landkaartje | Welkom op Sandra's FOTOblog

Archive for the ‘landkaartje’ Tag

Héél veel Juffertjes … 13 comments

In de tuin is het druk met o.a. vele Juffertjes.

Voornamelijk Vuurjuffers, Azuurjuffers en Lantaarntjes. Het is dan ook weer elk jaar opnieuw een leuke sport om ze zo mooi mogelijk op de foto te krijgen.

Ik heb zo het vermoeden dat het deze zomer niet gaat blijven bij dit ene Jufferblogje 🙂

Bedankt voor je aandacht en tot een volgende keer.

😉

*******

Geplaatst8 juni 2017 doorSandra dieLimburgse inin de tuin, insecten

Getagged met azuurjuffer, juffers in de tuin, landkaartje, macro, vuurjuffer

Te vroeg op pad gegaan … 9 comments

Vorig weekend had ik net Vanessa Cardui mooi op de foto gezet en daarna moest ik maken dat ik weg kwam want …. Er was een onweersbui op komst. Beangstigend, zo in de verte…het leek wel of ik in de Mid-West zat….

Helemaal droog ben ik niet gebleven …

Afgelopen zaterdag ben ik naar dezelfde plek terug gegaan want er zou een Grauwe Kiekendief gesignaleerd zijn. Ik heb er een uurtje vertoefd zonder al te veel boeiends te zien toen ik plots het grote beest uit het niets een korenveld in zie duiken … Achterna gezeten door de Cops, zo leek het althans…. Lekker zo’n herrie in een stilte- en natuurgebied. En dan met een verrekijker naar mij loeren….Dikke middelvinger heb ik ze gegeven, dát zal ze leren… -) haha…

De Kiekendief ging er meteen vandoor, gestoord door de herrie. Ik heb er alleen maar een hele slechte foto van kunnen maken. Het was nogal ver van mij vandaan, en al laat …18.00 uur op een toch al grijze donkere dag.

Zondag een nieuwe poging … Om negen uur ’s ochtends sta ik paraat op Watersley en word verwelkomd door de drie koeien die zoals gebruikelijk weer een stuk met me mee wandelen.

Vogels zijn er nergens te bekennen, geen kleintjes, geen grote …. Helemaal niks. Op de Kollenberg aanbeland al precies hetzelfde liedje. Geen vliegend wezen te zien. Het is ook niet zo aantrekkelijk vandaag … Een beetje mistig, geen wind … Stilte, een beetje onheilspellend, maar het heeft toch wel wat….

Dan hoor ik toch iets aankomen … Gakken in de lucht, ganzen dus. Ze doemen op uit de mist en ik zie dertien Canadezen over me heen vliegen. Ditmaal géén helikopter er achter aan….

Anderhalf uur heb ik nog zitten wachten op die Grauwe Kiekendief maar zonder resultaat … Ik stap maar eens op. Bergaf, terug naar Watersley begint toch nog opeens de zon te schijnen. Alsof er een wekker was afgegaan komen opeens overal levende wezentjes te voorschijn. Vlinders, bijtjes, vogeltjes … Ik was duidelijk te vroeg op pad gegaan vandaag want alles had blijkbaar zin om uit te slapen. Had ik dat ook maar gedaan. Van een paar meter afstand maak ik met de telelens een foto van een Landkaartje.

Landkaartjes kennen normaal maar twee generaties per jaar maar dit jaar is er zelfs een derde en ze doen het heel goed.

Maar ook Bonte Zandoogjes zijn opeens overal te zien. Zichzelf opwarmend op het zandpad.

De vogels zitten ver weg en moeilijk te fotograferen. Nog net te herkennen zit een Groene Specht in een boompje.

Nog even stilletjes zitten in de hoop dat de aanwezige vogeltjes mij niet meer opmerken en wat dichterbij komen. Maar al snel verlies ik mijn aandacht voor de vogels want vlak achter mij hoor ik wat ritselen …. Als ik omkijk zie ik allereerst een hazelnoot die vakkundig meester gemaakt is door een Woelmuis. Het beestje neemt een reuzensprong richting holletje. Vanuit de deuropening gaat ze me in de gaten houden … Héél grappig.

Hoewel geen klasse foto van de muis is het wel een leuke afsluiter. Tijd om naar huis te gaan voor een lekker kopje koffie.

*******

Geplaatst8 september 2014 doorSandra dieLimburgse ininsecten, landschap, limburg, natuur

Getagged met bont zandoogje, butterfly, hazelnoot bijtsporen, kollenberg, landkaartje, rosse woelmuis, Sittard, vlinder, watersley

Ontdekkingsreisje 15 comments

Vorige donderdag was het mooi weer in Limburg. Die gelegenheid liet ik niet liggen om een wandeling te gaan maken, de voorspellingen voor de dagen erna waren immers niet best.

Ik ging naar een gebied dat parallel loopt met het industrieterrein van Sittard. Dit is gedeeltelijk een nieuw aangeplant natuurgebied. Een paar jaar geleden was het nog niet bijzonder interessant, dat was nu allemaal heel anders.

Het eerste wat mij opviel was dat er heel veel vlinders rondvlogen. Iedereen heeft het er immers over dat er zo weinig vlinders zijn deze zomer. Hier was dat zeker niet het geval.

Koevinkje, Bont zandoogje, Groot dikkopje, Gehakkelde aurelia

De foto hierboven is een greep uit de soorten die er heel veel aanwezig waren. Ook zag ik nog Atalanta’s en Dagpauwogen. Verder nog Witjes en heel veel Landkaartjes. De landkaartjes hebben een eigen collage aangezien ik anders te veel foto’s in dit blog moet plaatsen.

Landkaartjes in hun zomerkleed. In de zomer zijn ze zwart/bont, in het voorjaar rood/bruin.

In dit nieuwe gebied lopen niet veel mensen. Ik denk dat zelfs niet veel mensen hiervan weten, want je moet tussen een groep bomen door kruipen om er te komen. Toen ik hier een stuk gelopen had, tussen alle mooie bermbloemen door kwam ik plotseling voor een verrassing te staan.