Afgelopen zondag was het prachtig weer nadat de mist eenmaal weg was. Dan gaan er heel veel mensen aan de wandel leert de ervaring. Daarom even op google earth een plekje in de buurt opgezocht waar het wellicht wat minder druk zou zijn. En dat werd Susterseel, net over de grens hier, in Duitsland.
Een heel goede gok, want het was er stil en verlaten. Je hoorde alleen de vogels en het ritselen van de vallende blaadjes.
Ik had ook gezien dat een stukje van de weg vandaan een klein ven moest liggen … via een heel klein paadje door de wildernis, was dat vennetje zo gevonden.
Het was hier warm en windvrij … er waren nog talloze insecten aktief. Naar schatting een stuk of 30 bruinrode en steenrode heidelibellen. 3 Glazenmakers en nog een bups houtpantserjuffers. En al die libellen waren nog in de paarsfeer.
Houtpantserjuffers leggen hun eitjes in hout. Takken die boven het water hangen, zodat de larfjes zichzelf in het water kunnen laten vallen.
Over aroma gesproken … herfstgeuren zijn heerlijk om te ruiken, maar hier bij dit vennetje hing toch wel een kwalijk luchtje. Dat bleken honingzwammen te zijn, die al in een vergankelijk stadium waren. Heel vies.
Gelukkig was dat niet de enige paddenstoelensoort rond het vennetje.
Op naar een stuk bos waar ik wel al eens eerder geweest ben. Een bos dat heel moerassig is normaal gesproken, maar nu was het gek genoeg relatief droog.
Veel vogels te horen hier, maar zien … ho maar.
Ook hier veel soorten paddenstoelen, die iemand op waarneming.nl voor mij benoemd heeft. Ik zelf weet er namelijk niks van af.
En nog meer paddenstoelen …..
Al met al een fikse wandeling. Maar toen ….
Kwam er een olifant met een lange snuit
En die blies het hele verhaaltje uit.
Welkom op Sandra's FOTOblog 