Nadat ik zaterdag genoten had van de blauwe kiekendieven gebeurde er nog iets opmerkelijks.
In een boom zat iets te klingelen. Wat bleek, er zat een slechtvalk met bellen om zijn poten. Even later dook er een valkenier op en de vogel vloog naar hem toe. De valkenier gooide vervolgens de valk in de lucht en deze vloog weg naar een jachthutje 100 meter verderop. Tot dusver nog een normale situatie. Maar …
De man draait zich om en gaat weg … Naar zijn auto een heel eind terug, En … rijdt weg. Huh ???
De slechtvalk blijft nog 10 minuten op het hutje zitten en vliegt dan in tegenovergestelde richting weg. Snappen jullie het? Ik niet …
Nu heb ik wel wat info inmiddels en deze man schijnt vaker op de Kollenberg te komen met zijn valk. Het beest is gezenderd dus wel terug te vinden. Maar ik vind het toch een vreemde situatie.
Dan de zondag … Ik ging nog een keertje naar Puth om nu dan de grauwe gorzen op de foto te zetten. Lang zullen ze hier namelijk niet meer blijven want ook deze vogels zijn hier alleen in de winter.
Deze keer had ik meer geluk … Er waren op dat moment 6 grauwe gorzen en één ervan kon ik op de foto zetten.
Voor een lekkere wandeling aldaar had ik een verkeerde dag gekozen. Er was een georganiseerde wandeling dus er liepen een paar honderd mensen. Niet mijn ding … Verder heb ik alleen nog een rietgors man op de foto gezet
Gauw terug naar het kleine dorpje Puth en op naar een warme bak koffie.
Op zaterdag moest ik er eventjes uit na een zware week van werken en ijskrabben om vijf uur ’s ochtends.
’s Morgens was het mooi weer, blauwe lucht maar wel een stevige wind. Ik besloot nog wat af te wachten. In de middag was de wind gaan liggen maar het zonnetje was ook verdwenen. Het was wel een lekkere temperatuur dus, op naar nog een keertje Kollenberg.
Er waren een aantal vrouwelijke blauwe kiekendieven op jacht.
Ik had nog nooit eerder het geluk dat zo’n kiek zo dichtbij op jacht was. Het leek wel of ze totaal geen notie van mij nam.
Erg lang kunnen we niet meer van ze genieten, een dezer weken zullen ze weer vertrekken naar hun broedgebieden.
Zelfs als ze even neerdaalt is dat op een afstand van een kleine 50 meter, vol in het zicht …
Voor een compactcamera toch geen slechte resultaten … ?
Voor een keertje plaats ik een filmpje van iemand die een prooi voor de camera gemonteerd heeft waar vervolgens een oehoe op afkomt gevlogen met uitgestrekte klauwen.
Het is prachtig om te zien hoe de ogen gefixeerd blijven op de prooi en op het eind van het filmpje hoe de veren zich verplaatsen in de vleugels die een spanwijdte hebben van 1 meter 70.
Er was ons toch perioden met zon beloofd? Helaas … het bleef flink bewolkt en best een beetje donker. De eerste helft van mijn wandeling was er dan ook niet veel interessants te zien en moest ik genoegen nemen met wat fris groen stermos en wat paddenstoelen.
Ik hoorde wel overal kloppen en roepen van spechten en boomklevers … maar zien, ho maar.
De terugweg langs de beek was wel een beetje leuker. Eerst zag ik weer het witgatje dat ik hier in de winter ook al zag. En al twee maal zag ik een ijsvogel over het water scheren.
De beek is hier ondiep, op de meeste plekken een halve meter en op sommige plekken zelfs nog ondieper. Ik was dan ook verbaasd om te zien dat er hier een bever actief is geweest. Het zijn nog heel verse sporen.
Een stukje verder zie ik boven het water een stuk tak hangen en bedenk me dat dit een heel prima plekje zou kunnen zijn voor die ijsvogel. Aan de kant waar ik loop is precies er tegenover een schuine dikke boom waar ik mooi overheen kan hangen en mezelf kan verschuilen en toch een uitstekende positie heb om de eventuele ijsvogel te fotograferen.
Het duurde niet lang … ik hoorde een schelle toon en wist, ze komt eraan. Ik zoomde alvast in op de tak, en een seconde later landde het ijsvogeltje erop … precies zoals ik al gedacht had.
Door de opwinding had ik toch niet zo’n vaste hand helaas dus de foto is niet helemaal scherp. Het beestje had me ook meteen in de gaten en vloog snel weer weg.
Maar … toch een leuk einde van een verder best saaie wandeling. Op de terugweg in de auto zag ik nog twee keer grote groepen kraanvogels over trekken. Ik kon nergens de auto parkeren … en balen maar die moest ik dus laten “vliegen”.
Bestel jij wel eens online? Om www.waarneming.nl te sponsoren is het wellicht een kleine moeite om voortaan je online bestellingen te doen door via Sponsorkliks naar een webwinkel te gaan. Daarmee steun je een goed doel zonder dat het je zelf een cent kost. Sterker nog, soms geniet je zelfs van een korting!
Bezichtigingen
343.685 hits
Zoek je iets? Misschien vind je het wel op mijn blog!
Een mooi alternatief als je niet in een strandhotel wilt verblijven is dit landgoed Casas Valleparaízo te Camacha. 20 minuten van zee en de airport maar wel al in de bergen en mooie natuur. Via www.sunweb.nl kun je een reis boeken naar deze bungalows in combinatie met een auto en vliegtickets waardoor je een stuk voordeliger uitbent.
Wil jij graag voor je vakantie weten wat er zoal te zien is? De bestemmingen die wij bezocht hebben kun je hier bekijken met zeer veel foto's van natuur, flora en fauna.
I previously worked as a news and sports photographer. Recently I have been enjoying wildlife photography. My approach toward bird photos is similar to sports photography. I attempt to capture mostly action and hopefully a unique perspective.
Welkom op Sandra's FOTOblog 