Nog even wil ik terugkomen op het raadsel uit mijn vorige blog.
De betreffende meneer is toevallig op mijn blog terecht gekomen (lang leve tags) en heeft een reactie geplaatst om e.e.a. uit te leggen. Zie vorige blog …
Toen had ik een emailadres … en in no time hadden we een afspraak. Op woensdag 27 maart heb ik van dichtbij het vliegen van een slechtvalk meegemaakt.
Nu verwacht ik natuurlijk wel wat jullie reacties zullen zijn … zo’n beest hoort in de vrije natuur te leven. OK, dat is natuurlijk het mooiste, maar in dit geval … krijgt de valk heel veel vrijheid om te vliegen en te jagen.
En in het geval dat zij wegvliegt, wat dus gebeurd was op die zaterdag in mijn vorige blog .. dan wordt ze gewoon weer opgepikt op een andere locatie met behulp van een zendertje.
Ik was blij met deze ervaring, en heb prachtige foto’s kunnen maken.
Een tweede valk was van een andere soort, aanzienlijk groter. Een Amerikaanse ondersoort …
Deze is nog jong en onervaren … heeft nog niet de notie om het luchtruim te kiezen en vliegt daarom laag over de grond.
Het jagen zit nog niet echt in zijn koppie … en krijgt zo een hapje om aan te plukken.
Ik voelde geen enkele wroeging, het is geen show zoals je in dierenparken ziet … in de verste verte niet!
Deze vogels hebben nooit in het wild geleefd, en krijgen hier alle vertrouwen en een hoge mate van vrijheid en het vertonen van natuurlijk gedrag tot op zekere hoogte.
Kortom, er zijn niet heel veel valkeniers en dat moet ook zo blijven … maar ik heb in elk geval genoten, en ben zeker niet met een negatief gevoel naar huis gegaan.
Welkom op Sandra's FOTOblog 