Archief voor de ‘limburg’ Categorie
Twee kerstdagen die niemand ooit eerder heeft meegemaakt in Nederland. Vandaag een heerlijke, zonnige en warme dag waarop ik zonder enige verwachting aan de wandel ga langs de Geleenbeek in Nieuwstadt, vlakbij Sittard.
Zonder verwachting zeg ik, maar wat ik allemaal te zien krijg is helemaal buiten verwachting. Het is gewoon lente … Kijk maar.
Een groot veld met Koolzaad, volop in bloei …
En wat fladdert er van bloem naar bloem? Juist…Een vlinder ( Atalanta)
En het Koolzaad is niet het enige bloeiende goed … Er is nog veel meer kleurigs en geurigs aanwezig. Zo zie ik o.a. Bernagie en Knoopkruid (denk ik)…
En nóg veel meer; witte Dovenetel, paarse Dovenetel, Meizoentjes en St.Jacobskruid. Daar geen foto’s van gemaakt maar wel van de aanwezige bloeiende Margrieten, jaja, ook die zijn al van de partij … Inclusief de nodige bezoekers met een wat minder mooie naam; De Strontvlieg.
Naast de Margrietjes staat een bankje waar ik even lekker ga zitten bijkomen van al deze onverwachte toestanden. Mijn uitzicht gaat over een weiland waarin een grote groep schapen loopt te grazen. Ze horen hier niet, raar, de herder die ze hierheen moet hebben gebracht is nergens te bekennen. Totdat de schapen opééns beginnen te rennen.
Twee auto’s stoppen en waarempel, daar is de herder met wat aanhang, gearriveerd in een “dikke bak”. Gelukkig ziet hij er zelf wél nog uit als een herder …
Kijk ik de andere kant op zie ik juist nog een Zilverreiger wegvliegen, tussen de bomen door. Normaal gesproken zou dit een erg mislukte foto zijn maar ik vind hem eigenlijk wel wat hebben en plaats hem daarom toch. Verder vliegt er nog een tjiftjaf op die hier nu ook nog niet thuishoort.
Gekwetter in de lucht dat uiteindelijk landt op een dorre haag, een stelletje Geelgorzen.
Ook naast mijn bankje staat een heel klein paddenstoeltje, geen idee wat het is maar wel één van de weinige die ik gezien heb dit jaar.
Nog even heerlijk nagenietend van de warme zon loop ik richting auto. Een vennetje passerend is er nog iets van de stevige maar warme wind te bespeuren, te zien aan de golfjes van het wateroppervlak.
Langs de Geleenbeek ben ik bijna bij de auto en dan is er toch nog even een domper op deze dag. De boomstronk die hier al jaren lag is weggegraven. Dat betekent dat de kolonie zeldzame Schoorsteenwespen en de bijbehorende zeer zeldzame Goudwesp verdwenen zijn. Die stronk lag helemaal niemand in de weg dus ik begrijp niet waarom die zo nodig weg moest.
Er vlakbij staat dan een ware kerstboom, althans, een boom vol gekleurde ballen … Oh ja, tis kerstmis hè ?
Met een paar Knobbelzwanen op de beek als laatste foto ben ik dan weer aan het einde gekomen van dit wandelavontuur.
Bedankt voor je bezoek en tot ziens !
*******
Vandaag; op verkenning naar een nieuwe interessante plek.
En dat wordt een favoriete stek denk ik, want dit natuurgebied genaamd Koningssteen is heel leuk zowel voor de vogelaar als ook voor een libellenspotter.
Koningssteen ! Dit natuurgebied ligt op de grens tussen Kessenich in België en Thorn in Nederlands Limburg. Het bestrijkt een gebied zo groot als 32 voetbalvelden lees ik op een bord. Een hele reeks van kleine tot grotere vennen met veel riet er omheen.
Kijk ik naar links dan zie ik in de verte de kerk van Thorn liggen.
Kijk ik naar rechts dan zie ik de kerk van Kessenich.
Ik steek een van de plassen over en vind zelfs een heuse vogelkijkhut. En dat is leuk want die mis ik veel te vaak op plekken waar ze best wel een plaats verdienen.
Momenteel weinig watervogels te zien. Ik vervolg mijn weg richting Thorn over een smalle en nogal natte landstrook tussen twee Maasplassen.
Wanneer ik aan de rechterzijde de dijk op klim word ik aangenaam verrast met wat ik te zien krijg. Ik ben al vaak hier in de buurt geweest met onze boot maar nog nooit helemaal tot hier, niet raar want het ligt om een “hoekkie” 🙂
Allemaal kleine polletjes in ondiep water, een ideaal broedgebied lijkt me, dus zeker de moeite waard om in het voorjaar nog eens terug komen.
Ook nu zijn er honderden vogels aanwezig. Aalscholvers, eenden en ganzen.
Tot zover de dijk aan mijn rechterzijde. Aan de linkerzijde van deze landstrook ligt een grote plas waar we wél al vaker gevaren hebben genaamd De Grote Hegge. Nu niet klimmen maar juist een stukje naar beneden lopen.
Vanaf hier; een welbekend uitzicht, de koeltorens van de werkloze elektriciteitscentrale van Maasbracht.
Ik loop nog een klein eindje verder (moet tenslotte dezelfde weg terug) en ga dan eventjes zitten genieten in de spaarzame zon van vandaag op een perfect bankje.
Er staan hier enorm veel besdragende struiken en bomen en daarin zitten vele vogels. Kramsvogels en Koperwieken zie je overal weg vluchten wanneer ik voorbij gelopen kom. Ondertussen wordt het vlug kouder en de zon laat zich steeds minder vaak zien. Tijd om rechtsomkeert te maken.
Met de kerk van Kessenich in zicht ben ik bijna weer bij de auto.
Het was een dag met best wel aardig weer en hoewel een beetje koud ben ik blij dat ik dit gebied verkend heb. In het voorjaar een prima plek om vogels te gaan kijken en in de zomer misschien wel hele leuke insecten, wie weet! Zeer aanbevelenswaardig in elk geval !
Bedankt voor het kijken en tot ziens!
*******
Tijdgebrek en griep … Dat heeft het bloggen een beetje doen versloffen. Heel veel wandelingen heb ik niet gemaakt maar toch genoeg beeldmateriaal om een Limburgse herfstimpressie ten toon te stellen.
Mijn wandeling gaat langs de Geleenbeek in het natuurgebied ’t Hout in Susteren. De beek loopt deels door bebost gebied en dat zorgt voor mooie spiegelingen. De echte herfstkleurtjes zijn hier echter niet zo opvallend.
Insecten zijn er in deze warme herfst ook nog steeds te vinden. Zo zag ik verscheidene Schietmotten ook wel Kokerjuffers genoemd, en een Purperen Vruchtenschildwants.
Na een tijdje verlaat ik de Geleenbeek en loop ik nog een stukje in wat meer landelijk gebied langs de rand van het bos.
Als ik het hek eenmaal gepasseerd ben kom ik in een gebied waar dan toch weer de herfstkleuren tevoorschijn komen.
Hier kan ik ook eventjes oefenen met mijn nieuwe lens (500 mm.) Een statief vind ik zeer onhandig en ik wil perse leren om uit de hand te kunnen fotograferen. Mijn eerste slachtoffertje is een Goudvink die ongeveer 20 meter bij mij vandaan maar net zichtbaar is tussen alle takken en bladeren. Het was dus echt zoeken naar een gaatje ….
Paddenstoelen heb ik helemaal niet gezien … Hoe vreemd is dat? Die horen toch thuis in een herfstblog maar wat niet is kan ik ook niet tonen. Sorry voor de “paddofreeks”.
Via de Geleenbeek loop ik terug naar de auto en heb ik toch een lekkere wandeling achter de rug.
Bedankt voor het kijken, tot de volgende keer!!
*******
De afgelopen weken heeft onze klimophaag gezorgd voor een laatste nectarshot voor vele insecten en vlinders. De zeldzame Klimopbij was er ook weer, nu al een aantal jaren op rij. Een bij die je vooralsnog alleen in de zuidelijke helft van Nederland aantreft.
In die klimophaag zag ik ook al een tijdje een Gewone Vliegendoder op de loer zitten. Na een tijdje had hij beet en zag ik hem op de straat slepen met een gevangen Groene Vleesvlieg. Af en toe probeerde hij op te vliegen met zijn prooi om die naar zijn hol in de grond te krijgen maar dat lukte niet.
Nog enkele foto’s van andere beestjes in de volgende mozaïek.
Op een goeie dag waren er ook allerlei bijzondere vogeltjes in de tuin. Even een tussenstop voor de trek misschien? Maar liefst 3 Gekraagde Roodstaartjes waren eventjes vliegen uit de lucht aan het plukken voor mijn ogen. En ook een vrouwtje Zwartkop die toch snel op weg moet naar warmere oorden. Door dubbel glas en op afstand niet heel goede foto’s maar wel bijzonder.
Leuk nieuws is dat ons “tuin” IJsvogeltje zich ook weer zeer regelmatig laat zien. Ze heeft onthouden dat er hier flink wat te halen valt en hoewel het nog niet erg koud is komt ze zich toch vast bedienen van een gemakkelijke hap.
Mijn wensenlijstje is weer ietsje korter, daarover de volgende keer meer. Bedankt voor je bezoekje.
*******
Op deze heerlijke nazomerdag waren er heel wat vlinders actief. Natuurlijk wel alleen maar de alom bekende soorten maar dat geeft helemaal niet.
Na een paar koude regenachtige weken was ik al bang dat het niks meer zou worden met de beestjes en daarom ben ik blij dat er toch nog iets te beleven valt met onder andere deze fladderaars.
Dagpauwogen, Icarusblauwtjes en Kleine Vuurvlinders zijn dezer dagen volop van de partij.
De Dagpauwogen zijn het gemakkelijkst op de foto te krijgen. Ik ben er mee begonnen en ga er ook mee eindigen.
Maar …. Er zijn niet alleen veel vlinders actief. Gelukkig heb ik ook nog andere beestjes voor jullie in petto.
Die bewaar ik voor de volgende keer!
Tot dan … 😉
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 