Gisteren ging ik naar de Kollenberg te Sittard om de “altijd” aanwezige Blauwe Kiekendieven te zien.
Altijd tussen aanhalingstekens want ik bedoel daarmee, in deze tijd van het jaar. MAAR
gisteren waren ze er uiteraard niet, ik heb de laatste tijd veel pech met het vinden van roofvogels terwijl ik signalen krijg dat ze er zijn van vogelkenners. Na drie kwartier zonder succes gewacht te hebben ging ik maar weer op weg terug en zag ik toch nog iets leuks.
Een Woelmuis of Aardmuis (daar ben ik nog niet uit) zat te knabbelen op verse grassprietjes die hier en daar beginnen te groeien en trok zich helemaal niks aan van mij. Het beestje kende geen angst.
Er kwamen nog wandelaars met kinderen bij me staan uit nieuwsgierigheid wat ik daar zag. Het maakte niet uit, 3 van deze muizen doof en blind voor gevaar. Ik stond op 1.5 meter van ze af.
Eigenlijk lijken ze niet op de Rosse Woelmuis, meer op de Noordse maar die komt alleen in de westelijke helft van Nederland voor en niet in Limburg. De holletjes en doorgangen van dor riet wijzen eigenlijk naar de Aardmuis maar die is normaal veel donkerder van kleur. Ik ben benieuwd waar waarneming.nl mee gaat komen.
Genoeg gemuisd …. terug naar de auto, inmiddels begint de lucht ook wat te betrekken en wellicht kan ik nog even langs de uilen rijden. Dat is immers in dezelfde wijk.
In de verte bij het witte huis staat mijn auto geparkeerd. Toch zonde van de Kiekendieven dus voordat ik terugloop kijk ik nog 1 keertje om. Jaaa, daar zweeft 1 Kiek over het veld …. ik ga in snelle looppas terug naar de plek waar ik al eerder stond hopend dat ik nog op tijd ben.
Helaas, zij (het is een vrouwtje) blijft op grote afstand jagen … ze komt niet dichterbij want ze ziet blijkbaar daar haar kostje rennen. Geen goeie foto’s. De afstand is zeker 100 meter als het niet meer is.
Op naar de uilen, hopend op een beter resultaat … maar ook daar geen geluk. Geen uil meer te zien.
Dus, deze keer was ik blij met een MUIS
Welkom op Sandra's FOTOblog 