Afgelopen zaterdag, 13 juli, ben ik na een paar jaar weer eens naar de heide geweest in Brunssum. Hartje zomer was ik er nog nooit geweest, en ik was dan ook benieuwd naar de beestjes die ik er zou treffen.
En dat viel bepaald niet tegen. Allereerst trof ik juffertjes aan die er in mijn ogen heel vreemd uitzagen qua kleurcombinatie.
Zou het soms een soort pantserjuffer zijn? … Dat blinkend groen doet dat wel vermoeden, maar pantserjuffers hebben toch geen rood? Op waarneming.nl waren ze er al snel uit .. Doodgewone koraaljuffers. Huh? Blijkbaar zien die er zo uit als ze nog niet zijn uit gekleurd.
Het moerassig veld waar ik ze zag wemelde van allerlei vliegende en springende schepseltjes. Een plekje waar normaal geen mensen komen want inmiddels weten jullie wel, ik blijf niet netjes op de paden.
Ik zag bijvoorbeeld ook een gouden sprinkhaan. Nu komen die in Limburg wel wat meer voor dan in de rest van het land, maar toch leuk want het was ook alweer twee zomers geleden dat ik er eentje zag.
Zeer opvallend waren de vrouwtjes blauwe breedscheenjuffers. Makkelijk te herkennen aangezien ze helemaal wit zijn.
Bij mijn vorige wandeling nog een nieuwe soort voor mij, en nu meteen wéér raak.
De aantallen vlindersoorten viel wat tegen. Buiten wat boomblauwtjes en zandoogjes vlogen er voornamelijk grote dikkopjes rond. Helemaal niet erg, want ik vind dikkopjes heel leuk om te zien.
Maar, ik was pas net aan mijn wandeling begonnen … Toch maar weer het pad opzoeken, anders kom ik niet ver.
Na een stukje gelopen te hebben kwam ik bij een kleine poel … Normaal veel groter, maar de droogte heeft hier al zijn werk gedaan. Sjonge wat is het heet. Ik was toch niet de enige wandelaar …
Hier waren weer heel andere libellen van de partij. Een aantal bloedrode heidelibellen, zowel mannetjes als vrouwtjes.
De mannen mooi rood en ook nog eens rode blosjes op zijn snuit.
En ook hier vliegen er vele grote dikkopjes af en aan, verzot op de distelbloemen.
Erg veel andere bloemen waren er ook niet, de heide staat niet in bloei. Erg kleurig was het dan ook niet …
Veel te warm ook om lang te lopen. Door het rulle zand ploeteren is behoorlijk uitputtend. Ik korte de route dan ook behoorlijk in door maar meteen richting rode beek te lopen. En dat was een goede keuze.
Wel moest ik opletten om de zonnedauw niet te vertrappen … want dat groeit er veelvuldig.
Gelukkig zag ik een mooi zitplekje in de schaduw langs het water. Een boomstam met vlakbij een heleboel (niet te tellen) oeverlibellen. Nee, niet de gewone, maar enkel beekoeverlibellen.
Vreemd genoeg waren er alleen mannetjes. Tijdens de hele wandeling heb ik maar twee vrouwtjes gezien. En die wilden niet op de foto.
Aan mijn kant van de rode beek was het heerlijk toeven. Ik ben er een klein half uur blijven uitpuffen.
Aan de overkant was het druk. Hele gezinnen die met hond en klein grut aan het plonsen waren in de beek. Ik heb geprobeerd de beek te fotograferen zonder mensen erop.
Het was weer mooi geweest voor deze dag … moe van de hitte ging ik naar huis met een mooie libellenopbrengst.
Welkom op Sandra's FOTOblog 