Archief voor de ‘winter’ Categorie
*
Naast de 2 eekhoorntjes heeft nog iemand ontdekt dat er hier veel te halen valt….
*

*
Een Vlaamse Gaai heeft het gemunt op de pinda netjes….
*
*
In 2 dagen was het netje leeg….
Maar ja, ook Gaaien willen klaarblijkelijk graaien…..
*
*******
*
De eerste wandeling in het nieuwe jaar vindt plaats in een natuurgebied genaamd Koningssteen in Thorn (L). Het weer is goed, het zonnetje schijnt en het vriest nog lichtjes.
*

*
Het broedgebied met de vele polletjes in het water is nu verlaten en grotendeels dichtgevroren. Alleen een stelletje Knobbelzwanen fladdert er in de rondte.
*

*
Deze overvliegende zwaan is duidelijk nog niet helemaal volwassen.
*

*
Het gebied Koningssteen (lichtblauw omrand op de google-earth foto) is normaal gesproken nogal modderig maar nu is alles bevroren en goed te belopen.
*
*
De smalle landstrook is van voor tot achter begroeid met heel veel bessendragende bomen en Rozenbottelstruiken. Elke winter verblijven hier dan ook honderden Kramsvogels en Koperwieken.
*
*
Het zijn schuwe vogels en met hun typische krassende geluid vliegen ze steeds massaal over me heen telkens als ze mensen horen of zien.
Mijn rustplekje van vorig jaar blijkt nog steeds intact te zijn en ik ga er eventjes zitten genieten. Een IJsvogeltje is al meerdere malen voorbij gevlogen maar die gaat helaas niet zitten.
*
*
Alleen Kuifeendjes zijn er in de verte te zien.
*

*
Mijn oog valt op een paar groepjes paddenstoelen, die kan ik nog eventjes meepikken voordat ik verder wandel.
*
*
Uiteindelijk bij het vennetje (zie google-earth foto) zie ik een waar slagveld van gevelde bomen. Hier is een hele beverfamilie aan de gang geweest.
*
*
Rondom het hele ven is werkelijk zowat elke boom neergehaald, wat een ravage …
*
*
Inmiddels is de zon weg, begint het koud te waaien en grauw en donker te worden. Tijd om terug naar de auto te lopen.
De Konikpaarden dapper trotserend komt mijn nieuwjaarswandeling aan zijn eind.
*

*
*******
*

*
Vanochtend was alles wit, niet van sneeuw maar van ijs. Met het zonnetje erbij een uitstekend moment om een lange wandeling te gaan maken in De Doort, bij het Limburgse Echt.
*

*

*
Er staat wel een fris windje maar ik ben warm gekleed en heb nergens last van. Het wordt zelfs een 4 uur durende wandeling wat zelfs voor mij aan de lange kant is. Opeens is alles mooi, zelfs prikkeldraad is op deze dag bijzonder …
*
*
*
Tijd om het open landschap te verlaten en het bos in te gaan.
*

*
Daar is het niet zo wit maar daar zijn weer andere mooie dingen te zien.
*
*
Maar niet alleen paddenstoelen, ook een omgevallen boom kan erg mooi zijn. Zoals deze die nog hier en daar een beetje schors heeft dat lijkt op een soort van bondage.
*

*

*
Een mooi rustplekje ook, lekker even zitten in het zonnetje …. Om vervolgens naar de vennen in De Doort te gaan. Geen spiegelende Doort deze keer 🙂 maar bedekt met ijs.
*
*
Op een enkel zonnig plekje beginnen de mosjes te ontdooien hier in het bos.
*
*
En een klein strookje water is ook ontdooid waar de Meerkoeten dan ook dankbaar gebruik van maken.
*

*
En dan rest me alleen nog een eindje lopen langs de beek genaamd Middelsgraaf terug naar de auto.
*

*
Het einde van een schitterende dag.
Bedankt voor je bezoek en tot de volgende keer !
*
*******
Het vorige weekend, toen het stralend weer was, had ik griep. Toen hoopte ik nog dat dit weekend me een mooie wandeling zou beloven … maar helaas. Het sneeuwt, het is grijs, winderig en heel koud. Het begint zo langzamerhand een saai riedeltje te worden.
Toch wilde ik even een frisse neus halen zonder ver of lang weg te gaan. Een rondje stadspark Sittard leek een goede optie.

De sneeuw die valt is zogenaamde motsneeuw. Ook al valt die al de hele dag … echt een dikke laag wordt het niet.

Dit sluisje is een monument. Volgens de literatuur over “de stenen sluis” was deze in het jaar 1752 al bouwvallig. Hoe oud die daadwerkelijk is kon ik niet vinden.

Er wordt hier vrijwel dagelijks een ijsvogel gespot. Uiteraard nu niet …

Er zijn sowieso weinig vogels te zien. Alleen een boel eenden die zitten te verkleumen.

En een waterhoentje maakt zich snel uit de weg …


Ik loop over het stenen sluisje heen. Dat is voorzichtig lopen want het is spiegelglad.

Op de vijver ligt in een hoekje nog wat besneeuwd ijs waar een boel kokmeeuwen op het randje zitten.

Sommigen beginnen al hun zomer kleed te ontwikkelen …

En deze eenzame zilvermeeuw is de enige in zijn soort op de parkvijver … al de halve winter.

Dan opeens toch wat kleur … een gele kornoelje die in bloei staat.

Hoog tijd om richting auto te lopen … brrr. het is echt niet aangenaam wandelweer.
Over de brug naar de watermolen (jullie inmiddels bekend)


Het was een korte wandeling die onverwacht toch nog veel foto’s opgeleverd heeft.

Die frisse neus halen is in elk geval gelukt …
Terwijl de oehoe in de Achterhoek zondagavond haar eerste ei gelegd heeft (www.volgdeoehoe.nl) vroor het flink hier in het zuiden. Alles was ijzig wit in de tuin toen ik vanochtend wakker werd.


Het is echter maar van korte duur want het is prachtig weer. De zon laat de mooie kristallen smelten in een mum van tijd. Voor dus mosplukje was ik net te laat om het nog in bevroren toestand te fotograferen.

De vogeltjes zitten boven mij ongeduldig te wachten tot ik eindelijk die pindakaas eens ga aanvullen …

Dat dus maar eerst even in orde gemaakt. Pindakaas gemengd met havermout en deze keer ook zonnebloempitten.

Een bijzondere pindakaas eter is het volgende vogeltje. Dit vrouwtje zwartkop hoort hier helemaal nog niet te zijn.

Normaal gaan zwartkopjes in het najaar weg en komen in het voorjaar pas weer terug … Ik denk echter dat dit vrouwtje helemaal niet weggeweest is. In november heb ik haar nog gezien en een paar weken geleden had ze net een bad genomen zoals te zien is in het onderste deel van de foto.
Dit weekend kon ik geen mooie wandeling gaan maken … ik was flink grieperig namelijk. Vandaag ben ik weer wat fitter, maar ja … moet dan ook weer gaan werken. Hopelijk volgend weekend een mooi uitstapje.