*
*
Roofvliegen, dat zijn pas echte krachtpatsers, gespierd borststuk, stevige poten … Maar deze Gele Hommelroofvlieg slaat werkelijk alles. Op vakantie bij ons huis in Duitsland tref ik deze enorme vlieg van wel 3 cm die een en al kracht uit straalt, heel gevaarlijk oogt, en dat ook is voor andere insecten ….. (click to enlarge )
*
Ondanks dat ik déze roofvlieg nog nooit gezien heb is het toch een algemeen voorkomende vlieg. Een andere roofvlieg heb ik al eens eerder laten zien, ook al zo’n krachtpatser waar ik schitterende foto’s van kon schieten. Nog eens terugkijken? klik dan hier.
*
Dit is niet het enige monster dat ik afgelopen week getroffen heb …. Na jaren ben ik nog eens een Eikenbladspin hier tegen gekomen. Deze spin is zeer zeldzaam in heel Europa maar het plekje waar ik haar zag (tis een vrouwtje) is hooguit 20 meter van de plek van een jaar of 6 geleden hier in de Vulkaaneifel…..
*
*
Iets groter dan een flinke kruisspin hangt dit zomaar tussen de grasstengels. Zo laag boven de grond dat het moeilijk is haar te fotograferen. Een jaar of 6 geleden was dit veel gemakkelijker, toen hing ze een stuk hoger. Hieronder dan ook nog twee foto’s van destijds.
*
*
Gruwelijk maar mooi …. Toch ?!!
Bedankt voor je bezoek 😉
*
*******
Afgelopen weekend zijn we weer naar Rockeskyll (bij Gerolstein) in de Vulkaaneifel gereden, het was immers prachtig weer.
En het was niet voor niets … Meteen bij aankomst zag ik de eerste Rode Wouwen cirkelen op de thermiek, hoog boven ons huis.
Alle foto’s kun je groter bekijken door erop te klikken, ook de foto’s in de cirkels.
Na dit veelbelovende eerste avontuur ben ik aan de wandel gegaan. Het was een hele tijd geleden dat ik bij het riviertje de Kyll geweest was dus daar wil ik naar toe.
Het is er ten opzichte van vorig jaar zomer flink dichtgegroeid. Tot sommige plekken kan ik bijna niet meer doordringen door het hoge riet en andere planten. Het lukt me toch om bij de rivier te komen en daar kan ik lekker in de schaduw gaan zitten afwachten wat er aan me voorbij gaat komen.
De witte glinsterende plekken in het water zijn heel veel kleine witte bloemetjes.
En op deze plek wemelt het van de Bosbeekjuffers. In Nederland zien we vrijwel alleen maar Weidebeekjuffers en die zie je hier helemaal niet. Het verschil zit hem in de donkere vleugels. Bij de Bosbeekjuffer zijn ze helemaal gekleurd en bij de Weidebeekjuffers zit er op het eind van de vleugel nog een transparant gedeelte. De vrouwtjes zijn bij de Bosbeekjuffer goudbruin en bij de Weidebeekjuffer groen.
Ze zijn maar druk. Vliegen razendsnel over het water en hier in de schaduw kan ik ze maar niet mooi fotograferen. Dan zie ik een stelletje dat druk is met elkaar en die willen daarom wel even stilzitten. Maar dan wel op een onmogelijke plek waar ik bijna niet kan staan. Daarom niet helemaal een zuivere foto.
Na een tijdje besluit ik eens een stukje verderop te gaan kijken. Ik loop door het struikgewas en moerassige bodem en dan wordt de begroeiing opeens minder. Alles laag bij de grond, ha, dat loopt een stuk gemakkelijker. Hier groeit er overal klaver en er vliegen heel veel Klaverblauwtjes. Dat zijn toch wel héle kleine vlindertjes. Ik heb er helaas geen mooie foto’s van kunnen maken.
Opeens landt er een groot beest op mijn broek. Een enorme vlieg die er niet uitziet als een vlieg. Het is een Gele Hommelroofvlieg.
En even later zie ik nog wat moois. Een vrouwelijke Zuidelijke Oeverlibel.
Geen mannetjes te bekennen, dat was vorig jaar wel even anders.
Ik ga weer naar de rivier en zoek wederom een schaduwrijk plekje op. Mocht het in Nederland 30 graden zijn … Hier is het maar liefst 36 graden. Niet echt een aanrader dus om in die hete zon te blijven lopen.
Over een paar grote stenen klauter ik naar beneden en dan zie ik in een ooghoek iets bewegen. Hè, een Waterspreeuw !!….
Nu durf ik me niet meer te bewegen want dan vliegt hij gegarandeerd weg …. Hoe ongemakkelijk ik hier ook sta, ik schiet een paar foto’s die niet optimaal zijn maar beter dan niets.
Ondertussen ben ik toch heel blij gestemd met zo’n onverwachte ontmoeting.
Ik begin aan de terugweg en zet dan nog een Metaalvlinder op de foto … Volgens mij is deze al een beetje aan het eind van zijn Latijn want hij is een beetje vaal.
Zo, dat was weer genieten, ondanks de hitte. Een zeldzame Zuidelijke Oeverlibel en een Waterspreeuw in dezelfde twee uurtjes. Was dat maar altijd het geval 🙂
# # # # #
Welkom op Sandra's FOTOblog 