Vandaag, net thuiskomend van mijn werk regent het en het ziet er maar druilerig en donker uit buiten.
Plots komt er iets heel moois en kleurigs in mijn blikveld zitten op de waterpilaren in de vijver ….. IJsvogel alarm !!!
Het vogeltje gaat uitgebreid om zich heen zitten koekeloeren, zich af en toe eens op zijn gemak uitstrekkend en zijn oog speurt ondertussen naar visjes….
Plots; een duik… het water in, komt naar boven met een heel klein visje. Het gaat allemaal veel te snel om dat te kunnen vastleggen. Ook het visje is in een seconde opgeslokt.
Hij zoekt het vervolgens een klein beetje hogerop. Vanaf een afdak aan de rand van de vijver heeft hij ook een goed overzicht.
Opvallend is dat deze IJsvogel helemaal niet bang is … Mijn ervaring is dat, zodra zo’n vogeltje je opmerkt, hij er “als een haas” van door gaat. Deze niet. Ik kan gewoon naar het raam lopen en ik probeer dan ook nog wat dichter bij te komen door de serre in te gaan … Scheelt toch weer 2 meter.
Het maakt voor de IJsvogel blijkbaar allemaal niks uit, het manneke ziet me niet eens staan !
Ik besluit om te proberen of hij het zelfs pikt als ik naar buiten ga … En ook dat lijkt te lukken. Ware het niet dat ik met mijn gezicht in een groot spinnenweb loop en daardoor een paar onverwachte bewegingen maak. Dat is net een brug te ver voor het beestje en de vogel is gevlogen.
Ach ja … Ik heb een hele tijd kunnen genieten en gegarandeerd dat deze IJsvogel nog wel eens vaker, net als vorige jaren, op visite zal komen. Hij weet; visjes genoeg.
*******
Welkom op Sandra's FOTOblog 