Archief voor juli 2013
Rond de middag op donderdag begon het opeens flink te regenen.
Ik hoorde het al een tijdje rommelen op de achtergrond en daarom had ik al maatregelen genomen. Een extra regenpijp aangesloten op die wat van het dak komt en deze hangt dan boven de vijver zodat er weer eens vers water bijkomt. Bovendien is er veel water verdampt de afgelopen tijd met die hitte en kon het peil wel weer eens wat hoger worden.
Ik ben natuurlijk niet buiten gaan fotograferen, maar door het zijraam kon ik de boel goed in de gaten houden.
Na een kwartiertje was het weer voorbij. Alsof er niets gebeurt was … Een stralend blauwe lucht, en insecten overal druk in de weer.
Een tweetal citroenvlinders zaten onverstoord te pimpelen….
En ook een aantal dagpauwogen genoten van een nectar cocktail.
Dat pauwenoog is toch een prachtig schilderwerkje …
Op een steentje zit een larve van een bladwesp onbekend, de weg te zoeken naar een lekker blad.
Eerst naar links, dan naar rechts … en toen was de keuze gemaakt … rechts werd de route.
Nee, geen wandelweer voor mij … in de tuin is het ook leuk.
——————————————————————————————————————————————————-
Afgelopen zaterdag, 13 juli, ben ik na een paar jaar weer eens naar de heide geweest in Brunssum. Hartje zomer was ik er nog nooit geweest, en ik was dan ook benieuwd naar de beestjes die ik er zou treffen.
En dat viel bepaald niet tegen. Allereerst trof ik juffertjes aan die er in mijn ogen heel vreemd uitzagen qua kleurcombinatie.
Zou het soms een soort pantserjuffer zijn? … Dat blinkend groen doet dat wel vermoeden, maar pantserjuffers hebben toch geen rood? Op waarneming.nl waren ze er al snel uit .. Doodgewone koraaljuffers. Huh? Blijkbaar zien die er zo uit als ze nog niet zijn uit gekleurd.
Het moerassig veld waar ik ze zag wemelde van allerlei vliegende en springende schepseltjes. Een plekje waar normaal geen mensen komen want inmiddels weten jullie wel, ik blijf niet netjes op de paden.
Ik zag bijvoorbeeld ook een gouden sprinkhaan. Nu komen die in Limburg wel wat meer voor dan in de rest van het land, maar toch leuk want het was ook alweer twee zomers geleden dat ik er eentje zag.
Zeer opvallend waren de vrouwtjes blauwe breedscheenjuffers. Makkelijk te herkennen aangezien ze helemaal wit zijn.
Bij mijn vorige wandeling nog een nieuwe soort voor mij, en nu meteen wéér raak.
De aantallen vlindersoorten viel wat tegen. Buiten wat boomblauwtjes en zandoogjes vlogen er voornamelijk grote dikkopjes rond. Helemaal niet erg, want ik vind dikkopjes heel leuk om te zien.
Maar, ik was pas net aan mijn wandeling begonnen … Toch maar weer het pad opzoeken, anders kom ik niet ver.
Na een stukje gelopen te hebben kwam ik bij een kleine poel … Normaal veel groter, maar de droogte heeft hier al zijn werk gedaan. Sjonge wat is het heet. Ik was toch niet de enige wandelaar …
Hier waren weer heel andere libellen van de partij. Een aantal bloedrode heidelibellen, zowel mannetjes als vrouwtjes.
De mannen mooi rood en ook nog eens rode blosjes op zijn snuit.
En ook hier vliegen er vele grote dikkopjes af en aan, verzot op de distelbloemen.
Erg veel andere bloemen waren er ook niet, de heide staat niet in bloei. Erg kleurig was het dan ook niet …
Veel te warm ook om lang te lopen. Door het rulle zand ploeteren is behoorlijk uitputtend. Ik korte de route dan ook behoorlijk in door maar meteen richting rode beek te lopen. En dat was een goede keuze.
Wel moest ik opletten om de zonnedauw niet te vertrappen … want dat groeit er veelvuldig.
Gelukkig zag ik een mooi zitplekje in de schaduw langs het water. Een boomstam met vlakbij een heleboel (niet te tellen) oeverlibellen. Nee, niet de gewone, maar enkel beekoeverlibellen.
Vreemd genoeg waren er alleen mannetjes. Tijdens de hele wandeling heb ik maar twee vrouwtjes gezien. En die wilden niet op de foto.
Aan mijn kant van de rode beek was het heerlijk toeven. Ik ben er een klein half uur blijven uitpuffen.
Aan de overkant was het druk. Hele gezinnen die met hond en klein grut aan het plonsen waren in de beek. Ik heb geprobeerd de beek te fotograferen zonder mensen erop.
Het was weer mooi geweest voor deze dag … moe van de hitte ging ik naar huis met een mooie libellenopbrengst.
Afgelopen zondag ging ik wandelen langs de Geleenbeek ter hoogte van Nieuwstadt. Een dorpje gelegen tussen Sittard en Susteren. Niet ver van huis dus eigenlijk.
Langs deze beek heb ik al vaak gelopen, maar dit stukje was mij totaal onbekend. Blijkt nu dat ze hier 2 jaar geleden de natuur opnieuw ingericht hebben met vennetjes, kleine bosjes en heel veel hoog gras met wilde bloemen. En in die 2 jaar hebben blijkbaar al heel wat insecten hier hun plekje ontdekt.
In het zwart knoopkruid zag ik een penceelkever. Deze trok zich niks aan van mij want het beestje was zeer gulzig van de bloem aan het vreten.
Overal fladderen vlinders, vooral vosjes maar ook een paar distelvlinders en icarusblauwtjes. Deze wandeling heb ik echter niet zoveel moeite gedaan om ze te fotograferen.
1 Van de vennetjes was omgroeid door bomen, bosjes … en riet. Dit vennetje was dan ook het meest interessant van de 4. Het was ook het enige vennetje waar je niet dichtbij hoorde te komen aangezien er een prikkeldraadhek omheen gemaakt is.
Maar ik zag wel allerlei libelles vliegen … Ik kon de verleiding niet weerstaan en ben door het prikkeldraad gekropen om vervolgens op een verscholen plekje te gaan zitten, zodat ik niet direct zou opvallen voor eventuele wandelaars.
Ik zag twee juffertjes die ik nog niet eerder gezien had … de afwijkende tekening viel me op. Het blijken vrouwtjes blauwe breedscheenjuffers te zijn.
Heel leuk om weer eens iets nieuws voor de lens te krijgen. Een ander juffertje, bleekgroen, bleef rustig zitten toen ik de grasspriet vasthield vanwege de wind. Deze was pas net uit zijn velletje gekropen vandaar.
Het is een nog heel verse watersnuffel.
Ik zag van alles over het water scheren met grote snelheid. Met zekerheid een vrouwelijke keizerlibel, 2 viervlekken, een vrouwelijke platbuik en een paar vuurlibellen.
Deze laatste soort is niet zo algemeen … En af en toe landde er eentje niet ver bij me vandaan op het zand.
Ik moest echter snel handelen want meer dan enkele secondes duurde zo’n stilzit moment niet. De vuurlibel behoord ook tot de korenbouten, met een mooi goudgeel netwerk aan de basis van de vleugels. Bij de meeste korenbouten is dat donkerbruin.
Ook zag ik een vuurlibel die nog niet op kleur was.
Maar niet alleen libelles en dit vennetje is mooi … het hele gebiedje mag er wezen.
Een aantrekkelijk gebied ook voor vogeltjes … Die waren hier ook volop aanwezig.
Puttertjes, kneuen, veldleeuwerik, grasmussen, geelgors en rietgors. En gele kwikstaarten.
Langs een veld met … ? loop ik terug richting auto …
Als ik bijna aan het eind van mijn wandeling ben, zie ik nog wat wespen die druk bezig zijn met zandkunstwerkjes te bouwen.
Ik denk dat het gewone vlinderdoders zijn … maar ik weet het eigenlijk helemaal niet.
Een mooie opbrengst met een aantal soorten die ik nog niet had.
Hier ga ik heel zeker vaker een kijkje nemen.
Welkom op Sandra's FOTOblog 