Archive for the ‘geelgors’ Tag
Twee kerstdagen die niemand ooit eerder heeft meegemaakt in Nederland. Vandaag een heerlijke, zonnige en warme dag waarop ik zonder enige verwachting aan de wandel ga langs de Geleenbeek in Nieuwstadt, vlakbij Sittard.
Zonder verwachting zeg ik, maar wat ik allemaal te zien krijg is helemaal buiten verwachting. Het is gewoon lente … Kijk maar.
Een groot veld met Koolzaad, volop in bloei …
En wat fladdert er van bloem naar bloem? Juist…Een vlinder ( Atalanta)
En het Koolzaad is niet het enige bloeiende goed … Er is nog veel meer kleurigs en geurigs aanwezig. Zo zie ik o.a. Bernagie en Knoopkruid (denk ik)…
En nóg veel meer; witte Dovenetel, paarse Dovenetel, Meizoentjes en St.Jacobskruid. Daar geen foto’s van gemaakt maar wel van de aanwezige bloeiende Margrieten, jaja, ook die zijn al van de partij … Inclusief de nodige bezoekers met een wat minder mooie naam; De Strontvlieg.
Naast de Margrietjes staat een bankje waar ik even lekker ga zitten bijkomen van al deze onverwachte toestanden. Mijn uitzicht gaat over een weiland waarin een grote groep schapen loopt te grazen. Ze horen hier niet, raar, de herder die ze hierheen moet hebben gebracht is nergens te bekennen. Totdat de schapen opééns beginnen te rennen.
Twee auto’s stoppen en waarempel, daar is de herder met wat aanhang, gearriveerd in een “dikke bak”. Gelukkig ziet hij er zelf wél nog uit als een herder …
Kijk ik de andere kant op zie ik juist nog een Zilverreiger wegvliegen, tussen de bomen door. Normaal gesproken zou dit een erg mislukte foto zijn maar ik vind hem eigenlijk wel wat hebben en plaats hem daarom toch. Verder vliegt er nog een tjiftjaf op die hier nu ook nog niet thuishoort.
Gekwetter in de lucht dat uiteindelijk landt op een dorre haag, een stelletje Geelgorzen.
Ook naast mijn bankje staat een heel klein paddenstoeltje, geen idee wat het is maar wel één van de weinige die ik gezien heb dit jaar.
Nog even heerlijk nagenietend van de warme zon loop ik richting auto. Een vennetje passerend is er nog iets van de stevige maar warme wind te bespeuren, te zien aan de golfjes van het wateroppervlak.
Langs de Geleenbeek ben ik bijna bij de auto en dan is er toch nog even een domper op deze dag. De boomstronk die hier al jaren lag is weggegraven. Dat betekent dat de kolonie zeldzame Schoorsteenwespen en de bijbehorende zeer zeldzame Goudwesp verdwenen zijn. Die stronk lag helemaal niemand in de weg dus ik begrijp niet waarom die zo nodig weg moest.
Er vlakbij staat dan een ware kerstboom, althans, een boom vol gekleurde ballen … Oh ja, tis kerstmis hè ?
Met een paar Knobbelzwanen op de beek als laatste foto ben ik dan weer aan het einde gekomen van dit wandelavontuur.
Bedankt voor je bezoek en tot ziens !
*******
Gisteren was de zonsopkomst heel erg mooi. Helaas zag ik dat door het raam tijdens mijn werk en daar kon ik dus helemaal niks mee.
Vandaag komt de zon op om 07.48 uur. Ik ben ter plaatse op de Kollenberg om daar getuige van te zijn in de hoop dat het wederom een spectakel zou zijn. Dat is het niet .. Er is geen wolkje aan de lucht vandaar. Wel is er een mooie kring te zien om de zon.
Het brengt een mooie warme gloed over het landschap.
Er is vrijwel meteen veel activiteit te bespeuren. Overal vogels. Opvallend is dat de Kraaien agressief zijn en voortdurend jagen achter Buizerds en Torenvalken.
Dan zie ik opeens Zilverreigers over me heen vliegen, maar liefst zes stuks die even later neerstrijken in een veld ver voor mij.
Na twee uurtjes houd ik het voor gezien hier en ik daal de Kollenberg af naar Watersley waar ik vervolgens wel iets zie in een foto met de zon achter een grote oude boom. Zo gedacht, zo gedaan.
Ook hier vliegen er een paar Buizerds en kleiner grut maar ik neem me voor om nog even naar het dorpje Munstergeleen te rijden om van daaruit naar Puth te lopen. Daar heb ik zo mijn redenen voor maar daarover later meer.
Op weg naar Puth is er best wel het e.e.a. te zien. Bijvoorbeeld een Rietgors, Geelgors en een groep Ringmussen.
Het is hier helemaal geweldig wandelen en inmiddels is de temperatuur erg aangenaam. Echt genieten.
Allemaal heel leuk en aardig maar ik schreef hierboven al dat ik met een speciale reden hier naartoe gekomen ben. En die “reden” heb ik vrijwel meteen in het vizier meteen na aankomst in Munstergeleen. Ik hoef alleen maar een paar zeer oude knotwilgen af te speuren en bij boom nr. 5 is het raak. Daar zit een Steenuiltje lekker te zonnen.
Deze kleine uiltjes vind ik enorm leuk en ik maak er dan ook een hele reeks foto’s van. Het beestje houdt mij ondertussen scherp in de gaten.
Wat mij betreft een heel leuke afsluiter van deze mooie zonnige dag.
*******
Net als vandaag was het gisteren prachtig weer. Hoog tijd om weer eens naar de Kollenberg te gaan.
Startend bij Watersley zag ik allereerst een jagende havik. Een boom vol kneutjes was plotseling doodstil. Toen de havik uit beeld verdween begon ook meteen het gekeuvel weer opnieuw.
Het was hier nog heerlijk rustig, afgezien van alle vogeltjes die je overal hoorde in opperbeste stemming.
Een geelgors deed ook al behoorlijk zijn best om een vrouwtje te imponeren. Zij was niet ver weg … Ik zag haar wegvliegen.
Ik zelf had ook wel zin om te fluiten, genieten was het met dit weer.
Op de Kollenberg zelf was het wat minder leuk …. Druk, druk, druk. Honden renden overal door de velden en mensen waren allen uitgelaten.
Plots vraagt iemand mij, ben jij Sandra? Ja, dat ben ik. Bleek dat deze mensen mijn blog toevallig een week geleden ontdekt hadden. Dat was wel leuk.
Op de Kollenberg deze dag alleen maar een torenvalkje gezien en een flink aantal veldleeuwerikken. En verder nog 2 jagende blauwe kiekendieven.
Nou ja, dat is niet helemaal waar. Er vlogen ook andere grote groepen vogeltjes … Dat kan van alles zijn. Kneutjes of groenlingen of …. zeg het maar.
Ondanks de drukte … Heb ik toch een paar uurtjes genoten.
En dan vind ik in eigen tuin ook nog een eekhoorn. Angstig houdt die zich doodstil, hopend dat ik snel weer vertrek. Dat deed ik dan ook na 1 fotootje.
Geen sneeuw bij ons, maar wel prachtig weer. Een stevige wind, dat wel … maar toch was het aangenaam.
Vandaag ging ik op zoek naar grauwe gorzen vlakbij het dorpje Puth. Maar daar was de carnavalsoptocht bezig, dus ik ging wandelend vanaf de Windraak.
Het was nog een heel eindje naar de plek waar de grauwe gorzen zitten.
Er was nog een vogelaar aanwezig, met telescoop. Door die kijker heb ik de grauwe gorzen heel mooi kunnen zien. Zestien stuks waren het … maar voor mijn camera te ver weg. Bovendien keek ik recht tegen de zon in .. dus liepen we in een grote boog naar opzij voor een beter standpunt. NATUURLIJK vlogen ze allemaal weg … Helaas pindakaas.
De andere vogelaar ging weg en ik bleef nog wat hangen, er zaten namelijk nog heel wat andere vogeltjes.
Die andere vogeltjes bleken rietgorzen te zijn. Het waren er twaalf.
Ik ben een kwartiertje blijven hangen maar de grauwe gorzen kwamen niet terug … tijd om mijn wandeling voort te zetten.
Er waren flink wat vogeltjes hier … vinken, putters en geelgorzen.
Ik loop nog een klein stukje verder .. en maak nog wat landschapsfoto’s.
Ik nader weer een groepje bomen zoals je hierboven ziet en ook daar zitten een dertigtal geelgorzen.
Na al die gorzen loop ik dezelfde weg terug om te zien of de grauwe nog terug zijn gekomen … Helaas, nee dus.
De zon begint te zakken .. en ik loop richting auto wat nog ongeveer drie kwartier lopen is.
En met een foto van de warme gloed van de lage zon ben ik weer aan het eind gekomen van een lekkere middagwandeling.
Welkom op Sandra's FOTOblog 