Het was een goed jaar geleden dat ik voor het eerst mee ging kijken hoe een slechtvalk een kraai vangt.
Hoog tijd om dat nog eens te doen. Inmiddels alweer twee weken geleden hadden we een afspraak op de Kollenberg te Sittard met Harry Vrehen en zijn valken.
De vogel kijkt eerst goed om zich heen, op zoek naar kraaien misschien? Nee, dat doet ze om de omgeving in zich op te nemen. Zo kan ze zich oriënteren waar ze is.
Dan vliegt ze weg en is ze nog maar moeilijk te volgen met het blote oog. Het daadwerkelijk vangen van een kraai heb ik niet kunnen zien. Het is een heel gevecht tussen kraai en slechtvalk laten we ons vertellen. De kraai, hakt met zijn enorme snavel naar de ogen van de valk. Je ziet dan ook een paar kleine wondjes rond de ogen als je goed kijkt.
Maar deze valk is goed getraind en jaagt enkel op kraaien. Sinds november vorig jaar heeft ze er al 50 te pakken gehad waarvan er maar 5 hebben kunnen ontsnappen.
Je ziet de ondergaande zon in haar ogen. Het is al laat in de middag en weldra gaat het schemeren.
Meteen wordt het licht een stuk slechter en krijg ik foto’s met ruis als zij haar prooi mag verorberen.
Dan wordt zij opgeborgen en mag de andere valk nog even de vleugels strekken. De veel grotere Amerikaanse slechtvalk laat de wind onder haar vleugels vleien en laat zo haar prachtige veren goed zien.
Nadat ook zij de omgeving goed in zich opgenomen heeft, kiest ze het luchtruim en kunnen wij de schijnaanvallen bekijken die ze regelmatig laat zien.
Ik heb nog geprobeerd om dit te filmen maar dat was niet te doen. Het gaat allemaal zo snel dat ik alleen af en toe een wazige vleugel op film heb.
Genoten hebben we zeker weer. En er komt vast nog wel eens een mogelijkheid op een beter tijdstip. Want nu was het echt te donker geworden.