Een wandeling op de Kollenberg is eigenlijk wel verzekerd van roofvogels voor de lens te krijgen. Vogels zoals de ruigpootbuizerd die nog altijd niet weggetrokken is, ondanks het voorjaar.
Nu heb ik me laten vertellen dat dit een juveniele ruigpoot is en dus nog niet geslachtsrijp. Misschien dat dit vrouwtje daarom geen reden heeft om te vertrekken. Inmiddels zijn ze wel met z’n tweeën gezien.
Ook bijzonder was afgelopen zaterdag dat er plots twee rode wouwen in zicht kwamen. Nu heb ik die al heel vaak gezien in Duitsland, maar in Nederland zijn ze toch niet heel vaak van de partij. Het tweetal bleef echter op grote afstand.
Maar het mooiste van alle vogels die daar jagen zijn toch nog steeds de velduilen. Vorige keer had ik foto’s van een ander maar nu heb ik ze zelf ook al een aantal keren gezien.
Ik had geluk want deze uil landde precies voor mijn neus in een kale boom.
Schitterende ogen, maar ook de flinke klauwen zijn indrukwekkend.
De blauwe kiekendieven zijn er ook nog steeds hoewel veel minder. Kortom, een roofvogel walhalla voor de liefhebber.
Drie weekenden achter elkaar al geen wandelweer … het kriebelt, en waag het er op dat het misschien droog blijft deze zaterdag 7 januari.
Op naar Watersley en de Kollenberg. Waar de madeliefjes vol op in bloei staan.
En waar stormschade duidelijk zichtbaar is.
Waar een reiger zijn kop boven het maaiveld uitsteekt
Allemaal niet bijster interessant maar op de Kollenberg komt er schot in.
De blauwe kiekendieven zijn zeer aktief … allemaal vrouwtjes die vlak over de velden scheren, op zoek naar een muis of korenwolf. Ik heb er toch zeker 8 gezien.
Het is en blijft donker … maar het blijft droog.
In de verte staat een huis dat in zonnestralen gehuld is.
Boven mij heeft een kraai ruzie met een roofvogel. Dat blijkt een ruigpootbuizerd te zijn. Zo’n ruigpoot is een wat zeldzamere vogel en had ik nog niet eerder gezien.
Als ik dat geweten had, had ik wat meer moeite gedaan maar ik was vooral bezig met die kiekendieven.
Op weg naar de auto zie ik nog een rose paddestoeltje … naam onbekend voor mij
En toen zat de wandeling er weer op … en nader ik de parkeerplaats bij dit gehandicapten instituut
Deze avond kreeg ik nog een email …. in het gebied waar ik zaterdag was zijn 6 velduilen gespot. Dit zijn heel mooie beesten en ik hoop dan ook van harte dat ik nog in de gelegenheid kom om deze dagjagers te zien en te fotograferen.
Welkom op Sandra's FOTOblog 