Zondag 8 maart, het is prachtig weer in heel Nederland. In Limburg zelfs 17 graden en dat is natuurlijk puur genot na zoveel miezerig en ellendig weer.
Een kort autoritje brengt mij in Grevenbicht waar ik de Koeweide ga bezoeken. Een stukje natuur langs de Maas waar ik begroet wordt door … koeien.
Waar de koeien staan is het nog behoorlijk kaal. Ik had verwacht dat er al wat onkruid en brandnetels zouden groeien en dat er dan ook al e.e.a. aan vlinders en bijen rondvliegt. Dat blijkt valse hoop te zijn … Niks, nada insecten.
Er vliegen wel regelmatig ganzen, eenden en aalscholvers over. Zo zie ik Pijlstaarteenden en Grote Zaagbekken aan mij voorbij trekken. Een grote groep Knobbelzwanen landt op de Maas en even later ook een groepje Zwarte zwanen.
Verder is het vooral lekker in het zonnetje zitten en wandelen op dit rustige plekje waar op deze zonnige dag wonderbaarlijk genoeg geen mens te bekennen is.
De uurtjes vliegen voorbij zonder dat ik al te veel foto’s maak. Een close-up van de stier in het koeien-gezelschap is een leuk afscheid.
Eigenlijk zonde om al naar huis te gaan en dat doe ik dan ook niet …. Ik besluit nog eventjes naar Watersley te gaan om te zien of er daar al wat rondfladdert. Ja hoor, al heel wat Kleine Vosjes en ook een Citroenvlinder waaien voorbij. Naarstig op zoek naar nectar, dat er nog niet is … Er zijn zelfs al paringsdansjes in de lucht te zien tussen de Vosjes die elkaar treffen. Als dat geen voorjaarskriebels geeft … 🙂 Zitten gaan ze nog niet dus geen fotootjes helaas.
Ook hier op Watersley ga ik een tijdje lekker zitten in de zon en zie dan naast me plukjes Kelkmos staan. Mooi om daar eens wat foto’s van te kunnen maken. Opzoeken welke soort het is lijkt me niet te doen. Zóveel soorten Kelkmos bestaan er en ze lijken allemaal op elkaar in mijn ogen.
Na een uurtje houd ik het voor gezien en loop ik naar de auto als ik plots iets hoor ritselen tussen de bladeren. Een muisje misschien?
Ik blijf staan wachten in de hoop dat het muisje (?) nog tevoorschijn komt want dat wordt dan een leuk eind aan dit blogje. Minutenlang wachten levert echter geen muisje op maar er komt opeens toch een klein snoetje tussen de bladeren door koekeloeren …..
Een heus Levendbarend Hagedisje. Die is er vroeg bij …..
En ondanks dat het beestje niet helemaal in beeld wil is dit toch inderdaad nog een leuke afsluiting van dit zonnig blogje.
*******
