Archief voor februari 2014
De geringe aantallen tuinvogeltjes hebben de lente in hun bol aan het gezang te horen. Ook de wilde eenden denken dat het al voorjaar is.
Net als elk voorjaar is er weer een koppeltje neergestreken in onze vijverrijke tuin. De komende weken zullen ze hier dagelijks de hele dag rondpoedelen met hun tweetjes.


Maar er is nog meer wildlife te vinden in onze tuin.
Ook een vrijwel dagelijkse bezoeker, maar dan veel moeilijker op de foto te zetten.

Meestal vliegt deze sperwer bij de minste beweging meteen weg, maar deze keer niet. Ik kon naar het raam sluipen en door het dubbel glas heen twee mooie foto’s maken.

Vandaag trotseerde ik de stevige wind en ging eens kijken aan de Belgische zijde van de Limburgse Maas.
Tegenover de Koeweide van Grevebicht ligt Elen, een klein dorpje in België met wat plassen die aan de Maas liggen. Deze plassen waren nu 1 grote plas geworden door het hoge water.

Mijn bedoeling was om er helemaal omheen te lopen, maar daar kwam ik halverwege op terug. Het was te ver .. Te groot geworden en ook te nat.

Vogelleven was er heel veel. Wel veel van hetzelfde … Ganzen en ganzen en nog eens ganzen.


Kleine ganzen, grote ganzen … Een tweetal futen, veel aalscholvers en wilde eenden. Een koppeltje kuifeenden en wat meerkoeten.

Het water is veel hoger geweest dan nu, dat is te zien aan de vele rotzooi die overal ligt. Een heel lelijk gezicht en ik vraag me af wie dat allemaal gaat opruimen.

Het weer is zeer afwisselend vandaag. Zon en donkere wolken wisselen elkaar af. Een uitzichtfoto van het dorpje Elen.

Er waren ook een flinke groep brilduikers. Vrij kleine eenden die vliegensvlug er vandoor gingen als ze een camera op zich gericht voelden.

Ik had ze graag wat beter op de foto gehad, maar ja … probeer ze maar eens te volgen met die flinke wind.

Ze hebben een prachtige zwart/witte tekening zoals te zien is op de volgende, helaas onscherpe, foto.

Ik maak nog een paar foto’s van het meer, het hoge water …. en dan ben ik wel genoeg uitgewaaid.



En toen snel naar huis om naar de 1500 meter schaatsen te gaan kijken.
Net als vandaag was het gisteren prachtig weer. Hoog tijd om weer eens naar de Kollenberg te gaan.
Startend bij Watersley zag ik allereerst een jagende havik. Een boom vol kneutjes was plotseling doodstil. Toen de havik uit beeld verdween begon ook meteen het gekeuvel weer opnieuw.

Het was hier nog heerlijk rustig, afgezien van alle vogeltjes die je overal hoorde in opperbeste stemming.

Een geelgors deed ook al behoorlijk zijn best om een vrouwtje te imponeren. Zij was niet ver weg … Ik zag haar wegvliegen.

Ik zelf had ook wel zin om te fluiten, genieten was het met dit weer.

Op de Kollenberg zelf was het wat minder leuk …. Druk, druk, druk. Honden renden overal door de velden en mensen waren allen uitgelaten.
Plots vraagt iemand mij, ben jij Sandra? Ja, dat ben ik. Bleek dat deze mensen mijn blog toevallig een week geleden ontdekt hadden. Dat was wel leuk.
Op de Kollenberg deze dag alleen maar een torenvalkje gezien en een flink aantal veldleeuwerikken. En verder nog 2 jagende blauwe kiekendieven.

Nou ja, dat is niet helemaal waar. Er vlogen ook andere grote groepen vogeltjes … Dat kan van alles zijn. Kneutjes of groenlingen of …. zeg het maar.

Ondanks de drukte … Heb ik toch een paar uurtjes genoten.

En dan vind ik in eigen tuin ook nog een eekhoorn. Angstig houdt die zich doodstil, hopend dat ik snel weer vertrek. Dat deed ik dan ook na 1 fotootje.
