Archive for the ‘merel’ Tag
De zon bleef achterwege vandaag, de beestjes ook. Vreemd genoeg, want de temperatuur was wel aangenaam. Toch was er bijna geen beestje te vinden. Daarom gewoon wat tuinfoto’s
Er zijn wel heel wat vogelnestjes dit jaar…Koolmezen broeden in dit kastje, er zijn 2 Merelnesten, een Eksternest, een Zwartkopjesnest en Pimpelmezen in het andere nestkastje dat aan het tuinhuis hangt.
De Pimpelmeesjes hebben al jongen want bij het naar buiten vliegen had deze al een poepje om op te ruimen.
Het sneeuwt momenteel pluisjes van de katjesbomen … elk jaar weer een ergernis.
Ah, toch een beestje. Een Vuurjuffer, vers van de pers….nog niet op kleur. Eigenlijk is ze zo mooier dan wanneer ze wel op kleur is.
De Laurier staat in bloei en ook de Climatus heeft al een paar bloemen.
Hoe dit blog anders zou moeten heten weet ik niet. Ik heb wel een paar foto’s gemaakt de afgelopen 2 weken maar er zit niet echt een verhaal in.
Het zijn vooral nog de tuinvogeltjes die wat leven in de brouwerij brengen.
Sja, het is maar een pimpelmees maar ik geniet nog steeds van de zoomkracht van mijn Nikon waarmee de resultaten toch heel wat beter zijn,
Ook de macrofunctie is een heel verschil … met deze camera kun je heel dichtbij maar het is helemaal niet nodig. Op 10 cm afstand is het resultaat nog heel goed.
Nadeeltje … zo dicht bij de grond kijkend zie ik ook al overal onkruid opkomen 😦
Vandaag dan nog even naar de Kollenberg in de hoop nog Blauwe kiekendieven te zien. Maar dat kan ik nu vergeten, alles was omgeploegd en gemaaid.
Dan nog even een tussenstop bij het park. Eerst zag ik een Sijsje…hoewel niet al te gunstig in beeld.
En even later …. jaaa, hij leeft nog.
Na 2 jaar zie ik het leucistische mereltje weer, op nagenoeg dezelfde plek.
Zo te zien mist hij inmiddels een paar tenen maar verder ziet hij er nog goed uit.
Het beestje is helemaal niet bang en kwam zelfs dichterbij mij. Volgende keer eens wat brood meenemen, wie weet.
Het is geen ziekte, maar een afwijking. Het is ook geen albino, albino’s zijn geheel wit met rode ogen.
Vogels met leucisme kunnen net zo oud worden als hun soortgenoten het is alleen wel zo dat ze meer opvallen en daarom sneller als prooi dienen.
De meest voorkomende erfelijke kleurafwijking bij vogels is leucisme.
Bij leucisme vindt er een ‘storing’ plaats in de overdracht van de melaninepigmenten naar de veercellen. Bij een leucistisch dier wordt dan ook normaal melanine geproduceerd in de basiskleurcellen en deze basiskleurcellen veranderen dan ook gewoon in kleurcellen. Het komt echter niet tot het afzetten van melanine in de veercellen met als gevolg kleurloze (witte) veren.
Dit verschijnsel kan zich beperken tot slechts enkele plaatsen, maar is ook over het hele lichaam mogelijk.
Een belangrijk kenmerk bij leucistisch wit is, dat elke veer of geheel gekleurd of geheel wit is. Half om half veren duiden meestal op een slechte conditie van de vogel tijdens de veergroei of een te éénzijdig voedingspatroon.
Een paar dagen geleden vroeg ik het me nog af …. hebben vogels geen last van koude pootjes?
Nu kreeg ik de nieuwsbrief van de vogelbescherming en daarin staat precies deze vraag … toevallig.
Hier het antwoord van de Vogelbescherming
Krijgen vogels geen koude voeten in de winter?
Vogels hebben een mechanisme om de temperatuur in hun poten zo te regelen, dat deze een paar graden boven de omgevingstemperatuur blijft. Daarmee houden ze net voldoende warmte vast om de poten voor vastvriezen te behoeden.
Vogels hebben geen zweetklieren maar reguleren hun lichaamswarmte vooral via de mondholte en de onbevederde lichaamsdelen, zoals de pootjes. In de winter wordt een te groot warmteverlies door de pootjes voorkomen door een tegenstroomprincipe, dat zo vernuftig is dat het vanouds rete mirabilis (wondernet) wordt genoemd. Het warme slagaderlijke bloed dat vanuit het lichaam komt, stroomt in de poten zeer dicht langs het koude aderlijke bloed dat op de terugweg is naar het hart.
De warme bloedstroom kan zo zijn warmte efficiënt afstaan aan de terugkerende ader. Het slagaderlijke bloed raakt daarmee al een deel van zijn warmte kwijt voordat het bloed verder de poten instroomt en in contact komt met de koude buitenlucht. Op die manier blijft veel warmte voor het lichaam behouden.
In de winter ligt de terugkerende ader in de kern van de poot, zodat weinig warmte verloren gaat. In de zomer verplaatst deze ader zich naar de huid van de poot, zodat het bloed gemakkelijk de overtollige warmte kwijtraakt.
Het warmte verlies wordt in de winter nog verder beperkt doordat de bloedvaatjes dicht bij de naakte huid zich vernauwen. Op die manier blijft veel warmte voor het lichaam behouden.
Toch lopen vogels, zoals eenden en meeuwen, wel degelijk kans vast te vriezen wanneer ze langdurig stilstaan op het ijs. Meestal gaan de vogels op hun buik liggen en trekken vervolgens de poten op, tussen de buikveren.
Het bevederde lichaam is namelijk beter geïsoleerd dan de poten. Op de plaats waar de spieren beginnen, vlak boven het loopbeen, beginnen ook de veren. De naakte vogelpoten bevatten geen spieren, alleen pezen. Daarom is er weinig energie nodig in de poot. Als het koud is, kan de bloedtoevoer daarom beperkt blijven tot wat nodig is voor vervanging en aangroei van huid en nagels. Onder extreem koude omstandigheden trekken de bloedvatwanden zich samen zodat een minimum aan bloed door de poot stroomt, juist genoeg om niet af te sterven en niet te snel vast te vriezen aan de ijsvloer.
Welkom op Sandra's FOTOblog 