Archief voor augustus 2012
We kennen ze allemaal, van die kleine springspinnetjes.
De bekendste zijn de zwartwitte zebraspringspin en de bruine versie, schorsmarpissa. Maar wisten jullie dat deze kleine beestjes de beste ogen hebben van alle geleedpotigen?
Het visueel systeem van springspinnen is het hoogst ontwikkeld van alle soorten spinnen en wellicht zelfs van alle geleedpotigen. De ooglens van de voor-middenogen is van goede kwaliteit en maakt scherpe afbeeldingen op het netvlies, dat vier lagen lichtgevoelige cellen bevat die voor licht van verschillende golflengten gevoelig zijn, waarbij de cellen voor de langste golflengten (die het minst worden gebogen door de lens) ook het verst van de lens af liggen. Springspinnen kunnen hun netvlies bewegen met een stelsel van een zestal spiertjes, waardoor het gezichtsveld van de voormiddenogen veel groter wordt dan het anders zou zijn (van ca 10 naar bijna 60 graden). Hoe goed springspinnen zien blijkt ook uit het feit dat ze op 20-30 cm afstand soortgenoten van andere soorten spinnen kunnen onderscheiden. (Bron, Wikipedia)
Er bestaan meer dan 5000 soorten springspinnen, maar in Nederland komen zo’n 41 soorten voor, waarvan bovengenoemden het meest bekend zijn.
Ze maken geen web, maar gebruiken bij hun sprong wel een ragdraadje als zekering.
Een maand geleden kwam ik langs dit korenveld hier in de buurt.
Er waren wat paadjes kriskras tussen het koren ontstaan, door wind??
Inmiddels is het hele veld gemaaid.
Er zijn alleen nog goudblonde stoppels over.
De begroeing langs pad en veld raakt langzaam allemaal uitgebloeid. Nog niet alles gelukkig.
Eind augustus, het wordt weer spinnentijd … Het is nu opletten voor de wespenspinnen die nestelen laag bij de grond in het hoge gras. Ik heb er inmiddels al heel wat gezien. Ook goudgeel, maar zeker niet kaal …
Dezelfde beek als die door Sittard loopt, maar dan een beetje noordelijker.
Ik begin de wandeling in Nieuwstadt … waar een hoge wand van bereklauwen staat.
Langs de beek loop ik naar Susteren, naar een gebied dat ’t Hout heet. Vanaf hier is het niet meer mogelijk om direkt langs het water te lopen … Een echte wildernis.
Er vliegen hier twee buizerds rond … ik hoor ze voorturend krijsen naar elkaar. Maar door de hoge bomen zie ik alleen af en toe een fractie van een vliegende buizerd.
Maar dan …. opeens landt er eentje recht boven me in de top van een boom, om er een vers gevangen muis te verorberen. Erg lastig om precies te focussen door alle bladeren, en dan is dit het beste resultaat.
Ook zag ik nog een ijsvogel die net een visje opviste, maar daar was ik niet op berekend … dus geen foto.
Het was hier mooi wandelen .. een heel verschil met de vorige keer in het voorjaar qua natuur.
Het weer is een stuk beter geworden en dat is te merken.
Eerst waren er maar weinig vlinders, maar inmiddels zijn er toch verschillende soorten aanwezig. Drie soorten witjes, dagpauwoog, atalanta, distelvlinder, boomblauwtje en … hieronder op de foto, bont zandoogje.
En een bruin zandoogje.
Ook volop libelles. Zowel de paardenbijter als blauwe glazenmaker, heel veel juffertjes en grote keizerlibel.
Hieronder twee close-ups van een bruin-rode heidelibel.
Mijn ervaring is dat heidelibelles het makkelijkst te benaderen zijn van allemaal.
De laatste foto is genomen van een kleine 5 cm afstand.
Welkom op Sandra's FOTOblog 