Een hermelijn.
Dat maakte mijn dag wel hoor, zo’n beestje had ik niet eerder gezien … en dan ook nog langs een drukbewandeld pad
In de winter zijn ze helemaal wit, als schutkleur hahaha. Nou ja … eigenlijk hoort er natuurlijk sneeuw te liggen.
In de zomer zijn ze bruin met een witte buik … net als een wezeltje maar zowel zomer als winter hebben ze een zwarte punt aan het uiteinde van de staart.
Het beestje was eerder nieuwsgierig dan echt bang. Het ging wel steeds zijn holletje in maar kwam na een paar seconden alweer terug. Dat holletje weet ik nu dus ook meteen te liggen.
Drie weekenden achter elkaar al geen wandelweer … het kriebelt, en waag het er op dat het misschien droog blijft deze zaterdag 7 januari.
Op naar Watersley en de Kollenberg. Waar de madeliefjes vol op in bloei staan.
En waar stormschade duidelijk zichtbaar is.
Waar een reiger zijn kop boven het maaiveld uitsteekt
Allemaal niet bijster interessant maar op de Kollenberg komt er schot in.
De blauwe kiekendieven zijn zeer aktief … allemaal vrouwtjes die vlak over de velden scheren, op zoek naar een muis of korenwolf. Ik heb er toch zeker 8 gezien.
Het is en blijft donker … maar het blijft droog.
In de verte staat een huis dat in zonnestralen gehuld is.
Boven mij heeft een kraai ruzie met een roofvogel. Dat blijkt een ruigpootbuizerd te zijn. Zo’n ruigpoot is een wat zeldzamere vogel en had ik nog niet eerder gezien.
Als ik dat geweten had, had ik wat meer moeite gedaan maar ik was vooral bezig met die kiekendieven.
Op weg naar de auto zie ik nog een rose paddestoeltje … naam onbekend voor mij
En toen zat de wandeling er weer op … en nader ik de parkeerplaats bij dit gehandicapten instituut
Deze avond kreeg ik nog een email …. in het gebied waar ik zaterdag was zijn 6 velduilen gespot. Dit zijn heel mooie beesten en ik hoop dan ook van harte dat ik nog in de gelegenheid kom om deze dagjagers te zien en te fotograferen.
Welkom op Sandra's FOTOblog 