Archive for the ‘Sittard’ Tag
Uren lang had ik gewacht tot de zon zou gaan schijnen voor ik aan een wandeling zou beginnen. Als ze doorkwam was dat maar secondenwerk. Om half drie was het al te laat om naar de Doort te gaan, wat ik eigenlijk gepland had. Om toch nog even wat buitenlucht te proeven ging ik maar weer naar de Kollenberg.
Ik was net uit de auto gestapt toen ik de eerste kiekendieven al zag vliegen.
Het waren er zoveel dat ik steeds switchte met de camera en op die manier eigenlijk niks goeds produceerde. Ondertussen hing er vlak voor mijn neus een torenvalkje in de lucht … ook dat zag ik te laat.
Het torenvalkje dook naar beneden en ving een grote muis … ik hoorde het beestje gillen, en de torenvalk ging er vandoor met de gillende muis.
Ik loop verder en trap bijna op wat grijze balletjes … hé, dat zijn braakballen. Blijkbaar was dit een uitkijkplekje van een uil.
De zon deed ontzettend haar best om door te breken maar kon alleen maar wat gaatjes in het wolkendek vinden.
Na een heleboel buizerds en valken en blauwe kiekendieven te hebben gezien, begon ik aan de weg terug. In de verte zie ik een grote zilverreiger net landen tussen de kraaien.
Als afsluiter zag ik nog twee eekhoorns een boom inrennen.
Al eens een eekhoorn gehoord als ze zich bedreigd voelen? Ze maken een behoorlijk agressief geluid.
En dit was het dan weer voor deze zaterdag.
Zaterdag 11 februari … het was al wat later op de middag maar toch besloot ik een lange wandeling te gaan maken. Ik liep eerst langs de beek naar Geleen in de hoop het al vele malen gespotte ijsvogeltje te zien. Het ijsvogeltje zag ik dit keer niet maar wel wat mooie ijshangertjes.
Het valt me op hoeveel winterkoninkjes er zijn … elke 3oo meter zie je er eentje.
Richting Sittard is de beek gedeeltelijk dichtgevroren maar richting Geleen stroomt hij flink door …
De wilde eenden zwemmen en duiken maar deze woerd heeft meer zin om te zonnen.
Een druipende ijslaag hangt boven het snelstromende water. Een gedeelte van deze kap hangt vrij .. er zit niks onder.
In Geleen aangekomen loop ik richting Puth waar ik het veld inloop. Eerst kom ik langs een heel grote boomgaard. Foto’s maken is lastig want er staat een lastige takkenhaag langs. In 1 rij zie ik ver weg een haas, en twee rijen verder zie ik op dezelfde afstand een vos. Helaas zijn de foto’s erg slecht … en het gevecht heb ik niet afgewacht.
In deze boomgaard waren giga veel kramsvogels aanwezig … ik denk wel meer dan honderd.
De boerderij naast de boomgaard heeft een heel oude boom op zijn erf, daarin zag ik een sperwer …
Het is lastig om door te lopen … er is hier zo veel te zien. Maar ik heb nog een lange weg te gaan.
Er zijn hier ook heel veel reigers … aan de rand van een akker staat een hele rij naast elkaar. Dat is een grappig gezicht.
Hier vliegen ook een heel wat torenvalken rond … gelukkig voor mij gaan ze ook af en toe in een boomtop zitten.
De hoge bomen in de verte is de rand van de Kollenberg waar ik normaal naar toe ga voor de blauwe kiekendieven.
Kiekendieven waren hier ook te zien … maar zoals gewoonlijk krijg ik die niet goed op de foto. Wel een buizerd die opgejaagd werd door de kraaien.
Het wordt al laat en ik moet nog een heel eind lopen naar huis … flink doorstappen. De zon zakt snel en kleurt de lucht oranje. Op dat moment zie ik een kiekendief die een prooi eet. Maar ik sta in een holle weg, het veld waarin ze zit is een stuk hoger. Dat is jammer voor de foto … maar is toch de afsluiting van mijn wandeling. Met een lege accu ga ik naar huis.
Toen ik zaterdag naar de Kollenberg ging voor een wandeling, had dat erg veel weg van een poollandschap. De Kollenberg is een open gebied … uitgestrekte velden en landbouwgrond met hier en daar een groepje bomen.
Behalve een gevoel van eindeloosheid word je hier natuurlijk niet warm van.
Het is veel leuker om de berijpte planten te laten zien.
Het is een gebied waar je vrijwel altijd getrakteerd wordt op jagende roofvogels of hele grote groepen andere vogels zoals bijv. een 200 groenlingen ….
Ook kneutjes komen in die aantallen voor. Maar er zijn ook kleine groepjes te vinden van bijvoorbeeld rietgorzen.
Deze zaterdag waren er niet veel jagers te zien … alleen op grote afstand en daarom heb ik ook zo maar wat om me heen gefotografeerd.
Ik zag nog 2 hazen … ze moeten genoegen nemen met bevroren groente
Elk kristal is uniek … er bestaan geen 2 dezelfde
Het gaan al richting vijf uur, de zon begint al te zakken …
Overal hoor ik wel wat ristselen … geen wonder dat hier veel roofvogels jagen, het stikt hier van de muizen.
Zo .. over het hek geklommen, de wandeling zit er weer op … geen momentje kou geleden en flink genoten
Toen ik weg reed zat vlak langs de weg nog een fazant … en dit was ECHT de laatste foto.
Wegens drukte was ik de afgelopen twee weken afwezig op wp … maar nu ben ik er weer.
Gistermorgen (vrijdag) kon ik nog eens een wandeling gaan maken en kwam toen langs de molen aan de rand van het park. Deze was weer flink bevroren, net als een paar jaar geleden.
Hij werkte nog wel maar kreunde en steunde en bonkte van jewelste … dat had ik misschien beter kunnen filmen zodat het geluid te horen zou zijn. Maar ik had het statief niet bij me dus dat liet ik achterwege.
De Ophovenermolen is een restaurant en wekt zijn eigen elektriciteit op middels dit rad. Ook de omliggende huizen krijgen stroom van dit monument.
De Geleenbeek die de molen van water voorziet stroomt meestal best snel … maar ondanks dat het rad nog draait staat het water nu nagenoeg stil … waardoor het toch langzaam dicht begint te vriezen.
Een hermelijn.
Dat maakte mijn dag wel hoor, zo’n beestje had ik niet eerder gezien … en dan ook nog langs een drukbewandeld pad
In de winter zijn ze helemaal wit, als schutkleur hahaha. Nou ja … eigenlijk hoort er natuurlijk sneeuw te liggen.
In de zomer zijn ze bruin met een witte buik … net als een wezeltje maar zowel zomer als winter hebben ze een zwarte punt aan het uiteinde van de staart.
Het beestje was eerder nieuwsgierig dan echt bang. Het ging wel steeds zijn holletje in maar kwam na een paar seconden alweer terug. Dat holletje weet ik nu dus ook meteen te liggen.
Welkom op Sandra's FOTOblog 