Archive for the ‘grote gele kwikstaart’ Tag
*
Het beloofde vandaag niet veel te worden met vogeltjes tellen tijdens dit weekend van de Nationale tuinvogeltelling. Donker grauwgrijs weer en heel af en toe een vogeltje dat eens komt kijken … Maar rond het middaguur veranderde opeens alles.
De “normale” tuinvogels komen veelal voorbij zij het in kleine aantallen, veel minder dan voorgaande jaren. Man en vrouw merel, twee koolmezen en een pimpelmees, een gaai, twee houtduiven, twee heggenmussen, een roodborstje en de ijsvogel.
*

*
Gisteren nog een grote bonte specht gezien maar die telt vandaag niet mee in het rijtje …
*

*
De aantallen laten te wensen over maar op een moment dat ik denk twee koolmezen te zien klopt er met eentje iets niet … Geen stropdas, beetje fletse kleur. Hé, een zwarte mees! Die zie ik normaal nooit in onze tuin. En meteen daarna nog iets spectaculairders. Terwijl net het zonnetje tevoorschijn komt landt er opeens een grote gele kwikstaart langs de vijver.
*
*
*
En zo is het onverwacht toch nog een heel bijzonder tellijstje geworden.
Groetjes Sandra
*
*******
Wat een prachtig weer de afgelopen dagen. Dan moet je toch wel tijd vrij maken om de natuur in te trekken. De wereld ziet er natuurlijk meteen een stuk aantrekkelijker uit als de zon schijnt.
*
*
Het gebiedje heet Körbusch en hoort bij de gemeente Susteren. Het is vooral landbouwgebied met op veel plekken kleine stukjes bos. Een koppeltje Pimpelmezen is hier druk bezig met het maken van een nestplek. Een spleet in een boomstam is blijkbaar geschikt genoeg bevonden en de meesjes komen steeds maar weer met een stukje hout naar buiten.
*
*
In het bosje rechts hoor ik steeds de roep van een Groene Specht. Een klein zoektochtje en de vogel is zo gevonden.
*
*
Tot zo ver al flink genieten tijdens deze wandeling maar, het wordt nog veel leuker …
Wanneer ik een bloeiende Sleedoorn aantref wemelt het werkelijk van de vlinders en de vele bijen en zweefvliegen. En plots zie ik eindelijk ook weer mijn favoriete vlieg, de Wolzwever. Ik zie er steeds meer maar ze zijn zo alert…. al bij de minste beweging gaan ze er vandoor. Toch lukt het uiteindelijk om wat foto’s te maken.
*
*
Voor mij is de lente nu echt van start gegaan. Nog een “lente beestje”vliegt aan me voorbij, een Oranjetipje. Deze vlinder gaat helaas nergens zitten.
Maar de vele Gehakkelde Aurelia’s en Dagpauwogen maken het me een stuk gemakkelijker en gaan ongestoord door met nectar drinken als ik ze fotografeer.
*
*
Als ik dan aan het eind van de wandeling ook nog een Grote Gele Kwikstaart zie, is dit zeker weer een zeer geslaagd dagje geweest.
*

*
Bedankt alweer voor je bezoekje !!!
*
*******
*

*
Uitzonderlijk bezoek in onze tuin deze zondag. Twee Grote Gele Kwikstaarten foerageren langs de vijvers en de zwembadvijver.
*
*
Normaal gesproken houden deze vogels zich op langs snel stromend water waar ze allerlei waterdiertjes vangen.
Stil zitten doen ze echter niet … Hun staart wipt voortdurend op en neer zoals alle Kwikstaartjes dat doen.
*

Men had ze beter Wipstaartjes kunnen noemen 🙂
*
En niet alleen ik keek vreemd op….
*
*
Een leuke treffer op een verder mistige zondag…
*
*******
De afgelopen weken heb ik ook nog e.e.a. aan vogelgrut op de foto gezet. ’s Ochtends voor het werk zag ik wel eens iets aan de pinda’s hangen of wachtend op brood in een boom zitten. Een vaste tuingast inmiddels is de gaai


Normaal zijn er in de winter veel kepen en groenlingen in de tuin te zien. Dit jaar niet … geen enkele keep, het was niet koud genoeg blijkbaar. Groenlingen zijn er veel in de velden maar niet in de tuin. Pas toen het ging vriezen en sneeuwen kwamen er slechts 4 stuks naar mijn tuin. En ze zijn er nu nog steeds.
Hier 2 vrouwtjes

Een mannetje groenling samen met een roodborstje

Ik kwam er vorige week achter dat we 2 roodborstjes hebben in de tuin. Het paadje over de vijvers is de grens tussen zijtuin en achtertuin en ook de grens tussen hun territoriums vermoed ik.

Een fotogeniek vogeltje

Toen ik bij de bevroren watermolen stond laatst, viel er plots een grote gele kwikstaart uit de lucht …

En tot slot, waar we geen gebrek aan hebben, een heggenmus. Een mus die prachtig kan zingen … nog even en dan krijgt dit beestje weer het voorjaar in zijn bolletje.

Het ijsvogeltje heb ik al een tijd niet meer in de tuin gezien … maar wie weet, als straks alle ijs weg is.