelijk. Ik zie een paadje linksaf met een klein hekje en maak dat ik weg kom! Avonturen in de ochtenduren….
De kleinere beestjes bewaar ik voor een volgende keer…
*
Tot ziens
*******
*
Het grensmaasproject is bedoeld om de dorpen aan de Maas beter te beschermen tegen hoogwater, maar ook om grind te winnen. Het gebied beslaat meer dan 2000 hectare tussen Maastricht en Echt-Susteren (43 v.km.) Dit alles wordt mede gefinancierd uit de ontgrinding. Na de grindwinning wordt zo’n gebied ingericht als natuurgebied, meren, vennen, recreatiegebieden en mooie nieuwe landschappen ontstaan. Ruim 53 miljoen ton grind is er al gewonnen. Onvoorstelbaar. Al met al is Limburg mede door dit project inmiddels de meest waterrijke provincie van Nederland!
*
*
Het plekje waar deze foto’s genomen zijn heet Koeweide en hoort bij Grevenbicht. De Maas is een grensrivier, aan de andere kant ligt België dat ook deelneemt aan dit project en ook al een paar mooie natuurgebieden heeft ingericht. De Maas is hier zeer ondiep, ook bij normale omstandigheden is dit stuk verboden voor de scheepvaart. In de zomer is het hier derhalve een paradijs voor kanoërs en recreanten.
*
*
Ook een geliefd gebied voor vogelaars en trektellers want er zit hier van alles en vaak vliegt er ook wel iets bijzonders voorbij. Maar daarvoor moet je vroeg uit de veren en dat was ik vandaag niet. Wat overvliegers betreft moet ik het doen met een stel Knobbelzwanen en een koppel Canadezen.
*
*
*
Er zijn echter heel wat kleine vogeltjes te zien en te horen. Roodborsttapuiten, Graspiepers, Gele Kwikstaart, Kneuen en meerdere Veldleeuweriken. Eigenlijk hoopte ik op een Blauwborst maar te grote afstand en tegenlicht, het gezang is echter weer wel genieten. De foto’s van de vogeltjes zijn van ver af genomen maar hier dan toch een handje vol kiekjes.
*
*
Een beetje in mineur door die Blauwborst maar het is toch wel genieten hier. Het weer is een beetje wisselend, het ene moment zonnig, dan weer donkere wolken. Dit maakt het wel weer interessant om wat van mijn uitzicht vast te leggen.
*
*
Zittend in een soort van kuil, uit de wind, in de zon, ondertussen zwermt er van alles om mij heen. Een Asbij, een mij onbekende Bij, en een Punkbij.
*
*
Allerhande soorten Bijen en Wespen of een combinatie van de twee 🙂 Wat bedoel ik daarmee? Dat er namelijk ook vele soorten Wespbijen bestaan. Op de foto’s een Roodsprietwespbij, een zeldzame soort.
*
*
Zo’n kleine beestjes liggen me duidelijk beter en al snel ben ik vergeten dat ik hier eigenlijk gekomen ben voor die Blauwborst.
Op weg naar de auto rent er op het smalle paadje tussen het onkruid opeens een vogeltje voor me uit. Als ik stil blijf staan blijft hij ook stil staan, begin ik weer te lopen, doet hij hetzelfde. En wat blijkt?…..
Het is waarempel een Blauwborst 🙂 Wel is waar niet zingend in een boom maar toch nog mijn zin…. leuk….
*
*
Toch niet voor niets hier naar toe gekomen.
Tot ziens !!
*******
Zondag 8 maart, het is prachtig weer in heel Nederland. In Limburg zelfs 17 graden en dat is natuurlijk puur genot na zoveel miezerig en ellendig weer.
Een kort autoritje brengt mij in Grevenbicht waar ik de Koeweide ga bezoeken. Een stukje natuur langs de Maas waar ik begroet wordt door … koeien.
Waar de koeien staan is het nog behoorlijk kaal. Ik had verwacht dat er al wat onkruid en brandnetels zouden groeien en dat er dan ook al e.e.a. aan vlinders en bijen rondvliegt. Dat blijkt valse hoop te zijn … Niks, nada insecten.
Er vliegen wel regelmatig ganzen, eenden en aalscholvers over. Zo zie ik Pijlstaarteenden en Grote Zaagbekken aan mij voorbij trekken. Een grote groep Knobbelzwanen landt op de Maas en even later ook een groepje Zwarte zwanen.
Verder is het vooral lekker in het zonnetje zitten en wandelen op dit rustige plekje waar op deze zonnige dag wonderbaarlijk genoeg geen mens te bekennen is.
De uurtjes vliegen voorbij zonder dat ik al te veel foto’s maak. Een close-up van de stier in het koeien-gezelschap is een leuk afscheid.
Eigenlijk zonde om al naar huis te gaan en dat doe ik dan ook niet …. Ik besluit nog eventjes naar Watersley te gaan om te zien of er daar al wat rondfladdert. Ja hoor, al heel wat Kleine Vosjes en ook een Citroenvlinder waaien voorbij. Naarstig op zoek naar nectar, dat er nog niet is … Er zijn zelfs al paringsdansjes in de lucht te zien tussen de Vosjes die elkaar treffen. Als dat geen voorjaarskriebels geeft … 🙂 Zitten gaan ze nog niet dus geen fotootjes helaas.
Ook hier op Watersley ga ik een tijdje lekker zitten in de zon en zie dan naast me plukjes Kelkmos staan. Mooi om daar eens wat foto’s van te kunnen maken. Opzoeken welke soort het is lijkt me niet te doen. Zóveel soorten Kelkmos bestaan er en ze lijken allemaal op elkaar in mijn ogen.
Na een uurtje houd ik het voor gezien en loop ik naar de auto als ik plots iets hoor ritselen tussen de bladeren. Een muisje misschien?
Ik blijf staan wachten in de hoop dat het muisje (?) nog tevoorschijn komt want dat wordt dan een leuk eind aan dit blogje. Minutenlang wachten levert echter geen muisje op maar er komt opeens toch een klein snoetje tussen de bladeren door koekeloeren …..
Een heus Levendbarend Hagedisje. Die is er vroeg bij …..
En ondanks dat het beestje niet helemaal in beeld wil is dit toch inderdaad nog een leuke afsluiting van dit zonnig blogje.
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 