Misschien hebben jullie het gemerkt, de afgelopen weken was ik afwezig hier op wordpress.
Eerst was ik een tijdje naar Duitsland, naar de vulkaaneifel. Daarna had ik een vervelende week op mijn werk. Een week vol onzekerheid en spanning.
Niet alleen in Duitsland hadden we zwaar weer.
Het gaat al een tijdje erg slecht met het bedrijf waar ik werk, en deze week liep alles stuk wat men probeerde om de boel weer op gang te krijgen. Waarschijnlijk gaat het niet erg lang meer duren voordat de deuren gesloten worden.
Terug naar de vulkaaneifel. Dankzij het weer, en het feit dat de natuur er nog lang niet zo ver was als hier, heb ik ook niet veel bijzondere plaatjes kunnen schieten. Om het huis zaten wel de nodige roodstaartjes.
Vlindersoorten waren er heel erg weinig ten opzichte van vorig jaar om deze tijd. Maar net als hier bloeiden er flink veel pinksterbloemen, wat weer een garantie is om oranjetipjes te zien.
Het lukte niet om de vlinders met open vleugels op de foto te krijgen, hoewel ik zeker een half uur achter ze aan gelopen ben om het te proberen.
Een grote vos had ik nog niet in mijn collectie. Dit exemplaar is duidelijk een overwinteraar want er is niet veel fraais meer van over. Maar toch … de eerste grote vos die ik ooit gezien heb. Het duidelijkste verschil met de kleine vos is … de grote heeft vier zwarte vlekjes op de voorvleugel, de kleine maar drie.
Een mooi rupsje trok nog even mijn aandacht. Hoewel de kleur wat afwijkt is het toch de rups van de grote beer.
Erg veel meer was er niet, of heb ik niet op de foto …