Archive for the ‘blauwe kiekendief’ Tag
Zaterdag 11 februari … het was al wat later op de middag maar toch besloot ik een lange wandeling te gaan maken. Ik liep eerst langs de beek naar Geleen in de hoop het al vele malen gespotte ijsvogeltje te zien. Het ijsvogeltje zag ik dit keer niet maar wel wat mooie ijshangertjes.
Het valt me op hoeveel winterkoninkjes er zijn … elke 3oo meter zie je er eentje.
Richting Sittard is de beek gedeeltelijk dichtgevroren maar richting Geleen stroomt hij flink door …
De wilde eenden zwemmen en duiken maar deze woerd heeft meer zin om te zonnen.
Een druipende ijslaag hangt boven het snelstromende water. Een gedeelte van deze kap hangt vrij .. er zit niks onder.
In Geleen aangekomen loop ik richting Puth waar ik het veld inloop. Eerst kom ik langs een heel grote boomgaard. Foto’s maken is lastig want er staat een lastige takkenhaag langs. In 1 rij zie ik ver weg een haas, en twee rijen verder zie ik op dezelfde afstand een vos. Helaas zijn de foto’s erg slecht … en het gevecht heb ik niet afgewacht.
In deze boomgaard waren giga veel kramsvogels aanwezig … ik denk wel meer dan honderd.
De boerderij naast de boomgaard heeft een heel oude boom op zijn erf, daarin zag ik een sperwer …
Het is lastig om door te lopen … er is hier zo veel te zien. Maar ik heb nog een lange weg te gaan.
Er zijn hier ook heel veel reigers … aan de rand van een akker staat een hele rij naast elkaar. Dat is een grappig gezicht.
Hier vliegen ook een heel wat torenvalken rond … gelukkig voor mij gaan ze ook af en toe in een boomtop zitten.
De hoge bomen in de verte is de rand van de Kollenberg waar ik normaal naar toe ga voor de blauwe kiekendieven.
Kiekendieven waren hier ook te zien … maar zoals gewoonlijk krijg ik die niet goed op de foto. Wel een buizerd die opgejaagd werd door de kraaien.
Het wordt al laat en ik moet nog een heel eind lopen naar huis … flink doorstappen. De zon zakt snel en kleurt de lucht oranje. Op dat moment zie ik een kiekendief die een prooi eet. Maar ik sta in een holle weg, het veld waarin ze zit is een stuk hoger. Dat is jammer voor de foto … maar is toch de afsluiting van mijn wandeling. Met een lege accu ga ik naar huis.
Drie weekenden achter elkaar al geen wandelweer … het kriebelt, en waag het er op dat het misschien droog blijft deze zaterdag 7 januari.
Op naar Watersley en de Kollenberg. Waar de madeliefjes vol op in bloei staan.
En waar stormschade duidelijk zichtbaar is.
Waar een reiger zijn kop boven het maaiveld uitsteekt
Allemaal niet bijster interessant maar op de Kollenberg komt er schot in.
De blauwe kiekendieven zijn zeer aktief … allemaal vrouwtjes die vlak over de velden scheren, op zoek naar een muis of korenwolf. Ik heb er toch zeker 8 gezien.
Het is en blijft donker … maar het blijft droog.
In de verte staat een huis dat in zonnestralen gehuld is.
Boven mij heeft een kraai ruzie met een roofvogel. Dat blijkt een ruigpootbuizerd te zijn. Zo’n ruigpoot is een wat zeldzamere vogel en had ik nog niet eerder gezien.
Als ik dat geweten had, had ik wat meer moeite gedaan maar ik was vooral bezig met die kiekendieven.
Op weg naar de auto zie ik nog een rose paddestoeltje … naam onbekend voor mij
En toen zat de wandeling er weer op … en nader ik de parkeerplaats bij dit gehandicapten instituut
Deze avond kreeg ik nog een email …. in het gebied waar ik zaterdag was zijn 6 velduilen gespot. Dit zijn heel mooie beesten en ik hoop dan ook van harte dat ik nog in de gelegenheid kom om deze dagjagers te zien en te fotograferen.
Je zou maar erg van mist houden en dan in Limburg wonen …. Geen mist te bekennen, het was heerlijk zonnig wandelweer.
En het heerlijke zonnetje zorgde ervoor dat ik toch kon genieten van mijn wandeling … ook al was het door drukte met honden, kinderen en op afstand bedienbare vliegtuigjes niet bepaald een dag om veel bijzondere beestjes te zien.
Groenlingen zijn niet zo bang aangelegd en zo kon ik een flink groepje op de foto zetten.
Precies op het veld waar altijd blauwe kiekendieven aan het jagen zijn was nu een groepje jongeren met zo’n herrie-vliegtuig bezig … zo’n mini F16 bedorf de rust en stoorde de vele vogels die je normaal in dit gebied ziet.
Maar heel in de verte zag ik toch een vrouwtje jagen.
Een mannetje had ik nu niet gezien, maar vorige week wel …
Aangezien vorige zaterdag zo fantastisch was viel deze zondag de opbrengst wat tegen … jammer maar dan hebben we altijd de uilen nog he. Op de terugweg toch nog even gestopt en jawel … maar liefst 2 ransuiltjes in zicht.
De ene was diep in slaap
De andere was juist heel allert. Met grote ogen volgde hij elke beweging van mij. Erg jammer dat deze niet heel gunstig zat om goeie foto’s te maken. De prachtige ogen vallen net in het donker en de zon op zijn borst zorgt weer voor overbelichting. Henk zou wel weten wat dan te doen, maar ik niet …
En zo ging ik toch weer blij naar huis
Gisteren ging ik naar de Kollenberg te Sittard om de “altijd” aanwezige Blauwe Kiekendieven te zien.
Altijd tussen aanhalingstekens want ik bedoel daarmee, in deze tijd van het jaar. MAAR
gisteren waren ze er uiteraard niet, ik heb de laatste tijd veel pech met het vinden van roofvogels terwijl ik signalen krijg dat ze er zijn van vogelkenners. Na drie kwartier zonder succes gewacht te hebben ging ik maar weer op weg terug en zag ik toch nog iets leuks.
Een Woelmuis of Aardmuis (daar ben ik nog niet uit) zat te knabbelen op verse grassprietjes die hier en daar beginnen te groeien en trok zich helemaal niks aan van mij. Het beestje kende geen angst.
Er kwamen nog wandelaars met kinderen bij me staan uit nieuwsgierigheid wat ik daar zag. Het maakte niet uit, 3 van deze muizen doof en blind voor gevaar. Ik stond op 1.5 meter van ze af.
Eigenlijk lijken ze niet op de Rosse Woelmuis, meer op de Noordse maar die komt alleen in de westelijke helft van Nederland voor en niet in Limburg. De holletjes en doorgangen van dor riet wijzen eigenlijk naar de Aardmuis maar die is normaal veel donkerder van kleur. Ik ben benieuwd waar waarneming.nl mee gaat komen.
Genoeg gemuisd …. terug naar de auto, inmiddels begint de lucht ook wat te betrekken en wellicht kan ik nog even langs de uilen rijden. Dat is immers in dezelfde wijk.
In de verte bij het witte huis staat mijn auto geparkeerd. Toch zonde van de Kiekendieven dus voordat ik terugloop kijk ik nog 1 keertje om. Jaaa, daar zweeft 1 Kiek over het veld …. ik ga in snelle looppas terug naar de plek waar ik al eerder stond hopend dat ik nog op tijd ben.
Helaas, zij (het is een vrouwtje) blijft op grote afstand jagen … ze komt niet dichterbij want ze ziet blijkbaar daar haar kostje rennen. Geen goeie foto’s. De afstand is zeker 100 meter als het niet meer is.
Op naar de uilen, hopend op een beter resultaat … maar ook daar geen geluk. Geen uil meer te zien.
Dus, deze keer was ik blij met een MUIS
Welkom op Sandra's FOTOblog 