Archief voor juli 2012
Mag ik even klagen? Sjonge, wat een hitte … eerst een week lang regen en nu veel te heet om te wandelen.
Daarom maar eens een wandelingetje door de tuin … zoals jullie zien, een prima beestjestuin, niet te netjes.
Met al die regen vorige week zocht ik een bezigheid.
Ik had nog een stapel oude pallets liggen, en daarmee ben ik begonnen een bijen/wespen hotel te bouwen. (Later meer hierover)
Het valt nog niet mee, heel veel gaatjes boren en latjes zagen. En de kast is nog niet voor de helft gevuld.
Maar zoals ik al zei … het is veel te heet om iets te doen, dus ik wacht op regen uhum.
Alles is de laatste weken enorm gegroeid. Perfect weer voor onkruid en struiken.
Een rondje om één van de vijf vijvers levert van alle kanten leuke plaatjes op.
Heel veel juffers zijn hier druk in de weer, en kikkers vinden het hier ook gezellig.
Tenslotte nog een blik op de achterkant van ons huis.
Vorige donderdag was het mooi weer in Limburg. Die gelegenheid liet ik niet liggen om een wandeling te gaan maken, de voorspellingen voor de dagen erna waren immers niet best.
Ik ging naar een gebied dat parallel loopt met het industrieterrein van Sittard. Dit is gedeeltelijk een nieuw aangeplant natuurgebied. Een paar jaar geleden was het nog niet bijzonder interessant, dat was nu allemaal heel anders.
Het eerste wat mij opviel was dat er heel veel vlinders rondvlogen. Iedereen heeft het er immers over dat er zo weinig vlinders zijn deze zomer. Hier was dat zeker niet het geval.
Koevinkje, Bont zandoogje, Groot dikkopje, Gehakkelde aurelia
De foto hierboven is een greep uit de soorten die er heel veel aanwezig waren. Ook zag ik nog Atalanta’s en Dagpauwogen. Verder nog Witjes en heel veel Landkaartjes. De landkaartjes hebben een eigen collage aangezien ik anders te veel foto’s in dit blog moet plaatsen.
Landkaartjes in hun zomerkleed. In de zomer zijn ze zwart/bont, in het voorjaar rood/bruin.
In dit nieuwe gebied lopen niet veel mensen. Ik denk dat zelfs niet veel mensen hiervan weten, want je moet tussen een groep bomen door kruipen om er te komen. Toen ik hier een stuk gelopen had, tussen alle mooie bermbloemen door kwam ik plotseling voor een verrassing te staan.
Zomaar uit het niets sta ik voor een best wel groot meertje, met kraakhelder water … je moet het maar net vinden.
Ook hier een weelde aan bloemen … dus niet gek dat er zoveel vlinders en andere beestjes aanwezig zijn.
Muskuskaasjeskruid?, Wilde cichorei, Grote klit, Zomerfijnstraal
Ook een veelvoorkomende akkerplant is de Stalkaars.
En dit allemaal langs een industrieterrein, gescheiden van elkaar door de rode beek en verborgen achter een rij bomen.
Op de terugweg loop ik door een wel bekend gebied, langs de grens Sittard Millen(Dl)
Onderweg zag ik nog ontelbare ” Red bugs” en heel veel Wollige gitjes. En verder nog een hoop beestjes, die ik ook weer in een collage gezet heb.
Boven: Blauwe glazenmaker, Redbug, Wollig gitje
Midden: Distelboktor, Franse veldwesp, Stadsreus
Onder: Redbug, Witte reus, Reuzengoudhaan
Al met al een hele leuke ontdekkingsreis in een gebiedje dat ik zeker nog vaker ga bezoeken.
Ik had nog een mooie zweefvlieg op de plank liggen van het weekje Duitsland een maandje geleden. Een mooie en best grote vlieg die ik nog nooit gezien had. Wel een opvallend beest trouwens want qua kleur heel anders dan gewoonlijk.
Het is een juweelzweefvlieg. Koperkleurig met roomkleurige strepen en een opvallend vooruitstekende snuit.
Deze zweefvlieg komt hier in Nederland ook voor, maar staat wel op de rode lijst.
Vorige week ging ik voor het eerst naar het Jabekerbos … niet ver van Sittard, maar toch was ik er nog nooit geweest. Voor het eerst kreeg ik daar een hoornaarvlinder voor de lens. Een donkere plek in het bos, dus wat ruis op de foto. Maar daar houden deze vlinders zich nu eenmaal graag op.
Ze zijn er nu volop hier in de omgeving.
Ze houden van warmte en dat is het nu eindelijk. Pas in de avond als het schemerig wordt gaan ze vliegen.
Het gewei is alleen bij mannetjes zo groot. Het zijn in feite hun kaken, maar ze kunnen er niet mee knijpen. Het enige waar ze het gewei voor gebruiken is om concurrentie van de tak te duwen.
De exemplaren die ik hier zie zijn dit jaar aan de kleine kant … een cm of 6. Ze kunnen wel tot 9 cm. zijn normaal gesproken. Dat ze nu wat kleiner zijn heeft ermee te maken dat het voedsel dat ze als larve hadden niet goed, of niet voldoende was.
De vrouwtjes zijn wat minder indrukwekkend … gewoon dezelfde kever, maar zonder het gewei.
De foto’s van het vrouwtje zijn ook niet echt goed gelukt … overbelicht door de lamp die we bij ons hadden. Dus die laat ik achterwege.
Natuurlijk waren er niet alleen libelles in het Reigersbroek te zien. Een opvallende overdag vliegende nachtvlinder was er veelvuldig aanwezig. De phegeavlinder.
Er ontstond nog een kleine discussie over hoe je de naam uitspreekt. Zet je de klemtoon op de eerste e of op de tweede?
Hoe dan ook … voor een nachtvlinder is het een mooi beest.
Al eens een oeverloopkever gezien? Nou ik niet, tot deze dag … Heel erg onopvallend.
Razend snel rent dit beestje van een cm. langs de waterrand op een zanderige ondergrond. Het blijft niet langer dan een seconde stilstaan … maar zo snel is mijn camera niet uhumm.
Een heel opvallende kever was deze boktor. De naam van deze soort was snel gevonden. De twee-ogige wilgenboktor.
Naar ik aanneem genoemd naar de twee zwarte stippen op het borstschild.
Voor de verandering eens een beestje wat WEL netjes stil bleef zitten. Hoewel hij zich toch probeerde te verstoppen door aan de andere kant van de stengel te gaan hangen. Helaas was die daar wat te groot voor …
Tot slot voor dit blog had ik nog twee wespen op hun nestje … Had ik geweten dat dit een zeer zeldzame soort is dan had ik er wat meer tijd voor uitgetrokken.
Nu heb ik niet zo’n bijzondere foto’s omdat ik ook niet dacht dat dit bijzondere wespen waren. Dus alleen maar snel een kiekje gemaakt van deze bergveldwespen.
Welkom op Sandra's FOTOblog 