Archive for the ‘vogels’ Tag
Kiekeboe …
Normaal zie ik de Rode wouwen alleen maar vliegen, jagen en cirkelen op de thermiek. Deze keer gingen ze steeds op een elektriciteitsmast zitten. Waarom? Geen idee … maar wel handig voor mij.
De afstand is groot … en de wind was flink. Een statief had ik niet bij me jammer genoeg. Ik probeer er naartoe te lopen maar toen ik op een meter of 50 naderde vlogen ze weg.
Ik weer terug en even later landen ze op een andere mast.
Ok, ik geef toe … het zijn geen geweldige foto’s maar bedenk dat ze niet benaderbaar waren. Ver weg gezeten zijn deze keer toch beduidend meer kleur en details te zien dan bij mijn vorige Rode wouw foto’s
In de tuin is het al heel interessant wat beestjes betreft. Maar zaterdag (na het spotten van de eerste Vuurjuffer) kreeg ik opeens toch de drang eens een wandeling te gaan maken. De natuur is tenslotte flink veranderd de afgelopen weken.
Op naar de Geleenbeek
De dorre bende is helemaal verdwenen en er waren plekjes met veel bloemenpracht
Overal hoorde je de Tjiftjaf en de Heggenmus
Bloeiende bomen allom …. prachtig om te zien en heerlijk om te ruiken. Een overvloed aan bijtjes en andere zoemers. En vlinders … in de tuin zijn er nog niet veel maar hier? Ik ben gestopt met tellen. Oranjetipjes, Koolwitjes, Dagpauwogen en Bonte zandoogjes. Niet 1 maar tientallen fladderden om en over mij heen, soms stoeiend met zijn drieën of vieren tegelijk in de lucht.
Stil blijven staan, dan land er vanzelf wel een keertje 1 recht voor je neus.
Mijn wandeling ging niet ver, de tijd vliegt als er zoveel te zien is.
En bij de Paarse dovenetel hoort een Dovenetelwants
Op onderstaande plek stak ik altijd over om de paadjes te vermijden, maar nu heeft de boer zijn kunstwerk af en zal ik er maar niet meer doorheen ploegen.
Na nog een laatste Tjiftjaf moet ik echt naar huis … Een vos schrikt van mij en springt met vier poten tegelijk in de lucht en verdwijnt tussen de begroeiing. Het was een heerlijk wandelingetje.
De eerste lenteweek zit erop en wat een geweldig weer was het. Lekkere temperaturen en veel zon zorgde voor heel wat beestjes in de tuin. Eindelijk … leven in de tuin.
Wat voor vlieg het is weet ik niet maar dat maakt niet uit, wellicht een bromvlieg.
Een dag later zag ik de gewone wolzwevers.
De afgelopen 2 jaar had ik de Gevlekte wolzwever in de tuin, maar die heb ik nu nog niet gezien. De Gewone versie is wel een beetje kleiner maar toch een hele mooie vlieg met zijn lange nektarrietje.
Ook waren er al Wantsen van de partij
Een groene stinkwants in zijn winterkleur. Ik zag er twee.
Een opvallende wespensoort zat lekker te zonnen.
Deze wesp is een Ancistrocerus parietum
Verder zag ik al heel wat Rosse metselbijen, hommels en zweefvliegen. Wandelend door de tuin zie je al heel veel onder begeleiding van een mooi deuntje van een Heggenmus
Ik wist helemaal niet dat deze mus zo mooi kan zingen.
Een kleine greep uit de foto’s van de eerste lenteweek.
En dan nog iets heel anders.
Sinds een paar dagen kan ik read my subscriptions niet gebruiken terwijl ik er niks gewijzigd heb. Is dit bij jullie ook zo? Erg vervelend want zo zie ik jullie updates niet.
Het is geen ziekte, maar een afwijking. Het is ook geen albino, albino’s zijn geheel wit met rode ogen.
Vogels met leucisme kunnen net zo oud worden als hun soortgenoten het is alleen wel zo dat ze meer opvallen en daarom sneller als prooi dienen.
De meest voorkomende erfelijke kleurafwijking bij vogels is leucisme.
Bij leucisme vindt er een ‘storing’ plaats in de overdracht van de melaninepigmenten naar de veercellen. Bij een leucistisch dier wordt dan ook normaal melanine geproduceerd in de basiskleurcellen en deze basiskleurcellen veranderen dan ook gewoon in kleurcellen. Het komt echter niet tot het afzetten van melanine in de veercellen met als gevolg kleurloze (witte) veren.
Dit verschijnsel kan zich beperken tot slechts enkele plaatsen, maar is ook over het hele lichaam mogelijk.
Een belangrijk kenmerk bij leucistisch wit is, dat elke veer of geheel gekleurd of geheel wit is. Half om half veren duiden meestal op een slechte conditie van de vogel tijdens de veergroei of een te éénzijdig voedingspatroon.
Brrr, wat was het koud. Toch een stukje gaan lopen want ik wou nu eindelijk mijn nieuwe camera eens uitproberen.
In de verte hoorde ik de roep van een Torenvalk en even later zag ik hem jagen en landen in een hoge boom.
Daar ging hij op zijn gemakje een prooi opvreten.
Dat hapje was al snel verorberd en toen draaide hij zich om. Zo had ik mooi ook nog zijn voorkant op de foto.
Persoonlijk ben ik erg blij met het resultaat. De valk zit op een afstand van zeker 40 meter en hoog in een boom.
Met mijn vorige camera zou dit een wazige pixelvlek zijn en hoewel dit ook niet 100% scherp is doordat ik maximaal heb ingezoomed zijn deze foto’s een aanzienlijke verbetering.
Welkom op Sandra's FOTOblog 