Een wandeling op de Kollenberg is eigenlijk wel verzekerd van roofvogels voor de lens te krijgen. Vogels zoals de ruigpootbuizerd die nog altijd niet weggetrokken is, ondanks het voorjaar.
Nu heb ik me laten vertellen dat dit een juveniele ruigpoot is en dus nog niet geslachtsrijp. Misschien dat dit vrouwtje daarom geen reden heeft om te vertrekken. Inmiddels zijn ze wel met z’n tweeën gezien.
Ook bijzonder was afgelopen zaterdag dat er plots twee rode wouwen in zicht kwamen. Nu heb ik die al heel vaak gezien in Duitsland, maar in Nederland zijn ze toch niet heel vaak van de partij. Het tweetal bleef echter op grote afstand.
Maar het mooiste van alle vogels die daar jagen zijn toch nog steeds de velduilen. Vorige keer had ik foto’s van een ander maar nu heb ik ze zelf ook al een aantal keren gezien.
Ik had geluk want deze uil landde precies voor mijn neus in een kale boom.
Schitterende ogen, maar ook de flinke klauwen zijn indrukwekkend.
De blauwe kiekendieven zijn er ook nog steeds hoewel veel minder. Kortom, een roofvogel walhalla voor de liefhebber.