Archive for the ‘ree’ Tag
*
Laat ik eerst beginnen met een update over de eendjes in onze tuin. Na een week broeden op 12 eieren (zoveel bleken het er te zijn) was er ’s avonds laat een hoop tumult buiten. Moeders zat paniekerig te kwaken op het water en was blijkbaar verstoord door iets. Er was toen al 1 ei verdwenen. De volgende ochtend was het hele nest leeg, alle eieren weggeroofd. Waarschijnlijk is er een marter langs geweest. Het koppel is nog steeds de hele dag hier en wie weet, beginnen ze nog wel een nieuw nest.
*
En dan nu, het Limbrichterbos in. Eindelijk een mooie warme dag afgelopen zaterdag. Vlak voor het bos staan er een paar reeën in de wei, alert mij in de gaten houdend.
*
*
Het bos inlopend is er een groot fluitconcert van allerhande vogels. Ook is de kenmerkende krijs van de Middelste bonte specht te horen.
*
*
Zittend op een omgevallen boom wacht ik af wat er zoal te zien is. De eerste gegadigde is de Middelste bonte specht maar die zit recht tegen het zonlicht in helaas. Een vink kijkt nieuwsgierig naar wie er zo naar hem zit te kijken en een boomkruiper laat zich goed zien.
*
*
Een aantal plekken in het bos zijn begroeid met Bosanemoontjes en Speenkruid, lekker voorjaarsachtig.
*
*
Dan komt er weer een weilandje en aan het eind is er heel wat bloesem …. Zouden daar misschien al wat insecten vliegen?
*
*
Ja hoor, er zoemt van alles en er zijn ook vlinders aan het smullen van de nectar.
*
*
Op de terugweg door het bos is er nog een leuke verrassing. Ze waren al op meerdere plekken te horen maar bij een bemoste omgevallen boom laten ze zich ook nog eens prima zien …. Rosse woelmuisjes
*
*
Als dat geen leuke afsluiter is …..
Tot de volgende keer !
*
*******
Op Paaszondag is ons een mooie zonnige dag beloofd, althans in de ochtend, en dat leek me een mooie gelegenheid om weer eens naar de Brunssummerheide te gaan. Vroege zonnestralen geven nog een lichtoranje gloed over dit zeer mooie 2000 ha grote gebied, bestaande uit bossen, venen, vennen en spierwitte zandvlakten.
Deze heide is ontstaan op miljoenen tonnen wit zilverzand, hier afgezet in het mioceen, miljoenen jaren geleden toen heel Nederland nog zee was, toen de zeespiegel dus minimaal 100 meter hoger was. (dus wát zeespiegelstijging ?? !!!!)
Een beetje vroeg opgestaan want het is een drukke wandelaarslocatie en de grote bups wil ik graag voor zijn.
De Rode beek die door de heide slingert is op dit stuk zo breed dat het een kleine plas lijkt. Het is een prachtig en groot heuvelachtig landschap dat door deze verschillen een grote druk op de onderliggende waterstromen geeft en daardoor hier vele bronnen doet ontspringen.
Het is momenteel nog rustig en dus heb ik een roerloos wateroppervlak met mooie spiegelingen tot mijn beschikking.
De keren dat ik hier geweest ben liep ik bovenstaand bruggetje over om de grote witte zandvlakte over te wandelen maar dat doe ik deze keer niet. Ik sla linksaf en ga de uitgestrekte bossen verkennen want daar ben ik nog nooit aan toegekomen.
De zon heeft deze plek nog niet bereikt en daarom is het mos nog berijpt.
Het is een echt mooie plek hier met over een paar maanden tientallen meters zonnedauw aan de rand van het water.
Dan ga ik daadwerkelijk aan de wandel … Ik kom hier strakjes vanzelf weer terug. Eerst een stuk langs de rand van het bos.
Het gebied aan mijn rechterkant is afgezet met prikkeldraad omdat het gevaarlijk gebied is… Een groot stuk moeras waar je gevaar loopt erin weg te zinken. Verboden gebied voor de mens. Hier en daar groeit er een vreemd gevormde boom …
In het bos is het heerlijk … Fluitconcerten van allerhande vogels en overal hoor je roffelende spechten. Vele koppeltjes Grote Bonte Spechten zijn er te zien, druk in de weer met z’n tweetjes en regelmatig hoor ik de vreemde toetergeluiden van de Zwarte Spechten. Dan vliegt plotseling zo’n Zwarte Specht vlak voor mijn neus weg … Had ik die maar eerder gezien. Ik zie hem een stukje verder het bos in wel weer neerstrijken. Maak ik toch nog maar een (beetje matige) foto van.
Een omgevallen boom over het wandelpaadje is een mooie zitplaats om te gaan zitten hopen op de terugkomst van die specht. Heel stilletjes zitten en opeens… steken drie reeën over die mij helemaal niet opgemerkt hebben. Dicht bij me zit een Tjiftjaf zijn typische geluid uit te schreeuwen.
De zon doet aardig zijn best en koud is het allerminst. Echt genieten …
Een nieuwe kans om Zwarte Spechten op de foto te zetten krijg ik niet … En de Kleine Bonte heb ik niet gevonden. De Middelste Bonte Specht heb ik wel gehoord maar niet gevonden helaas. Maar ach … die komt inmiddels steeds meer voor in ons landje dus die mogelijkheid krijg ik vast nog wel een keertje.
Een rondje bos van drie uurtjes brengt me terug bij de Rode beek waar ik vervolgens de grote zilverzand vlakte voor me zie liggen. Een klein stukje zandduin op de foto.
Vanaf hier begint er een heel nieuw avontuur waarover ik in een volgend blog zal vertellen.
Over het zilverzand van de Brunssummerheide bestaat interessante documentatie. Er zit een hele geschiedenis aan vast. Wil je daar meer over lezen dan kun je deze pdf aanklikken.
En hier dan nog een prachtige wandelroute door dit schitterende en unieke natuurgebied met ook nog véél meer interessante informatie.
Bedankt voor je bezoek!
*******
Wat eten vossen zoal?
Deze vos is op zoek naar een maaltje, maar wat zoekt die eigenlijk? …
In een weiland, zo onbeschermd zal die niet veel meer kunnen vinden dan muizen of mollen. Niet echt maag vullend volgens mij.
Maar … plotseling zie ik een hertje op de vlucht slaan, een tiental meters van de vos vandaan.
Ook dit hertje lag dus in het weiland, onzichtbaar in het gras
Ze hebben beiden in elk geval een goede neus, want ze roken elkaar … Het hertje is veilig weggekomen.
Geen wonderschone fotoserie deze keer maar wel een spannend tafereeltje. De afstand was ruim 150 meter tussen mij en dit gebeuren.
Welkom op Sandra's FOTOblog 