Archief voor de ‘dieren in het wild’ Categorie
Altijd en overal waar ik wandel hoor ik het ritselen, en heel vaak zie ik in een ooghoek zo’n leuke muisjes wegschieten.
Het is dan gewoon een kwestie van stil blijven staan en na een minuutje komt zo’n beestje gewoon weer tevoorschijn.
Zolang je maar rustig blijft en niet te dichtbij komt … dan geeft zo’n muisje een leuk showtje weg
Het zijn wel áltijd rosse woelmuisjes wat ik zie … nooit eens zo’n leuk bosmuisje of zo, dat is wel jammer
Maar och, wat is jammer … deze is toch ook harstikke snoezig
Vandaag weer eens naar de Kollenberg en Watersley gegaan. Met dit warme weer verwacht ik wel wat vlinders te zien en wie weet wat nog meer.
Resultaat: 2 kleine vosjes, 2 klein geaderde witjes en 1 Atalanta
In eigen tuin heb ik nog een citroenvlinder en gehakkelde aurelia gezien. Vorige week al een hooibeestje. Ik heb zo’n gevoel dat het een mooi vlinderjaar gaat worden. Nu al 7 soorten gezien zo vroeg in het jaar.
Wat zag ik nog meer vandaag?
Een best wel behoorlijke levendbarende hagedis … Ze worden tot ong. 20 cm, nou dan was dit echt een volwassen exemplaar.
Het beestje is erg mooi getekend vind ik.
Roofvogels waren ook weer vol op aanwezig … de bijzonderste bewaar ik nog even voor een volgend blog.
Voor nu alleen nog een torenvalkje ter afsluiting
Vandaag ging ik naar Nieuwstadt / Susteren om het bos daar eens te verkennen. Ik begon mijn wandeling langs de beek richting bos … en oh jee, er bleven maar groepen wandelaars komen. Blijkbaar een georganiseerde tocht vandaag, dat heb ik weer.
In het bos aangekomen heb ik gelopen tot ik een pad zag waar helemaal niemand te zien was … een saai recht lang en breed pad, beetje modderig maar …. Dit bleek een heel goede keus te zijn. Overal hoorde ik vogels i.p.v. schreeuwende kinderen.
Toen ik probeerde een boomklever op de foto te zetten gebeurde er iets grappigs. Precies op het moment dat ik klikte landde er een grote bonte specht vlak bij de boomklever.
Hoe vaak maak je zoiets nou mee dat je deze twee tegelijk op een foto hebt?
De boomklever was niet gediend van deze vriend en vertrok … jammer want een paar seconden later landde er nog een bonte specht in deze blijkbaar aantrekkelijke boom.
Een stukje verderop besloot ik het pad te verlaten .. over een stukje gras liep ik voorbij wat struiken toen ik opeens oog in oog met een mannelijke ree stond. Het beest schrok zich rot, net als ik … als versteend vergat ik een foto te maken en het hert ging er als een haas vandoor.
Tot twee maal toe zag ik een goudvink man … helaas met veel vervelende takken.
Heel open en bloot een vers gemaakt vogelnestje, trok mijn aandacht. Het was heel klein en zat vast op prikkeldraad … geen idee welk vogeltje dit gebouwd heeft.
De insecten zijn weer ontwaakt, vorige week zag ik al een gehakkelde aurelia … vandaag tig aardhommels,
een hooibeestje en een meeldauwlieveheersbeestje ..
Zo’n meeldauwlieveheersbeestje lijkt wel een extra transparant schildje te hebben.
Ik heb ook nog een stel konijnen gezien … maar niet op de foto gezet. Maar hier het bewijs “op een presenteerblaadje”.
Ik heb genoten van deze zondag. Tot het volgende avontuur …
Uren lang had ik gewacht tot de zon zou gaan schijnen voor ik aan een wandeling zou beginnen. Als ze doorkwam was dat maar secondenwerk. Om half drie was het al te laat om naar de Doort te gaan, wat ik eigenlijk gepland had. Om toch nog even wat buitenlucht te proeven ging ik maar weer naar de Kollenberg.
Ik was net uit de auto gestapt toen ik de eerste kiekendieven al zag vliegen.
Het waren er zoveel dat ik steeds switchte met de camera en op die manier eigenlijk niks goeds produceerde. Ondertussen hing er vlak voor mijn neus een torenvalkje in de lucht … ook dat zag ik te laat.
Het torenvalkje dook naar beneden en ving een grote muis … ik hoorde het beestje gillen, en de torenvalk ging er vandoor met de gillende muis.
Ik loop verder en trap bijna op wat grijze balletjes … hé, dat zijn braakballen. Blijkbaar was dit een uitkijkplekje van een uil.
De zon deed ontzettend haar best om door te breken maar kon alleen maar wat gaatjes in het wolkendek vinden.
Na een heleboel buizerds en valken en blauwe kiekendieven te hebben gezien, begon ik aan de weg terug. In de verte zie ik een grote zilverreiger net landen tussen de kraaien.
Als afsluiter zag ik nog twee eekhoorns een boom inrennen.
Al eens een eekhoorn gehoord als ze zich bedreigd voelen? Ze maken een behoorlijk agressief geluid.
En dit was het dan weer voor deze zaterdag.
Zaterdag 11 februari … het was al wat later op de middag maar toch besloot ik een lange wandeling te gaan maken. Ik liep eerst langs de beek naar Geleen in de hoop het al vele malen gespotte ijsvogeltje te zien. Het ijsvogeltje zag ik dit keer niet maar wel wat mooie ijshangertjes.
Het valt me op hoeveel winterkoninkjes er zijn … elke 3oo meter zie je er eentje.
Richting Sittard is de beek gedeeltelijk dichtgevroren maar richting Geleen stroomt hij flink door …
De wilde eenden zwemmen en duiken maar deze woerd heeft meer zin om te zonnen.
Een druipende ijslaag hangt boven het snelstromende water. Een gedeelte van deze kap hangt vrij .. er zit niks onder.
In Geleen aangekomen loop ik richting Puth waar ik het veld inloop. Eerst kom ik langs een heel grote boomgaard. Foto’s maken is lastig want er staat een lastige takkenhaag langs. In 1 rij zie ik ver weg een haas, en twee rijen verder zie ik op dezelfde afstand een vos. Helaas zijn de foto’s erg slecht … en het gevecht heb ik niet afgewacht.
In deze boomgaard waren giga veel kramsvogels aanwezig … ik denk wel meer dan honderd.
De boerderij naast de boomgaard heeft een heel oude boom op zijn erf, daarin zag ik een sperwer …
Het is lastig om door te lopen … er is hier zo veel te zien. Maar ik heb nog een lange weg te gaan.
Er zijn hier ook heel veel reigers … aan de rand van een akker staat een hele rij naast elkaar. Dat is een grappig gezicht.
Hier vliegen ook een heel wat torenvalken rond … gelukkig voor mij gaan ze ook af en toe in een boomtop zitten.
De hoge bomen in de verte is de rand van de Kollenberg waar ik normaal naar toe ga voor de blauwe kiekendieven.
Kiekendieven waren hier ook te zien … maar zoals gewoonlijk krijg ik die niet goed op de foto. Wel een buizerd die opgejaagd werd door de kraaien.
Het wordt al laat en ik moet nog een heel eind lopen naar huis … flink doorstappen. De zon zakt snel en kleurt de lucht oranje. Op dat moment zie ik een kiekendief die een prooi eet. Maar ik sta in een holle weg, het veld waarin ze zit is een stuk hoger. Dat is jammer voor de foto … maar is toch de afsluiting van mijn wandeling. Met een lege accu ga ik naar huis.
Welkom op Sandra's FOTOblog 