Archief voor juli 2014
Ze zitten niet vaak stil, al die libellen en juffers in de tuin …. Maar áls ze dan even gaan zitten, grijp ik meteen mijn kans.
Weidebeekjuffer
Veel soorten zijn dagelijks te zien … Maar de Zwarte Heidelibel is een soort die ik vrijwel nooit in eigen tuin tref. Gisteren zomaar uit het niets een koppeltje en ze hebben ook al eitjes gedropt in één van de vijvers. Het mannetje wilde wel even poseren.
Je kunt de cirkels aanklikken om de foto’s in het groot te bekijken.
Met grote ogen ziet een van de vele Houtpantserjuffers mijn camera dichterbij komen.
En de kleinere juffertjes? Nou, inmiddels zijn dat voornamelijk Koraaljuffers en Lantaarntjes.
Er vliegen ook al Blauwe Glazenmakers en Keizerlibellen, maar die zijn té vliegensvlug op dit moment. Misschien later een kansje.
*******
Afgelopen zondag ben ik naar een bos aan de rand van Sittard geweest genaamd de Schwienswei. Vorig jaar zomer zag ik hier tientallen Smaragdlibellen vliegen en kon toen maar geen geschikte foto’s schieten. Aangekomen bij de visvijvers die in dit bos liggen bleek al snel dat er geen enkele Smaragd rondvloog. Ik zag alleen wat juffers en niet meer dan twee Keizerlibellen.
Het was een beetje miezerig weer, maar wel warm. Hier in het bos had ik ook geen last van de harde wind waardoor ik toch nog wel wat leuks kon fotograferen. Zo trof ik een Geelsprietdikkopje, mijn eerste dit jaar en een vlindertje van de rode lijst.
Verrukt raakte ik toen ik een klein vliegje zag aan de waterrand. Een zwart wapenvliegje met een paar gele stippen. Het is een Zwart Verfdrupje en ook een zeldzaam beestje. De foto is slecht, maar ja …. Het licht was dan ook beroerd en de vlieg wilde niet eventjes voor mij poseren. Daarom in een kleiner formaat.
Ook een rode lijst soort is de Reuzengoudhaan. Die tref je hier in Limburg wel vaker aan maar is toch blijkbaar nog steeds zeldzaam. Ook deze foto is niet geweldig en verdient dus ook geen groot formaat. Wil je beide foto’s toch wat groter zien dan kun je er eenvoudig even op klikken.
Een interessante plek, zoveel rode lijst soorten in het zelfde gebied maak ik ook niet elke keer mee natuurlijk.
Maar, in de titel heb ik het over een griezel. En daar ga ik nu dan ook mee eindigen.
Het gaat zich om een Daas. De meeste mensen kennen een Daas als een eng stekend monster waar je verre van moet blijven (als dat lukt) Alle Dazensoorten, en dat zijn er heel wat, hebben echter prachtige ogen.
Deze hoort bij de familie Knobbeldazen, welke het is weet ik nog niet.
In elk geval had ik van deze niks te vrezen. Op deze zondag was deze vlieg helemaal niet geïnteresseerd in mensenbloed en liet zich uitgebreid op de foto zetten, ondertussen met zijn dikke vette tong een rietblad aflikkend.
Zo zie je maar, de grootste griezel in deze reeks brengt mij het grootste genot van deze dag. Op naar het volgende avontuur.
#######
Gisteren en vandaag waren niet bepaald van die heerlijke wandeldagen maar ik ben er toch voor gegaan. Het was al zo lang geleden dat ik de natuur in getrokken ben. Wat wil je ook met zo’n groot aanbod aan beestjes in mijn tuin. Ik ging mijn geluk weer eens beproeven met een uitstapje naar Watersley en de Kollenberg te Sittard.
Het was flink bewolkt, dreigende luchten. Gelukkig bleef het bij dreigen.
Ik had niet verwacht om veel leven aan te treffen en dat was ook zo … In eerste instantie moest ik het doen met een paar Roestbruine Kromlijfjes. Dat zijn gek uitziende vliegen waarvan het achterlijf helemaal opgerold is naar binnen toe.
Deze lijkt me wel uit te lachen … Lekker Puh, denkt ie en steekt zijn tong naar me uit.
Geen vogels op de Kollenberg vandaag … Het is er vochtig broeierig warm en niet erg aangenaam. Door een heel groot onkruidveld baan ik me een weg op zoek naar iets leuks. Vlinders zijn er hier wél te vinden.
Ik kom uit bij het veldrijderspaadje waar ik berg af wil lopen en dan breekt toch de bewolking een beetje en wordt het zowaar nog een beetje zonnig.
Hier aan de bosrand zie ik opeens een heel klein muisje.
Het beestje is totaal op zijn gemak en lekker onderuit zittend wat van het groen aan het oppeuzelen. Het lijkt zich totaal niets aan te trekken van mijn aanwezigheid.
Ik loop naar beneden en kom dan in de weilanden van Watersley terecht. Hier tref ik meestal ook wel iets leuks aan. Zou dat deze keer ook het geval zijn?
Ja hoor … Al snel zie ik iets fel roods voorbij vliegen. Een vlinder met deze kleur? Wat zou dat kunnen zijn? Het moet wel iets bijzonders zijn. Gelukkig zie ik het beestje neerstrijken in een hazelaar iets verderop en kon ik een foto maken. Geen rood te zien, dat is alleen zijn onderkant maar de bovenkant mag er ook wezen. Het was in die struik wel een beetje donker waardoor de foto niet optimaal geworden is.
Het is een Spaanse Vlag, een nachtvlinder die zeldzaam is.
Zo zie je maar, nooit de hoop opgeven. Ik ben inmiddels bijna bij de auto beland en maak dan nog een foto van een paar koeien die liggen te luieren in het kortdurende zonnige momentje.
Het was ondanks de weersomstandigheden toch wel een lekkere wandeling. Vandaag (zondag) ben ik er wederom op uit getrokken. Maar dat bewaar ik nog eventjes voor een volgende keer.
#######
05.45 uur.
Onderweg naar mijn werk …. Vroege dienst deze week.
Al een paar ochtenden achter elkaar is het zo vroeg heel mooi met nevel over de weilanden.
Een goede reden om de camera mee te nemen en heel kort stil te staan bij het ochtendgloren alvorens hard aan het werk te gaan.
De langste dag van het jaar ligt inmiddels weer achter ons. Over niet al te lange tijd zal ik de zon niet meer zien opkomen als ik vroege dienst heb.
Met een gouden randje om de boomkruinen ben ik bijna gearriveerd op mijn werk … Nog eventjes wachten en dan komt de zon er boven uit.
En dan ….. Opschieten om niet te laat te komen 😦
#######
Welkom op Sandra's FOTOblog 