Archive for the ‘Limburgse natuur’ Tag
Drie weekenden achter elkaar al geen wandelweer … het kriebelt, en waag het er op dat het misschien droog blijft deze zaterdag 7 januari.
Op naar Watersley en de Kollenberg. Waar de madeliefjes vol op in bloei staan.

En waar stormschade duidelijk zichtbaar is.

Waar een reiger zijn kop boven het maaiveld uitsteekt

Allemaal niet bijster interessant maar op de Kollenberg komt er schot in.
De blauwe kiekendieven zijn zeer aktief … allemaal vrouwtjes die vlak over de velden scheren, op zoek naar een muis of korenwolf. Ik heb er toch zeker 8 gezien.



Het is en blijft donker … maar het blijft droog.
In de verte staat een huis dat in zonnestralen gehuld is.

Boven mij heeft een kraai ruzie met een roofvogel. Dat blijkt een ruigpootbuizerd te zijn. Zo’n ruigpoot is een wat zeldzamere vogel en had ik nog niet eerder gezien.

Als ik dat geweten had, had ik wat meer moeite gedaan maar ik was vooral bezig met die kiekendieven.


Op weg naar de auto zie ik nog een rose paddestoeltje … naam onbekend voor mij

En toen zat de wandeling er weer op … en nader ik de parkeerplaats bij dit gehandicapten instituut

Deze avond kreeg ik nog een email …. in het gebied waar ik zaterdag was zijn 6 velduilen gespot. Dit zijn heel mooie beesten en ik hoop dan ook van harte dat ik nog in de gelegenheid kom om deze dagjagers te zien en te fotograferen.
In de tuin is het al heel interessant wat beestjes betreft. Maar zaterdag (na het spotten van de eerste Vuurjuffer) kreeg ik opeens toch de drang eens een wandeling te gaan maken. De natuur is tenslotte flink veranderd de afgelopen weken.
Op naar de Geleenbeek

De dorre bende is helemaal verdwenen en er waren plekjes met veel bloemenpracht

Overal hoorde je de Tjiftjaf en de Heggenmus

Bloeiende bomen allom …. prachtig om te zien en heerlijk om te ruiken. Een overvloed aan bijtjes en andere zoemers. En vlinders … in de tuin zijn er nog niet veel maar hier? Ik ben gestopt met tellen. Oranjetipjes, Koolwitjes, Dagpauwogen en Bonte zandoogjes. Niet 1 maar tientallen fladderden om en over mij heen, soms stoeiend met zijn drieën of vieren tegelijk in de lucht.
Stil blijven staan, dan land er vanzelf wel een keertje 1 recht voor je neus.

Mijn wandeling ging niet ver, de tijd vliegt als er zoveel te zien is.

En bij de Paarse dovenetel hoort een Dovenetelwants

Op onderstaande plek stak ik altijd over om de paadjes te vermijden, maar nu heeft de boer zijn kunstwerk af en zal ik er maar niet meer doorheen ploegen.

Na nog een laatste Tjiftjaf moet ik echt naar huis … Een vos schrikt van mij en springt met vier poten tegelijk in de lucht en verdwijnt tussen de begroeiing. Het was een heerlijk wandelingetje.

Brrr, wat was het koud. Toch een stukje gaan lopen want ik wou nu eindelijk mijn nieuwe camera eens uitproberen.
In de verte hoorde ik de roep van een Torenvalk en even later zag ik hem jagen en landen in een hoge boom.

Daar ging hij op zijn gemakje een prooi opvreten.

Dat hapje was al snel verorberd en toen draaide hij zich om. Zo had ik mooi ook nog zijn voorkant op de foto.


Persoonlijk ben ik erg blij met het resultaat. De valk zit op een afstand van zeker 40 meter en hoog in een boom.
Met mijn vorige camera zou dit een wazige pixelvlek zijn en hoewel dit ook niet 100% scherp is doordat ik maximaal heb ingezoomed zijn deze foto’s een aanzienlijke verbetering.