Ze zijn er weer, die miniplantjes met hun kleverige tentakeltjes.
Langs de oever van de Rode Beek in de Brunssummerheide kun je er al een stuk of duizend zien.
Het is de “Ronde Zonnedauw”
Een klein vleesetend monstertje is het (in al zijn schoonheid….)
Het plantje vangt kleine insecten (voornamelijk vliegen) en spinnen. Het doet dit door middel van bladeren die voorzien zijn van klierharen waarop aan het uiteinde een druppeltje kleverige afscheiding zit (de ‘dauw’). Als een vliegje op het blad landt kleeft het vast, het blaadje rolt zich vervolgens langzaam op om de prooi te verteren.
Zoals veel vleesetende planten komt zonnedauw voor in moerasgebieden op zeer natte plaatsen op uitgespoelde stikstofarme grond, meestal op of vlak naast veenmos. De plantjes zijn maar enkele centimeters groot en worden gemakkelijk over het hoofd gezien.
Door het verdwijnen van zijn biotoop is zonnedauw in Nederland zeldzaam.
In een volgend blog kun je zien wat er nog meer te zien was op dit mooie plekje.
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 