Archief voor februari 2011
Al 2 dagen prachtig weer en ben dan druk in de weer om alvast wat tuinwerk te doen. Wat gedaan is is gedaan. In de 5 vijvers in onze tuin liggen behoorlijk wat bladeren en afgestorven planten, leliebladeren e.d. En met het schepnet haal je allerlei levend grut eruit. Libellenlarven en andere beestjes gooi ik zoveel mogelijk terug in het water.
Zeer regelmatig heb ik ook een Kleine Watersalamander in het net.
Het is goed opletten want ze zijn nog niet erg beweeglijk. Het water is nog erg koud. Maar zelfs als ik er een over het hoofd zou zien (wat niet gebeurd) is dat nog niet zo’n probleem want ze kunnen ook buiten het water leven. Ze zitten ook vaak onder een steen.
Vreemd is wel dat ik alleen maar mannetjes vind. Deze is zelf weer terug het water in gewipt.
Een tijdje later zie ik onder water nog een mannetje … onbeweeglijk en vasthoudend aan een blaadje.
Nog even en dan gaan ze de vrouwtjes het hof maken wat een leuk schouwspel is. De kleuren in zijn staart zijn dan veel feller. Dit mannetje heeft een mooie tekening vind ik … veel mooier dan die in mijn netje. Zou deze soms ouder zijn? Of juist jonger … ik heb geen idee.
Gisteren ging ik naar de Kollenberg te Sittard om de “altijd” aanwezige Blauwe Kiekendieven te zien.
Altijd tussen aanhalingstekens want ik bedoel daarmee, in deze tijd van het jaar. MAAR
gisteren waren ze er uiteraard niet, ik heb de laatste tijd veel pech met het vinden van roofvogels terwijl ik signalen krijg dat ze er zijn van vogelkenners. Na drie kwartier zonder succes gewacht te hebben ging ik maar weer op weg terug en zag ik toch nog iets leuks.
Een Woelmuis of Aardmuis (daar ben ik nog niet uit) zat te knabbelen op verse grassprietjes die hier en daar beginnen te groeien en trok zich helemaal niks aan van mij. Het beestje kende geen angst.
Er kwamen nog wandelaars met kinderen bij me staan uit nieuwsgierigheid wat ik daar zag. Het maakte niet uit, 3 van deze muizen doof en blind voor gevaar. Ik stond op 1.5 meter van ze af.
Eigenlijk lijken ze niet op de Rosse Woelmuis, meer op de Noordse maar die komt alleen in de westelijke helft van Nederland voor en niet in Limburg. De holletjes en doorgangen van dor riet wijzen eigenlijk naar de Aardmuis maar die is normaal veel donkerder van kleur. Ik ben benieuwd waar waarneming.nl mee gaat komen.
Genoeg gemuisd …. terug naar de auto, inmiddels begint de lucht ook wat te betrekken en wellicht kan ik nog even langs de uilen rijden. Dat is immers in dezelfde wijk.
In de verte bij het witte huis staat mijn auto geparkeerd. Toch zonde van de Kiekendieven dus voordat ik terugloop kijk ik nog 1 keertje om. Jaaa, daar zweeft 1 Kiek over het veld …. ik ga in snelle looppas terug naar de plek waar ik al eerder stond hopend dat ik nog op tijd ben.
Helaas, zij (het is een vrouwtje) blijft op grote afstand jagen … ze komt niet dichterbij want ze ziet blijkbaar daar haar kostje rennen. Geen goeie foto’s. De afstand is zeker 100 meter als het niet meer is.
Op naar de uilen, hopend op een beter resultaat … maar ook daar geen geluk. Geen uil meer te zien.
Dus, deze keer was ik blij met een MUIS
De lente lijkt begonnen.
Vandaag was het heerlijk weer, de zon scheen al lekker warm en zie daar … de bomen en struiken komen tot leven.
De katjes schieten uit, mooi in de zon tegen een fel blauwe lucht.
Hulstbloemetjes geuren heerlijk, je ruikt ze al op afstand
Andere planten bloeien ook al bijna, sommige bloemetjes zijn al open
Je hoort het ook al aan de vogeltjes … de koolmezen zijn niet meer enkel met eten bezig maar hun liedjes klinken al aardig hofmakerig.
Er komen zelfs alweer insecten tevoorschijn
En dan de vrolijke krokusjes … mooi goudgeel pronkend in de zon.
De winterdip verdwijnt als sneeuw voor de zon …. de komende tijd wordt weer genieten, ik voel het 🙂
Het is geen ziekte, maar een afwijking. Het is ook geen albino, albino’s zijn geheel wit met rode ogen.
Vogels met leucisme kunnen net zo oud worden als hun soortgenoten het is alleen wel zo dat ze meer opvallen en daarom sneller als prooi dienen.
De meest voorkomende erfelijke kleurafwijking bij vogels is leucisme.
Bij leucisme vindt er een ‘storing’ plaats in de overdracht van de melaninepigmenten naar de veercellen. Bij een leucistisch dier wordt dan ook normaal melanine geproduceerd in de basiskleurcellen en deze basiskleurcellen veranderen dan ook gewoon in kleurcellen. Het komt echter niet tot het afzetten van melanine in de veercellen met als gevolg kleurloze (witte) veren.
Dit verschijnsel kan zich beperken tot slechts enkele plaatsen, maar is ook over het hele lichaam mogelijk.
Een belangrijk kenmerk bij leucistisch wit is, dat elke veer of geheel gekleurd of geheel wit is. Half om half veren duiden meestal op een slechte conditie van de vogel tijdens de veergroei of een te éénzijdig voedingspatroon.
Welkom op Sandra's FOTOblog 