Er was ons een nevelige doch droge dag beloofd deze woensdag. Groot was dan ook de vreugd toen net na de middag het zonnetje te voorschijn kwam. Gauw op pad, voor je het weet is het al weer donker.
Waarom her-ontdekkingsreisje? In de zomer was dit mijn ontdekkingsreisje zoals sommigen misschien nog wel weten. Een onverwachte ontdekking van een meertje en een bijzonder insecten rijk gebied.
Eigenlijk ging ik hier naar toe omdat er hier heel erg veel bessenstruiken zijn en ik de grote wens heb eens een struik vol pestvogels te treffen. Helaas, dat geluk had ik niet. Maar er waren toch wel wat andere vogels aanwezig.
Ik zag puttertjes, twee groene spechten, grauwe ganzen en de bekende watervogels. En een biddende torenvalk.
Enfin, de opbrengst was een beetje magertjes. Terug naar het bos van “de Schwienswei”. Modderig en glibberig is het daar en het begint ook al wat laat te worden om te fotograferen. Wat gaat de tijd snel en wat zakt de zon vroeg.
Bij de Rode beek zie ik op een hoop rotzooi in het water een grote gele kwikstaart. Als ik me omdraai zie ik een ijsvogel over het water scheren, zo onder de brug door.
Als ik op deze brug ga staan zie ik iets verderop een grote zilverreiger staan vissen.
Ondertussen heb ik toch wel weer wat leuke dingen gezien, voor mij echt genieten op een mooie dag in een verder donkere en regenachtige week. Maar nu moet ik toch gaan opschieten .. zo meteen begint het al te schemeren.
Er is al geen kleur meer te bekennen, maar wel nog spiegelingen in het water.
Dit triootje is al in diepe ruste en voor mij is dit einde wandeling. Tevreden ga ik nog net voor het donker naar huis.